Narsist Çoçuk Yetiştirmemek Mümkün mü??
NARSİST ÇOCUK YETİŞTİRMEMEK MÜMKÜN MÜ?
Narsisiszm terimi kökenlerini sudaki aksini görünce kendine aşık olan Narcissus hakkındaki klasik yunan mitolojisinden alır. Sudaki kendi yansımasına fazlasıyla tutulmuş olan bu adamın inancı kökleşmiş ve nergis çiçeğine dönüşmüştür. Narsistik eğilimler kalıtımla geçmeye yatkındır ve aşağılık veya önemsizlik duygularını aşırı derecede telafi eden anne baba tarafından da şekillendirilir.
Narsisizm ebeveyn tutumlarında çok önemli bir yere sahiptir. Anne babaların çocuklarının dünyanın merkezi olduğu düşüncesini öncelikli olarak terk etmeleri gerekir. Sevilmek için özel olmanın şart olmadığını ebeveynlerin çocuklarına çok iyi ifade etmeleri gerekiyor. Bir çocuğu çok özel olmasa ya da harika olmasa da sevebilirsiniz ki bu da gerçek ve olgun sevginin tanımıdır. Ayrıca sevgi bir yakınlık üzerinde durur iken özel olmak bir farklılığın üzerinde durur. Özel olduğunu düşünen insanlar normal kişilerle ilişki kurmakta zorlanırlar. Aynı durum normal insanlarında kendilerini özel olarak gösteren insanlarla ilişki kurmakta zorlandığını göstermektedir.
İşte bu yüzden çocuklarınıza empati ve sevecenliği öğretmeye odaklanın. Başkalarına yardım etmek konusunda onları destekleyin. İstenmeyen olumsuz davranışlarında onları cezalandırın ancak bu cezalandırma fiziksel şiddete dönüşmemeli daha ziyade onları ayrıcalıklarından mahrum bırakma şeklinde olmalı. Çocuklarınıza televizyonlarda gördükleri gerçek olmayan yüzeysel rol modeller yerine gerçek kahramanlara hayranlık duymayı öğretin. Anne babaların çocuklarının istekleri konusunda sınırlar koymayı öncelikle öğrenmesi ve bunu uygulamaya koyması gerekiyor ki buna onların her istediklerini almamakla başlayabilirsiniz. Çocuklarınızın ihtiyaçları ile isteklerini ayırt etmeniz gerekir ona istediğini vermek ileri ki yaşamında ihtiyaç duyacağı özdenetimi ondan almanız demektir. Onun her istediğini yapmak kısa vadede mutluluk getirse de uzun vadede çocuğunuzu mutsuzluğa hapsetmiş olacaksınızdır.
Anne babalar olarak belki de mükemmel ebeveynlikten vazgeçmek aslında narsisizm ile mücadelenin de en iyi yoludur. Günümüzde bilgi bombardımanına tutulan birçok anne ve baba çocuklarının başarılı olması için onların her yönünü bir kalıba dökmek istiyor. Bu iyi bir dilek ancak arada başarısız olmak da o kadar kötü bir şey olmadığı gibi başarısızlığın başarı merdivenleri olduğunu da unutmamak gerekir. Thomas Edison yaratıcılığın %10 ilham ; %90 ise terlemektir demiş. Ancak günümüz kültürü %50 ilham ;%10 terlemek;%40 kendini ifade etmek olduğunu ileri sürüyor.
Eğer çocuklarımıza birbirleriyle ne kadar çok benzerlik taşıdıklarını öğretebilirsek narsisizmde biraz tedavi etmiş oluruz. Sen çok özelsin; senden dünyada bir tane var gibi benzersizlik telkinleri narsist duyguları artırmasının yanına saldırganlığı da tetikler niteliktedir zira ben özelim her şey benim hakkım öncelik benim ben istiyorsam almalıyım düşüncelerine doğru evrilecektir aynı zamanda çok önemsiz olan farklılıklarımızı da ortaya çıkaracaktır. Dalai Lama’nın bu konuda çok yerinde bir sözü vardır. ‘’ insanoğlunun farklı renkte saçları farklı renkte gözleri vardır; farklı giyinip farklı yerlerden geliyoruz; ama aslında temel düzeyde hepimiz aynıyız.’’ Başka bir deyişle her insan eşsizdir;ama hissettiklerimizde ve yaşadığımız güçlüklerde farklı olmaktan çok birbirimize benziyoruz.
