Oyun terapisi, genellikle çocuklara uygulanan bir terapi yöntemidir. Çocuklar bazı durumlarda kendi duygularını karşı tarafa aktaramayabilirler.
Anne babalarına veya diğer yetişkinlere problemlerini ifade ederken zorlanabilirler. Oyun terapisi, sıradan bir oyun zamanı gibi görünse de çocuklar üzerinde daha etkili sonuçlar ortaya koyabilir.
Oyun terapisi nedir sorusu, oyun ile bir çocuğun sorunlarını gözlemlemek ve içgörüler edinmek için kullanılmasıdır şeklinde cevaplanabilir.
Oyun terapisi, çocuklarda duyguların ortaya çıkmasına ya da çözülemeyen travmalarıyla başa çıkmalarına katkı sağlayabilir.
Oyun yoluyla yeni başa çıkma yöntemlerini öğrenilebilir. Uygun olmayan davranışların yönlendirilmesi daha sağlıklı bir şekilde gerçekleştirilebilir.
Çocuk merkezli oyun terapisi, psikolog ya da psikiyatrist gibi farklı lisanslı ruh sağlığı uzmanlarınca yapılabilir. Ayrıca davranışçı ve mesleki terapistler, fizyoterapistler ile sosyal hizmet görevlileri de oyun terapisi uygulayabilirler.
Uygulanacak oyun terapisi, çocuğun ihtiyacına ya da uygulayıcıya göre farklı olabilir. Yapılan ayrıntılı bir değerlendirme sonrası terapist bazı terapötik hedefler belirleyebilir.
Terapi süresince oyun terapisinin nasıl ilerleyeceği planlanır. Öncelikle terapist, çocuğu oyun oynarken gözlemlemek isteyebilir.
Çocuklarda bazı durumlarda zihinsel ya da fiziksel hastalık tespit edilebilir. Bu tür durumlarda oyun terapisi ilaç ve diğer tedavilerin yerine kullanılmaz. Oyun terapisi tek başına kullanılabilirken diğer terapilerin birlikte uygulanması şeklinde de yapılabilir.
Oyun terapisine yönlendirilen çocukların büyük bir kısmı terapi sonunda olumlu bir değişim gösterir.
Bazı çocuklar başlangıçta biraz tereddütle başlasa da, terapiste olan güvenleri artma eğilimindedir.
Çocuklar zamanla daha rahat hale geldikçe ve bağları güçlendikçe oyunlarda daha yaratıcı ya da daha aktif hale gelebilir.
Çocuklar oyun oynayarak dünyayı anlamlandırmaya çalışıp kendi yerlerini öğrenirler. İçsel duygularını ve en derin duygularını özgürce dışa vurabilecekleri zaman oyun zamanıdır.
Oyuncaklar sembol görevi görebilir. Çocuklar için daha büyük anlamlar kazanabilir.
Oyun terapisi ile çocuğun farklı oyuncak çeşitleri ile nasıl etkileşime girdiği gözlemlenebilir. Böylece seanstan seansa davranışların değiştiği fark edilebilir.
Çocuk, yetişkin dünyasında kendini yeterince ifade edemeyebilir. Bunun için oyun terapisti, çocuğun dünyasına kendi seviyesinden katılır. Çocuk oyun oynarken daha az tedbirli olabilir. Duygularını paylaşmaya daha yatkın hale gelebilir. Ancak baskı altında değildir.
Oyun terapisinin faydaları şu şekilde sıralanabilir;
Oyun terapisi pek çok bozukluk ya da duruma karşı uygulanabilir. Böylece, özellikle çocuklarda meydana gelen ya da gelmesi muhtemel travmaların etkisi azaltılmaya çalışılabilir.
Oyun terapisinin kullanım alanları şu şekilde sıralanabilir;
Oyun sadece çocuklar için değildir. Ergenler ve yetişkinler de en içteki duygularını kelimelerle ifade etmekte zorluk çekebilirler. Farklı rahatsızlık ve bozukluk durumu olan yetişkinler oyun terapisinden faydalanabilirler.
Oyun terapisinden faydalanabilecek yetişkinler şu şekilde sıralanabilir;
Yetişkinlerle çalışırken, bir terapist konuşması zor olan duygularla temas kurmanıza yardımcı olmak için dramatik rol yapma veya kum tepsisi terapisi kullanabilir. Bu terapiler belirli senaryolarla başa çıkma stratejileri üzerinde çalışmanıza yardımcı olabilir.
