Aile ve Evlilik Hayatında Samimiyet
AİLE VE EVLİLİK HAYATINDA SAMİMİYET
Aile ve evlilik hayatı günümüzde sürdürülmesi zor bir kurum olarak karşımıza çıkıyor. Nedir peki bu kurumun işleyişini bu kadar zorlaştıran şeyler? Aile olmak ve evlilik hayatı bir süreçtir. Bu süreçte karşımıza çok farklı yapılar çıkmakta ve ailenin dinamiklerini olumsuz etkileyebilmektedir.
Aile; evlilik ve kan bağına dayanan; karı; koca; çocuklar; kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birliktir.1 Türk Dil Kurumunun açıklamasında da gördüğümüz gibi aile içerisinde etkileşimlerin bulunduğu dinamik bir topluluktur. Psikolojik açıdan aile; çiftin yasal bağlarla kurduğu; biyolojik; psikolojik ve sosyal işlevleri olan; toplumun en küçük yapı birimidir.
Aile dinamik bir kavram olduğu için her şeyden ve herkesten olumlu ya da olumsuz olarak etkilenmesi muhtemeldir. Aile içi etkileşimin düzeyi ve çevrenin aileyle etkileşimi aileyi ve evliliği etkileyen olaylardır.
Aile olabilmek bir beceridir. Bu beceri kimi zaman kendiliğinden ortaya çıkarken kimi zaman istenilse de öğrenilememektedir. Aile olabilmeyi becerebilmek için çiftler; anne babalar ellerinden geleni yapmalılardır. Sağlıklı aile sağlıklı çocukların var olduğu toplumlar oluşturacaktır. Bizim geleceğimiz olan çocuklar için önce ailelerin psikolojik sağlığının tam olması gerekmektedir.
Psikoloji açısından aile önemli bir kavramdır. Aile evlilik birliği ile kurulur ve çiftler yaşamlarını bu kurumda sürdürmeye başlarlar. Evlilik sürecindeki her olumsuzluk ailenin psikolojik sağlamlığına bir darbe olarak iner. Ailenin sağlıksız bir hal alması; çiftlerin birbirlerinden aldıkları sosyal desteği; doyumu engeller. Çocuk da varsa aile de bu olumsuz etkileşim bir sarmal gibi tüm bireyleri kapsar. Sağlıksız aile-sağlıksız evlilik: Sağlıksız çocuklara neden olur. Sağlıksız çocuklar psikolojik açıdan yıpranmış; kendine güvenmeyen; iletişim ve davranış problemleri yaşayan bir topluma dönüşebilir.
Aile olabilmek biz olabilme duygusunu yaşamaktır. Her iki çiftin biz olabilme duygusunu yaşaması; çocukların anne babası ile bir bütünlük hissetmesidir. Biz olabilme duygusu; kişilerin kendinden vazgeçip sadece ailesi veya karşıdaki kişi için çabalaması anlamına gelmemektedir. Biz olabilme duygusu; kendinden vazgeçmeyip karşıdaki kişi ile ortak noktada buluşabilmektedir. Anne-baba-çocuklar bir bütün olarak aile olabilmeyi; biz olabilme duygusunu yaşadıklarında; kendilerini ailesine ait hissedeceklerdir. Maalesef; günümüzde yaşam şartlarının getirdiği olumsuzluklar; iş koşulları; teknolojik gelişmeler; biz olabilme duygusunu köreltmekte ve çoğu evli çift ve ailede bu duygu yaşanmamaktadır. Çiftler ve çocuklar ben duygusu ile bencilce hareket etmekte ve aile olabilme duygusunu yaşayamamaktadır.
Aile olabilmenin ilk aşaması sağlıklı iletişimdir. Aile içi iletişim ailede yaşayan bireyler için hayati önem taşımaktadır. Ailede yetişen çocukların kişilik gelişimlerinde ailenin kullandığı dilin önemi büyüktür. Ailenin çocuğun gelişim dönemlerini bilmeleri; çocuklarına anne baba gibi davranmaları; onların kişiliklerine saygı duyarak konuşmaları; sorunları çözme tarzında iletişimi kullanmaları o çocukları ileride yetişkin yaşamında etkili iletişimi kullanan bireyler yapacaktır.
Aile içi iletişimde en önemli kavram samimiyettir. Aile üyeleri birbirlerine ne kadar samimi olurlarsa birbirlerini anlama düzeyleri de o kadar yükselecektir. Samimiyet ailedeki duyguların özgürce birbirlerine aktarmalarını sağlayacaktır. Samimi bir anne çocuk ilişkisi; koşullara bağlı olmayan; sürekli bağırmanın olmadığı; iletişimin içten olduğu; gözlerin konuştuğu bir anne çocuk ilişkisinde çocukların ruh sağlıkları yerinde gelişecektir.
Samimi olunan bir evlilikte eşler arası problemlerin çözümü de kolaylaşacaktır. Eşler arası iletişim kuvvetlenecek; karar verme mekanizması güçlenecektir. Samimi olan eşler birlikte hareket etmekten hoşlanırlar; planlarını birlikte yaparlar. Samimi çiftler biz olabilme duygusunu yaşarlar.
