Öğrencilerde "Başarısızlık Korkusu"
ÇOCUKLARDA “BAŞARSIZLIK KORKUSU”
Başarı;çocuğun doğarken getirdiği potansiyel zeka ve yeteneklerini geliştirmesi; zeka ve yeteneklerinin ürünlerini;meslek iş sanat sosyal duygusal bedensel alanlarda ortaya koymasıdır.kişi için en yüksek başarı doğarken getırdiği potansiyel zeka ve yetenek kapasitesini sonuna kadar kullanabilmesidir.
Bu açıdan baktığımızda başarı; kişiden kişiye farklılıklar gösterir ve kişiye özgüdür.bir kişinin yetenekli olduğu bir alandaki üstün başarısı diğerini başarısız etmez.kişiyi mutlu eden başarı tarzıda budur ve başarıda mutluluk içindir.
Ancak tum öğrencilerden aynı bilgi ve beceriyi isteyen ve o seviyeye de “başarı” diyen okul öğretmen anne-baba toplum; hem çocuklardan bilgi ve becerisi ve yeteneği olmayan konularda; yetenekli olanlarla aynı seviyede başarı bekleyerek adeta;50kg. İle 80 kg. Halterciyi yarıştırmak ya da tavsan ile kablumbağadan aynı yürüyüş hız ve temposunu beklemek gibi bir açmaza öğrencileri sürüklemektedir.anne-baba eğitim sistemi bu ayrımı yapmadığı ve her öğrenciyi kendi yetenek ve zeka alanlarında değerlendirip onaylamadıkça;eğitim yaşamı ve hayatın pek çok alanında bir gün “başarısız olmak” mümkün olacaktır.
Sürekli başarsıszlık hali kişi ve öğrencide “başarsızlık korkusu”nu tetikler.daha iyi yapan ve not alan akraba kardeş ve arkadaş alkış onay aldığı sürece;öğrenci hep;yetersizlik;eksiklik;işe yaramazlık ve başarsıszlık duygularını yaşayacaktır.sürekli diğer başarılı olanlar gibi olmak isteyecek;olamadıkça “başarsızlık” duygusu derinleşip pekişecektir.sonunda uğraşmaktan didinmekten çalışmaktan ter dökmekten vazgeçecek;başarsızlık korkusuyla ;sınavlara girmekten;yanlış olur kaygısıyla bildiklerini söylemekten; parmak kaldırmaktan;fikirlerini paylaşmaktan uzak durabilecektir ya da çocuklar yarış içinde kendilerini çok yıpratacak;çok fazla çalışacak;en yüksek notu ve puanı almak için uğraşacaktır.böyle öğrenciler birinci olamaz ;en yuksek not ve puanı alamazlarsa çevrenin onayını kaybetmek korkusuyla adeta yıkılmakta;ruh sağlıkları tehdit altında kalmaktadır.
Bir gün bir danişanımın not ortalması 99.6 idi.rakip arkadaşınında 99.7 olduğu için “başarısız” olduğunu düşünerek büyük bir krize girmişti.
Dediğim gibi;başarısızlık korkusu; çocuğun emeğini çalışmasını didinmesini ter dökmesini görmeyen;bunu “başarı” olarak değerlendirmeyen;gözü çocuğun aldığı notta ve puanda olan ve ona göre sevgi-ilgi onay kabul gösteren ebeynin ve çevrenin ürünü çok zaman.
ANNE-BABALARIN HANGİ TUTUMLARI BAŞARISIZLIK KOKUSUNU DESTEKLER.
-Çocukları yüksek not aldıklarında gözlerinin içi gülen öpen sarılan mutlu olan anne-babalar
-çocukları düşük not aldığında sessizleşen yada beden diliyle memnuniyetsizliğini belli eden yada eleştiren anne-babalar
-çevrede ve çocuğun arkadaşlarından birinin yüksek not aldığını duyduğunda hayranlıgınIifade eden anne-babalar.
-kendi yaşamlarındada başarı odaklı yaşayan ;başarıya hayran;dillerinden başarı düşmeyen anne-babalar.
-çocukların yaptıklarını ;başardıklarını suskunlukla ;yanlış ve eksiklerini eleştiriyle karşılayan anne-babalar
-yüksek notlara ödül;düşük notlara ceza koyan anne-babalar
-kardeşler arasında yüksek not alana daha çok ilgi sevgi gösteren anne-babalar.
Çocuğunuz başarısızlık yaşadığında ;anne-baba olarak başarsızlıgı destekleyen bir tutum içindemisİniz sorgulamalısınız!ve eğer öyleyseniz ya da tutumunuzun ne olduğunu öğrenmek için bir dnışma alıp tutum değişimi yapmanız;başarı için yapmanız gereken ilk şey olabilir.
Öğrencillerde başarsızlık devam ettikçe;başarsızlık korkusu ve sınav kaygısını tetikleyebilir.özgüven eksiklikleri;kaygılı korkulu;ürkek;cesaretsiz;çekingen;içine kapanık;kendinden emin olmayan;girişimcilikten ve yaratıcılıktan uzak kişilik özelliklerini tetikleyebilir.
Anne-babalar nasıl “başarıyı destekleyen anne-baba”olacaklarını bir danışmandan öğrenmeliler.