Sonuç olarak da herkesin ‘’özel ‘’ olduğu bir yerde hiç kimse ‘’özel ‘’ değildir.
Narsisiszm terimi kökenlerini sudaki aksini görünce kendine aşık olan Narcissus hakkındaki klasik yunan mitolojisinden alır. Sudaki kendi yansımasına fazlasıyla tutulmuş olan bu adamın inancı kökleşmiş ve nergis çiçeğine dönüşmüştür. Narsistik eğilimler kalıtımla geçmeye yatkındır ve aşağılık veya önemsizlik duygularını aşırı derecede telafi eden anne baba tarafından da şekillendirilir.
Narsisizm ebeveyn tutumlarında çok önemli bir yere sahiptir. Anne babaların çocuklarının dünyanın merkezi olduğu düşüncesini öncelikli olarak terk etmeleri gerekir. Sevilmek için özel olmanın şart olmadığını ebeveynlerin çocuklarına çok iyi ifade etmeleri gerekiyor. Bir çocuğu çok özel olmasa ya da harika olmasa da sevebilirsiniz ki bu da gerçek ve olgun sevginin tanımıdır. Ayrıca sevgi bir yakınlık üzerinde durur iken özel olmak bir farklılığın üzerinde durur. Özel olduğunu düşünen insanlar normal kişilerle ilişki kurmakta zorlanırlar. Aynı durum normal insanlarında kendilerini özel olarak gösteren insanlarla ilişki kurmakta zorlandığını göstermektedir.
İşte bu yüzden çocuklarınıza empati ve sevecenliği öğretmeye odaklanın. Başkalarına yardım etmek konusunda onları destekleyin. İstenmeyen olumsuz davranışlarında onları cezalandırın ancak bu cezalandırma fiziksel şiddete dönüşmemeli daha ziyade onları ayrıcalıklarından mahrum bırakma şeklinde olmalı. Çocuklarınıza televizyonlarda gördükleri gerçek olmayan yüzeysel rol modeller yerine gerçek kahramanlara hayranlık duymayı öğretin. Anne babaların çocuklarının istekleri konusunda sınırlar koymayı öncelikle öğrenmesi ve bunu uygulamaya koyması gerekiyor ki buna onların her istediklerini almamakla başlayabilirsiniz. Çocuklarınızın ihtiyaçları ile isteklerini ayırt etmeniz gerekir ona istediğini vermek ileri ki yaşamında ihtiyaç duyacağı özdenetimi ondan almanız demektir. Onun her istediğini yapmak kısa vadede mutluluk getirse de uzun vadede çocuğunuzu mutsuzluğa hapsetmiş olacaksınızdır.
Anne babalar olarak belki de mükemmel ebeveynlikten vazgeçmek aslında narsisizm ile mücadelenin de en iyi yoludur. Günümüzde bilgi bombardımanına tutulan birçok anne ve baba çocuklarının başarılı olması için onların her yönünü bir kalıba dökmek istiyor. Bu iyi bir dilek ancak arada başarısız olmak da o kadar kötü bir şey olmadığı gibi başarısızlığın başarı merdivenleri olduğunu da unutmamak gerekir. Thomas Edison yaratıcılığın %10 ilham ; %90 ise terlemektir demiş. Ancak günümüz kültürü %50 ilham ;%10 terlemek;%40 kendini ifade etmek olduğunu ileri sürüyor.
Eğer çocuklarımıza birbirleriyle ne kadar çok benzerlik taşıdıklarını öğretebilirsek narsisizmde biraz tedavi etmiş oluruz. Sen çok özelsin; senden dünyada bir tane var gibi benzersizlik telkinleri narsist duyguları artırmasının yanına saldırganlığı da tetikler niteliktedir zira ben özelim her şey benim hakkım öncelik benim ben istiyorsam almalıyım düşüncelerine doğru evrilecektir aynı zamanda çok önemsiz olan farklılıklarımızı da ortaya çıkaracaktır. Dalai Lama’nın bu konuda çok yerinde bir sözü vardır. ‘’ insanoğlunun farklı renkte saçları farklı renkte gözleri vardır; farklı giyinip farklı yerlerden geliyoruz; ama aslında temel düzeyde hepimiz aynıyız.’’ Başka bir deyişle her insan eşsizdir;ama hissettiklerimizde ve yaşadığımız güçlüklerde farklı olmaktan çok birbirimize benziyoruz.
Sonuç olarak da herkesin ‘’özel ‘’ olduğu bir yerde hiç kimse ‘’özel ‘’ değildir.