Kişilerde belirli bir zaman diliminde (örneğin 2 saat içinde) çoğu insanın yiyebileceğinden çok daha fazla yiyeceği yemedurumu ve bu atak sırasında yeme kontrolünün kaybolduğu duygusunun (yediğini durdurma ya da kontrol edememe) söz konusudur.
Bu bireyler kilo alımını önleme amaçlı, tekrarlayıcı bir şekilde kendini kusturma, dışkılamayı hızlandırıcı ya da idrar söktürücü vb ilaçların kullanabilmekte, aç kalma ya da ağır egzersiz gibi uygunsuz dengeleyici davranışlar sergilemektedirler. Tıkınırcasına yeme (kısa sürede bir kişinin yiyeceği miktardan çok fazla yeme) ve uygunsuz dengeleyici davranışların (kusma, ilaç kullanma gibi) ortalama 3 ay içinde en az haftada bir kez olması gerekmektedir. Kişi vücut şekli ve ağırlığından gereğinden fazla düzeylerde etkilenmektedir.
Anoreksiadan farklı olarak bulimia nervoza hastalarının vücut ağırlıkları normal sınırlar içinde ya da daha fazla olabilir.
Tıkınırcasına yeme atakları esnasında önceden planladıkları yüksek kalori içeren genelde karbonhidrat içeren besinleri yerler. Atak sonrası pişmanlık / suçluluk duyguları, kendini eleştirme, uygun olmayan ve zararlı dengeleyici davranışlar gözlenir. Tıkınırcasına yeme atakları olmadığı dönemlerde ise kalori alımlarını kısıtlar, düşük kalorili gıdalar alırlar.
Tıkınırcasına yeme ataklarının başlamasını sağlayan en büyük etken olumsuz duygu (neşesizlik, keder gibi) halidir. Diğer tetikleyiciler arasında kişilerarası stres yaşantıları (evde, işte, okulda); diyet kısıtlamaları; besinler, vücut ağırlığı ve şekli ile ilgili olumsuz hisler ve sıkılma hali sayılabilir. Tıkınırcasına yeme atakları sonrasında kişide kendini olumsuz olarak değerlendirme (kendini beğenmeme, suçlama, pişmanlık gibi) ve sıkıntı-öfke hali gözlenebilmektedir.
Bir yıl içinde görülme sıklığı % 1-1.5 arasında olup, kadınlarda erkeklere kıyasla 10 kat fazla görülmektedir. Ergenlik ve genç erişkinlikte başlar. Ergenlik öncesi ya da 40 yaş sonrasında başlangıç nadirdir. Sıklıkla tıkınırcasına yeme kilo vermek amaçlı diyet sırasında ya da sonrasında başlar. Çok sayıda stresli hayat olayı yaşanması bulimia nervozayı tetikleyebilir. Sıklıkla bozuk yeme davranışı en az birkaç yıl sürebilmektedir. Uzun süreli ya da tekrarlayıcı ataklar şeklinde olabilir. Anoreksia kadar olmasa da ölüm riski yüksektir (onyıllık sürede %2).
Bulimiya nervozada iyileşme oranları anoreksiyadan daha iyidir. Bulimiya nervozada bilişsel davranışçı terapi ve ilaçla tedavi birlikte uygulanmaktadır. Terapiler ile erken dönem travma yaşantıları ve bunlara yönelik çalışmalar, stresle mücadele, bedeni olumlu algılama, duygudurumla ilgili düzenlemeler ve dürtü kontrolü sağlama konularında gelişme sağlanır. İlaçlı tedaviler ile kaygı ve depresif belirtilerde normalleşme, öfke kontrolü alanında iyileşmeler gerçekleştirilmektedir.
Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Sayfa içeriğinde tedavi edici sağlık hizmetine yönelik bilgiler içeren ögelere yer verilmemiştir. Tanı ve tedavi için mutlaka hekiminize başvurunuz.