Yaşam başarısı ve mutluluk sizinle ve çocuğunuzla olsun.
Başarı;çocuğun doğarken getirdiği potansiyel zeka ve yeteneklerini geliştirmesi; zeka ve yeteneklerinin ürünlerini;meslek iş sanat sosyal duygusal bedensel alanlarda ortaya koymasıdır.kişi için en yüksek başarı doğarken getırdiği potansiyel zeka ve yetenek kapasitesini sonuna kadar kullanabilmesidir.
Bu açıdan baktığımızda başarı; kişiden kişiye farklılıklar gösterir ve kişiye özgüdür.bir kişinin yetenekli olduğu bir alandaki üstün başarısı diğerini başarısız etmez.kişiyi mutlu eden başarı tarzıda budur ve başarıda mutluluk içindir.
Ancak tum öğrencilerden aynı bilgi ve beceriyi isteyen ve o seviyeye de “başarı” diyen okul öğretmen anne-baba toplum; hem çocuklardan bilgi ve becerisi ve yeteneği olmayan konularda; yetenekli olanlarla aynı seviyede başarı bekleyerek adeta;50kg. İle 80 kg. Halterciyi yarıştırmak ya da tavsan ile kablumbağadan aynı yürüyüş hız ve temposunu beklemek gibi bir açmaza öğrencileri sürüklemektedir.anne-baba eğitim sistemi bu ayrımı yapmadığı ve her öğrenciyi kendi yetenek ve zeka alanlarında değerlendirip onaylamadıkça;eğitim yaşamı ve hayatın pek çok alanında bir gün “başarısız olmak” mümkün olacaktır.
Sürekli başarsıszlık hali kişi ve öğrencide “başarsızlık korkusu”nu tetikler.daha iyi yapan ve not alan akraba kardeş ve arkadaş alkış onay aldığı sürece;öğrenci hep;yetersizlik;eksiklik;işe yaramazlık ve başarsıszlık duygularını yaşayacaktır.sürekli diğer başarılı olanlar gibi olmak isteyecek;olamadıkça “başarsızlık” duygusu derinleşip pekişecektir.sonunda uğraşmaktan didinmekten çalışmaktan ter dökmekten vazgeçecek;başarsızlık korkusuyla ;sınavlara girmekten;yanlış olur kaygısıyla bildiklerini söylemekten; parmak kaldırmaktan;fikirlerini paylaşmaktan uzak durabilecektir ya da çocuklar yarış içinde kendilerini çok yıpratacak;çok fazla çalışacak;en yüksek notu ve puanı almak için uğraşacaktır.böyle öğrenciler birinci olamaz ;en yuksek not ve puanı alamazlarsa çevrenin onayını kaybetmek korkusuyla adeta yıkılmakta;ruh sağlıkları tehdit altında kalmaktadır.
Bir gün bir danişanımın not ortalması 99.6 idi.rakip arkadaşınında 99.7 olduğu için “başarısız” olduğunu düşünerek büyük bir krize girmişti.
Dediğim gibi;başarısızlık korkusu; çocuğun emeğini çalışmasını didinmesini ter dökmesini görmeyen;bunu “başarı” olarak değerlendirmeyen;gözü çocuğun aldığı notta ve puanda olan ve ona göre sevgi-ilgi onay kabul gösteren ebeynin ve çevrenin ürünü çok zaman.
ANNE-BABALARIN HANGİ TUTUMLARI BAŞARISIZLIK KOKUSUNU DESTEKLER.
-Çocukları yüksek not aldıklarında gözlerinin içi gülen öpen sarılan mutlu olan anne-babalar
-çocukları düşük not aldığında sessizleşen yada beden diliyle memnuniyetsizliğini belli eden yada eleştiren anne-babalar
-çevrede ve çocuğun arkadaşlarından birinin yüksek not aldığını duyduğunda hayranlıgınIifade eden anne-babalar.
-kendi yaşamlarındada başarı odaklı yaşayan ;başarıya hayran;dillerinden başarı düşmeyen anne-babalar.
-çocukların yaptıklarını ;başardıklarını suskunlukla ;yanlış ve eksiklerini eleştiriyle karşılayan anne-babalar
-yüksek notlara ödül;düşük notlara ceza koyan anne-babalar
-kardeşler arasında yüksek not alana daha çok ilgi sevgi gösteren anne-babalar.
Çocuğunuz başarısızlık yaşadığında ;anne-baba olarak başarsızlıgı destekleyen bir tutum içindemisİniz sorgulamalısınız!ve eğer öyleyseniz ya da tutumunuzun ne olduğunu öğrenmek için bir dnışma alıp tutum değişimi yapmanız;başarı için yapmanız gereken ilk şey olabilir.
Öğrencillerde başarsızlık devam ettikçe;başarsızlık korkusu ve sınav kaygısını tetikleyebilir.özgüven eksiklikleri;kaygılı korkulu;ürkek;cesaretsiz;çekingen;içine kapanık;kendinden emin olmayan;girişimcilikten ve yaratıcılıktan uzak kişilik özelliklerini tetikleyebilir.
Anne-babalar nasıl “başarıyı destekleyen anne-baba”olacaklarını bir danışmandan öğrenmeliler.
Yaşam başarısı ve mutluluk sizinle ve çocuğunuzla olsun.