Çatışmadan Kaçınmak İçin Ötekini Memnun Etmek
ÇATIŞMADAN kaçınmak İÇİN ÖTEKİNİ MEMNUN ETMEK
Ötekini memnun etme çabası çoğu insanda kendi benliğini korumak ve kendisini olası terk edilmelerden ve sevgi nesnesini kaybetmekten korumak için başvurduğu bir davranış kalıbı olup ötekiler tarafından hoşnutlukla algılanan; onaylanan bir durumdur. Memnun etme davranışı; bireyin geçmişten beri çevresi tarafından iyi insan olmakla eşleştirilmiştir. Uyumlu ve söz dinleyen olmak; tartışmamak; sakin ve alttan alan olmak gibi davranış kalıpları diğerleri tarafından aynalanan; alkışlanan onaylanan davranışlardır.
Bu davranış kalıbı kişiyi pratikte; nahoş durumlardan kurtarır; anlık çözümler yaratır ve çatışmadan kısa süreli kurtuluş sağlar. Anlık kaçışlar hayatı kolaylaştırır. Bu davranışlar bireylerin geçmişte öğrendikleri ve çevrenin katkısıyla pekiştirdikleri bir düşünce sisteminden kaynaklanmaktadır. Memnun etme davranışı toplumda makbul bir davranış olarak kabul görmektedir. Söz konusu bireyler çatışmadan kaçınma dışında nasıl davranacaklarını bilemediklerinden; sözde korunaklı ama bir o kadar da tatminsiz bir şekilde hayatlarını sürdürürler.
İçlerinde öfke biriktiren ve endişe yaşamaya müsait; sık sık özür dileyen kişilerdir söz konusu olan. ‘Çatışmakla uğraşacağıma; tatsızlık çıkacağına; ne isteniyorsa verip kurtulayım; ya da varsın onun istediği gibi olsun’’ şeklindeki düşünceler otomatikleşmiştir. Çatışmadan kaçınan kişiler kaygılı; hassas ve benlik yapılanmaları tamamlanmamış bireyler olup kendi arzu ve istekleri ötekinin arzu ve isteklerine endekslenmiş gibidir. Karar vermede yaşadıkları güçlük kararlarının sorumluluğunu alamamaları ile ilgilidir. Kararlarının sorumluluğunu alamamaları; sık sık yaşantılarının anlamsızlığını sorgulama ve pişmanlık duyguları yaşamalarına da neden olur. Elbette bu sorgulama ve pişmanlık duyguları kimse ile açıkça da paylaşılmaz.
Memnun etme çabası içinde olanlar vitrinde olmaktansa; mutfakta olmayı yeğlerler. Çocuksu yapılanmaya sahip; alıngan; kolay küsen; çabuk incinebilen ama bir o kadar da çabuk ikna edilebilen bu kişiler kendi kırgınlıklarını uzatmayı bile kendilerine hak görmezler. Karşıdan gelebilecek en küçük olumlu bir yaklaşımla bile memnun etme davranışına kaldıkları yerden devam etme eğilimindedirler.
Sürekli haksızlığa maruz kaldıklarından şikayet edip uğradıklarını düşündükleri adaletsizlik karşısında artık kimseye iyi davranmayacaklarına yönelik kararlar alıp uygulayamazlar. Kendilerini yardımsever ve kimseyi incitemeyen; yumuşak başlı olarak tanımlayarak çatışmaya giremediklerini kendilerinden gizlerler.
Kaygı ve tedirginliği anlık azaltan bu memnun etme davranışı uzun vadede bireylerde ciddi düzeyde öfkenin ortaya çıkmasına ve nefret duygusuna neden olur. Ötekine olan öfke çoğu zaman dışa vurulmaz; Söz konusu öfke ya kendi benliğine ya da aile çevresine yansıtılır. İstediği hayatı yaşayamama konusunda sürekli bir yenilgi duygusu yaşayan kişi ötekini memnun etmeye çalışmadığı zamanlarda yenilgi duygusunu sindirmeyle uğraşır.
Memnun etme; davranışının arka planına baktığımızda bilinç düzeyinde ötekinin tepkisinden korkmakla ilgili görünse de ‘erken dönem kaybetme; terk edilme kaygı ve korkuları ile ilgili bir sorunsal söz konusudur. ‘Karşımdakini her ne olursa olsun memnun edersem terk edilmem’ düşüncesi ile terk edilmeye karşı bir tedbir aldıklarını düşünerek bu düşüncenin hakimiyetinde yaşamaya devam ederler.
