İçe Dönüklüğün Güçlü Yönleri
Bireyin dışa dönük ya da içe dönük olmasını belirleyen en önemli nedenlerden biri mizaç özelliklerinden sonra çocukluğun ilk yıllarında bireyin annesiyle geliştirdiği ilişki. Bireyler biyolojik olarak; hayatta kalabilmek için; başkalarıyla bağ kurma ihtiyacı içinde olarak dünyaya gelirler; fakat onların ne tür bir bağlanma şekli geliştirdikleri deneyimleriyle bağlantılıdır. Ebeveynleriyle farklı bağlanma şekilleri kurarak büyümüş bireyler; ilişkilerinden de farklı beklentiler ve inançlar içinde olurlar.
Jung’a göre iki tip insan vardır. İçe dönük ve dışa dönük tipler. Dışa dönük çevreleriyle ilişkileri kuvvetli; sosyal ortamlarda bulunmayı seven; konuşkan; hayatla iç içe yaşayan insanlardır. Dışardan; sosyal ilişkilerden beslenirler. Sosyalleşirken iyi hissederler.
İçe dönük tipler ise; kendini geri planda tutan; sosyallikten zaman zaman olsa da kaçan; önce kendi varoluşunu anlamaya çalışan insanlardır. Kendi iç dünyalarında huzurludurlar. Kendileriyle yüzleşmiş oldukları hali kabullenmişlerdir. Kalabalıklarla yüzeysel ilişki kurmak yerine az kişiyle derin ilişkiler kurmayı tercih ederler. Genelde içe dönükler dışlanabillirler. Farklı görülebilirler. Ancak tek başınalığı tercih etmiş bireyler kendi içlerinde bir o kadar huzurludurlar. İçe dönük olmak; dışarıdaki nesneye doğru değil; içerideki özneye; benliğe doğru dönmektir. İçe dönük olma; yaşamın içsel; öznel yönünü koruma; ona daha fazla değer verme ve özellikle nesnel dünya tarafından boğulmasına izin vermeme ihtiyacından ve tercihinden doğar. Genelde toplumlarda dışa dönüklük yüceltilirken ve mutlu olmanın başarılı olmanın dışa dönük bir birey olarak gerçekleştirilebileceği savunulurken; içe dönüklük kötü bir şeymiş gibi algılanır. Çevreleri tarafından utangaç; korkak; asosyal; tuhaf gibi etiketlemeler yapılabilir. İçe dönüklüğün bu şekilde algılanmasındaki en büyük faktör bu tür bireylerin utangaç; özgüven eksikliği olan bireylerle karıştırılması. Sessiz olmaları bu bireylerin kendilerini ifade edemedikleri anlamına gelmez. İletişim kuramamakla içe dönük olmak aynı şeyler değildir. Özgüven eksikliği yaşayan utangaç bireyler genelde konuşmak isteselerde eleştirilecekleri; yargılanacakları korkusuyla kendilerini öne atamazlar. İnsanlarla ilişki kurarken huzursuz ve gergin olabilirler. İleri boyutlarda olursa sosyal fobi geliştirebilirler. Araştırmalar genelde alay edilme; aşağılanma; reddedilme; veya zorbalık gibi olumsuz deneyimler yaşayan çocukların sosyal fobi geliştirerek utangaç olmaya daha yatkın olabileceğini göstermiştir. Bu tür bireyler için yalnız olmak bir tercih değil zorunluluktur. İçe dönükler için çevrelerinde az insan olması ve yalnız kalmak bir tercihtir. İnsanlarla ilişki kurmaktan çekindikleri için değil. Kendilerini şarj etmek için yalnız kalabilecekleri zamanı beklerler. Çok fazla insanla görüşmek içe dönükleri yorabilir. Kendileriyle başa başa kalacakları zamana ihtiyaç duyarlar. Toplum bu bireyleri yalnızlığı tercih etmiş olabileceklerini değilde yalnızlıktan başka çareleri olmadıkları için yalnız kalmış olduklarını düşünebilir.
Jung’un da işaret ettiği gibi; dış olgulardan çok kendi içlerinde olup bitenlerle ilgilenen; derinleşmeyi seven ama öte yandan da sanılanın tersine dikkatleri ve hisleri kuvvetli farkındalık sahibi; algıları keskin insanlardır. Belki de kalabalıkların içe dönükleri bu kadar yormasının sebeblerinden biri çevresinde olan bitenleri çok yoğun bir şekilde hissedebilmeleridir. İçe dönüklerin kendilerine özgü bir sosyalleşme nitelikleri ve becerileri vardır. İçe dönükler Hataları tespit etmek ve hata yapmaktan kaçınmakta iyidir. Çok vicdanlıdırlar. İyi dinleyicilerdir. Derinden konsantre olurlar. Dikkat; doğruluk; hız ve küçük farklılıkların tespitini gerektiren görevlerde özellikle iyidir. Psikologların "semantik hafıza" olarak adlandırdıkları şeyleri daha derin seviyelerde işleyebilir. Kendi düşünceleri üzerine düşünebilirler. Diğer insanların ruh hallerinden ve duygularından derinden etkilenebilirler. Empati yetenekleri yüksektir. İçe dönüklük değiştirilmesi gereken bir kusur değildir. Çünkü kişiliğinize uygun bir hayat yaşamıyorsanız stresle ilişkili veya psikosomatik hastalık geçirme ihtimaliniz daha yüksektir. İçe dönük sosyal tarz; en az dışadönüklük kadar değerlidir.