İster oyun, ister sanat ve el sanatları, ister müzik ile dans olsun oynama eyleminin kendisi günlük hayatın stresinden rahatlamanıza, gevşemenize yardımcı olabilir.
Sanat terapisi, müzik terapisi ve hareket gizli travmaları ortaya çıkarmaya, iyileşmeyi desteklemeye yardımcı olabilir. Deneyimli bir terapistin rehberliğinde oyun, istediğiniz yere ulaşmanızda değerli bir araç olabilir.
Yetişkinlerde uygulanan oyun terapisi, farklı terapiler ile ilaçların tamamlayıcısı olarak kullanılabilir. Çocuklarda olduğu gibi, terapist oyun terapisini özel ihtiyaçlarınıza göre uyarlayabilir.
Oyun terapisinde uygulama seansları çoğunlukla 30 dakikadan bir saate kadar çıkabilir. Haftada bir veya daha sık yapılabilir. Oyun terapisi seansının kaç seansa olabileceği; çocuğun genel durumuna ve terapi türüne ne kadar iyi cevap verildiğine göre değişebilir.
Terapi bireysel olarak veya gruplar halinde yapılabilir. Seanslar, çocuğun kendini güvende hissettiği ve mümkün olan en az sınırlamanın olduğu bir ortamda uygulanmalıdır.
Yönlendirici ve yönlendirici olmayan yaklaşım olmak üzere genelde iki farklı oyun terapisi türü vardır.
Yönlendirici oyun terapisi: Bu yaklaşımda, terapist seansta kullanılacak oyuncakları ya da oyunları kendisi belirler. Terapist, belirli bir hedefi aklında tutarak oyunu yönlendirir.
Yönlendirici olmayan oyun terapisi: Daha az yapılandırılan yaklaşımdır. Oyun terapisi oyuncakları olarak çocuk kendisi için uygun gördüğü oyuncakları ve oyunları seçebilir. Çok az talimat veya kesintiyle kendi tarzında oynamakta özgürdür.
Terapist ise yakından gözlemleyici rolündedir. Gerek duyduğu zaman oyun katılabilir.
Deneyimsel oyun terapisinde kullanılan teknikler şu şekilde sıralanabilir;
Terapist, çocuğun durumuna ve ortamın özelliğine göre belirli oyun yöntemlerine yönlendirebilir. Oyunun çocuk tarafından seçilmesini de isteyebilir. Terapistin, çocuğu tanıyarak sorunlarıyla başa çıkmasına yardımcı olmak için oyun terapisini kullanabileceği birçok yol vardır.
Örneğin, oyun terapisti çocuğa bebek ve bebek evi sunabilir. Böylece evde yaşadığı bazı sorunları canlandırmasını isteyebilir. Çocuk tarafından stres kaynağı olan ya da korkutucu bulduğu bir şeyin canlandırılması için kuklalar kullanılabilir.
Duruma göre, çocuğun problemine benzeyen, bir sorunu çözen hikayeler okunabilir. Buna bibliyoterapi denir. Çocuk resim çizerken veya boyarken sorular sorarak düşünce süreçlerine dair iç görüler elde edilmesini sağlayabilir.
Her yaştan insan oyun terapisinden faydalanabilir. Ancak çoğunlukla 3 yaş ile 12 yaş arasındaki çocuklarda yaygın olarak kullanılabilir. Oyun terapisi ile çocuklarda bulunan bozukluklar ya da durumlar iyileştirilmeye çalışılır.
Oyun terapisinde her çocuk farklıdır. Bu nedenle uygulanacak terapinin içeriği çocuğun bireysel durumuna uyarlanmalıdır. Terapi ilerledikçe, davranışlar ve hedefler yeniden değerlendirilebilir. Ayrıca, terapist anne babayı, kardeşleri ya da diğer aile bireylerini oyun terapisine dahil edebilir. Buna filial terapi denir. Filial terapi, çatışma çözümünü öğreterek iyileşmeyi teşvik eder. Aile dinamiklerini iyileştirmeye de yardımcı olabilir.
Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Sayfa içeriğinde tedavi edici sağlık hizmetine yönelik bilgiler içeren ögelere yer verilmemiştir. Tanı ve tedavi için mutlaka hekiminize başvurunuz.