Bazı özellikler
Alınganlık
Hassas kendilik algısı
Kaygılı bir yapı
Panik tutumlar
Aşırı incelik
Genelde ötekini onaylama
Öfke patlamaları genel anlamda aile bireylerine
Dr.Fatih SÖNMEZ
Klinik Psikolog
Ötekini memnun etme çabası çoğu insanda kendi benliğini korumak ve kendisini olası terk edilmelerden ve sevgi nesnesini kaybetmekten korumak için başvurduğu bir davranış kalıbı olup ötekiler tarafından hoşnutlukla algılanan; onaylanan bir durumdur. Memnun etme davranışı; bireyin geçmişten beri çevresi tarafından iyi insan olmakla eşleştirilmiştir. Uyumlu ve söz dinleyen olmak; tartışmamak; sakin ve alttan alan olmak gibi davranış kalıpları diğerleri tarafından aynalanan; alkışlanan onaylanan davranışlardır.
Bu davranış kalıbı kişiyi pratikte; nahoş durumlardan kurtarır; anlık çözümler yaratır ve çatışmadan kısa süreli kurtuluş sağlar. Anlık kaçışlar hayatı kolaylaştırır. Bu davranışlar bireylerin geçmişte öğrendikleri ve çevrenin katkısıyla pekiştirdikleri bir düşünce sisteminden kaynaklanmaktadır. Memnun etme davranışı toplumda makbul bir davranış olarak kabul görmektedir. Söz konusu bireyler çatışmadan kaçınma dışında nasıl davranacaklarını bilemediklerinden; sözde korunaklı ama bir o kadar da tatminsiz bir şekilde hayatlarını sürdürürler.
İçlerinde öfke biriktiren ve endişe yaşamaya müsait; sık sık özür dileyen kişilerdir söz konusu olan. ‘Çatışmakla uğraşacağıma; tatsızlık çıkacağına; ne isteniyorsa verip kurtulayım; ya da varsın onun istediği gibi olsun’’ şeklindeki düşünceler otomatikleşmiştir. Çatışmadan kaçınan kişiler kaygılı; hassas ve benlik yapılanmaları tamamlanmamış bireyler olup kendi arzu ve istekleri ötekinin arzu ve isteklerine endekslenmiş gibidir. Karar vermede yaşadıkları güçlük kararlarının sorumluluğunu alamamaları ile ilgilidir. Kararlarının sorumluluğunu alamamaları; sık sık yaşantılarının anlamsızlığını sorgulama ve pişmanlık duyguları yaşamalarına da neden olur. Elbette bu sorgulama ve pişmanlık duyguları kimse ile açıkça da paylaşılmaz.
Memnun etme çabası içinde olanlar vitrinde olmaktansa; mutfakta olmayı yeğlerler. Çocuksu yapılanmaya sahip; alıngan; kolay küsen; çabuk incinebilen ama bir o kadar da çabuk ikna edilebilen bu kişiler kendi kırgınlıklarını uzatmayı bile kendilerine hak görmezler. Karşıdan gelebilecek en küçük olumlu bir yaklaşımla bile memnun etme davranışına kaldıkları yerden devam etme eğilimindedirler.
Sürekli haksızlığa maruz kaldıklarından şikayet edip uğradıklarını düşündükleri adaletsizlik karşısında artık kimseye iyi davranmayacaklarına yönelik kararlar alıp uygulayamazlar. Kendilerini yardımsever ve kimseyi incitemeyen; yumuşak başlı olarak tanımlayarak çatışmaya giremediklerini kendilerinden gizlerler.
Kaygı ve tedirginliği anlık azaltan bu memnun etme davranışı uzun vadede bireylerde ciddi düzeyde öfkenin ortaya çıkmasına ve nefret duygusuna neden olur. Ötekine olan öfke çoğu zaman dışa vurulmaz; Söz konusu öfke ya kendi benliğine ya da aile çevresine yansıtılır. İstediği hayatı yaşayamama konusunda sürekli bir yenilgi duygusu yaşayan kişi ötekini memnun etmeye çalışmadığı zamanlarda yenilgi duygusunu sindirmeyle uğraşır.
Memnun etme; davranışının arka planına baktığımızda bilinç düzeyinde ötekinin tepkisinden korkmakla ilgili görünse de ‘erken dönem kaybetme; terk edilme kaygı ve korkuları ile ilgili bir sorunsal söz konusudur. ‘Karşımdakini her ne olursa olsun memnun edersem terk edilmem’ düşüncesi ile terk edilmeye karşı bir tedbir aldıklarını düşünerek bu düşüncenin hakimiyetinde yaşamaya devam ederler.
Bazı özellikler
Alınganlık
Hassas kendilik algısı
Kaygılı bir yapı
Panik tutumlar
Aşırı incelik
Genelde ötekini onaylama
Öfke patlamaları genel anlamda aile bireylerine
Dr.Fatih SÖNMEZ
Klinik Psikolog