Jung’a göre iki tip insan vardır. İçe dönük ve dışa dönük tipler. Dışa dönük çevreleriyle ilişkileri kuvvetli; sosyal ortamlarda bulunmayı seven; konuşkan; hayatla iç içe yaşayan insanlardır. Dışardan; sosyal ilişkilerden beslenirler. Sosyalleşirken iyi hissederler.
İçe dönük tipler ise; kendini geri planda tutan; sosyallikten zaman zaman olsa da kaçan; önce kendi varoluşunu anlamaya çalışan insanlardır. Kendi iç dünyalarında huzurludurlar. Kendileriyle yüzleşmiş oldukları hali kabullenmişlerdir. Kalabalıklarla yüzeysel ilişki kurmak yerine az kişiyle derin ilişkiler kurmayı tercih ederler. Genelde içe dönükler dışlanabillirler. Farklı görülebilirler. Ancak tek başınalığı tercih etmiş bireyler kendi içlerinde bir o kadar huzurludurlar. İçe dönük olmak; dışarıdaki nesneye doğru değil; içerideki özneye; benliğe doğru dönmektir. İçe dönük olma; yaşamın içsel; öznel yönünü koruma; ona daha fazla değer verme ve özellikle nesnel dünya tarafından boğulmasına izin vermeme ihtiyacından ve tercihinden doğar. Genelde toplumlarda dışa dönüklük yüceltilirken ve mutlu olmanın başarılı olmanın dışa dönük bir birey olarak gerçekleştirilebileceği savunulurken; içe dönüklük kötü bir şeymiş gibi algılanır. Çevreleri tarafından utangaç; korkak; asosyal; tuhaf gibi etiketlemeler yapılabilir. İçe dönüklüğün bu şekilde algılanmasındaki en büyük faktör bu tür bireylerin utangaç; özgüven eksikliği olan bireylerle karıştırılması. Sessiz olmaları bu bireylerin kendilerini ifade edemedikleri anlamına gelmez. İletişim kuramamakla içe dönük olmak aynı şeyler değildir. Özgüven eksikliği yaşayan utangaç bireyler genelde konuşmak isteselerde eleştirilecekleri; yargılanacakları korkusuyla kendilerini öne atamazlar. İnsanlarla ilişki kurarken huzursuz ve gergin olabilirler. İleri boyutlarda olursa sosyal fobi geliştirebilirler. Araştırmalar genelde alay edilme; aşağılanma; reddedilme; veya zorbalık gibi olumsuz deneyimler yaşayan çocukların sosyal fobi geliştirerek utangaç olmaya daha yatkın olabileceğini göstermiştir. Bu tür bireyler için yalnız olmak bir tercih değil zorunluluktur. İçe dönükler için çevrelerinde az insan olması ve yalnız kalmak bir tercihtir. İnsanlarla ilişki kurmaktan çekindikleri için değil. Kendilerini şarj etmek için yalnız kalabilecekleri zamanı beklerler. Çok fazla insanla görüşmek içe dönükleri yorabilir. Kendileriyle başa başa kalacakları zamana ihtiyaç duyarlar. Toplum bu bireyleri yalnızlığı tercih etmiş olabileceklerini değilde yalnızlıktan başka çareleri olmadıkları için yalnız kalmış olduklarını düşünebilir.
Jung’un da işaret ettiği gibi; dış olgulardan çok kendi içlerinde olup bitenlerle ilgilenen; derinleşmeyi seven ama öte yandan da sanılanın tersine dikkatleri ve hisleri kuvvetli farkındalık sahibi; algıları keskin insanlardır. Belki de kalabalıkların içe dönükleri bu kadar yormasının sebeblerinden biri çevresinde olan bitenleri çok yoğun bir şekilde hissedebilmeleridir. İçe dönüklerin kendilerine özgü bir sosyalleşme nitelikleri ve becerileri vardır. İçe dönükler Hataları tespit etmek ve hata yapmaktan kaçınmakta iyidir. Çok vicdanlıdırlar. İyi dinleyicilerdir. Derinden konsantre olurlar. Dikkat; doğruluk; hız ve küçük farklılıkların tespitini gerektiren görevlerde özellikle iyidir. Psikologların "semantik hafıza" olarak adlandırdıkları şeyleri daha derin seviyelerde işleyebilir. Kendi düşünceleri üzerine düşünebilirler. Diğer insanların ruh hallerinden ve duygularından derinden etkilenebilirler. Empati yetenekleri yüksektir. İçe dönüklük değiştirilmesi gereken bir kusur değildir. Çünkü kişiliğinize uygun bir hayat yaşamıyorsanız stresle ilişkili veya psikosomatik hastalık geçirme ihtimaliniz daha yüksektir. İçe dönük sosyal tarz; en az dışadönüklük kadar değerlidir.