Aile ve evlilik hayatı günümüzde sürdürülmesi zor bir kurum olarak karşımıza çıkıyor. Nedir peki bu kurumun işleyişini bu kadar zorlaştıran şeyler? Aile olmak ve evlilik hayatı bir süreçtir. Bu süreçte karşımıza çok farklı yapılar çıkmakta ve ailenin dinamiklerini olumsuz etkileyebilmektedir.
Aile; evlilik ve kan bağına dayanan; karı; koca; çocuklar; kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birliktir.1 Türk Dil Kurumunun açıklamasında da gördüğümüz gibi aile içerisinde etkileşimlerin bulunduğu dinamik bir topluluktur. Psikolojik açıdan aile; çiftin yasal bağlarla kurduğu; biyolojik; psikolojik ve sosyal işlevleri olan; toplumun en küçük yapı birimidir.
Aile dinamik bir kavram olduğu için her şeyden ve herkesten olumlu ya da olumsuz olarak etkilenmesi muhtemeldir. Aile içi etkileşimin düzeyi ve çevrenin aileyle etkileşimi aileyi ve evliliği etkileyen olaylardır.
Aile olabilmek bir beceridir. Bu beceri kimi zaman kendiliğinden ortaya çıkarken kimi zaman istenilse de öğrenilememektedir. Aile olabilmeyi becerebilmek için çiftler; anne babalar ellerinden geleni yapmalılardır. Sağlıklı aile sağlıklı çocukların var olduğu toplumlar oluşturacaktır. Bizim geleceğimiz olan çocuklar için önce ailelerin psikolojik sağlığının tam olması gerekmektedir.
Psikoloji açısından aile önemli bir kavramdır. Aile evlilik birliği ile kurulur ve çiftler yaşamlarını bu kurumda sürdürmeye başlarlar. Evlilik sürecindeki her olumsuzluk ailenin psikolojik sağlamlığına bir darbe olarak iner. Ailenin sağlıksız bir hal alması; çiftlerin birbirlerinden aldıkları sosyal desteği; doyumu engeller. Çocuk da varsa aile de bu olumsuz etkileşim bir sarmal gibi tüm bireyleri kapsar. Sağlıksız aile-sağlıksız evlilik: Sağlıksız çocuklara neden olur. Sağlıksız çocuklar psikolojik açıdan yıpranmış; kendine güvenmeyen; iletişim ve davranış problemleri yaşayan bir topluma dönüşebilir.
Aile olabilmek biz olabilme duygusunu yaşamaktır. Her iki çiftin biz olabilme duygusunu yaşaması; çocukların anne babası ile bir bütünlük hissetmesidir. Biz olabilme duygusu; kişilerin kendinden vazgeçip sadece ailesi veya karşıdaki kişi için çabalaması anlamına gelmemektedir. Biz olabilme duygusu; kendinden vazgeçmeyip karşıdaki kişi ile ortak noktada buluşabilmektedir. Anne-baba-çocuklar bir bütün olarak aile olabilmeyi; biz olabilme duygusunu yaşadıklarında; kendilerini ailesine ait hissedeceklerdir. Maalesef; günümüzde yaşam şartlarının getirdiği olumsuzluklar; iş koşulları; teknolojik gelişmeler; biz olabilme duygusunu köreltmekte ve çoğu evli çift ve ailede bu duygu yaşanmamaktadır. Çiftler ve çocuklar ben duygusu ile bencilce hareket etmekte ve aile olabilme duygusunu yaşayamamaktadır.
Aile olabilmenin ilk aşaması sağlıklı iletişimdir. Aile içi iletişim ailede yaşayan bireyler için hayati önem taşımaktadır. Ailede yetişen çocukların kişilik gelişimlerinde ailenin kullandığı dilin önemi büyüktür. Ailenin çocuğun gelişim dönemlerini bilmeleri; çocuklarına anne baba gibi davranmaları; onların kişiliklerine saygı duyarak konuşmaları; sorunları çözme tarzında iletişimi kullanmaları o çocukları ileride yetişkin yaşamında etkili iletişimi kullanan bireyler yapacaktır.
Aile içi iletişimde en önemli kavram samimiyettir. Aile üyeleri birbirlerine ne kadar samimi olurlarsa birbirlerini anlama düzeyleri de o kadar yükselecektir. Samimiyet ailedeki duyguların özgürce birbirlerine aktarmalarını sağlayacaktır. Samimi bir anne çocuk ilişkisi; koşullara bağlı olmayan; sürekli bağırmanın olmadığı; iletişimin içten olduğu; gözlerin konuştuğu bir anne çocuk ilişkisinde çocukların ruh sağlıkları yerinde gelişecektir.
Samimi olunan bir evlilikte eşler arası problemlerin çözümü de kolaylaşacaktır. Eşler arası iletişim kuvvetlenecek; karar verme mekanizması güçlenecektir. Samimi olan eşler birlikte hareket etmekten hoşlanırlar; planlarını birlikte yaparlar. Samimi çiftler biz olabilme duygusunu yaşarlar.