Manuel Terapi Nedir ve Ne Amaçla Kullanılır ?
Elle yapılan iyileştirme yönündeki tedavi uygulamalarının genel adıdır. Manuel Terapi; Kas-İskelet Sistemindeki fonksiyonel yapının işlevselliğinde bozulan veya yolunda gitmeyen durumu; tekrar eski sağlıklı işlevsel haline döndürmeyi amaçlar. Bu işlem ancak manuel fizyoterapi alanında eğitimini tamamlamış; gerekli bilgi; tecrübe ve el maharetine sahip olmuş manuelterapistler tarafından uygulanır.
Omurganın ve her eklemin kendine has fizyolojik sınırlar ve anatomik hatlarda çalışma prensibine sahip bir hareket tarzı vardır. Doğal hareket prensipleri bozularak dejenere olan; fonksiyonel kapasiteleri azalmış; baskı ve hasara bağlı ağrılı ve problemli dokular; bölgeye yapılan manuel terapi uygulamalarıyla en kısa sürede tekrar fonksiyonel işlevselliğini kazanarak; rejenerasyon (yapılanma) sürecine girerler. İyileştirme ve düzeltme amacıyla yapılan bu bir seri özel egzersiz ve manevra tekniklerini kapsayan manuel terapi yöntemleri kesinlikle her bölgenin çalışma prensibi doğrultusunda ve dokuyu koruyup gözeterek uygulanır ve hiç bir yan etki oluşturmaz. Hasta bu tatbikatlar esnasında asla ekstra bir ağrı ve acı hissetmez; tam tersi tecrübeli ve yetkin bir elde yapılan manuel terapi tatbikatı hastanın sıkıntılı durumunu; büyük ölçüde yada tamamen; ivedilikle ortadan kaldıracaktır. Bu sayede iyileşme işlemi tamamlanıncaya kadar yapılacak olan seanslarda kişi uygulama esnasında emin ellerde olduğunu bilerek güven duygusuyla sakin ve gevşemiş şekilde kendisini güvendiği ellere teslim etmiş olacaktır. Böylece tedavinin etkinliği artacak; süreç kısalacaktır.
Manuel Terapi yüzeysel bir tedavi işlemi değildir. Sadece kasları yumuşatarak geçici bir süre rahatlık sağlayan tedavi prosedürü; hiç değildir. Başlıbaşına derinde yatan esas problemi; dokunun düzelme potansiyeli ölçüsünde ortadan kaldırmayı amaç edinir. Genellikle hastadaki ağrılı problemin kaynağı; kas-iskelet sisteminde meydana gelen deformasyonun sonucu; fizyolojik özelliğini kaybetmeye başlamış; sertleşerek esnekliği ve mobilizasyonu (hareket kapasitesi) azalmış veya yitirilmiş; arterial sirkülasyonu kısıtlanarak beslenmesi bozulmuş; sinir baskısı veya sıkışıklığa bağlı tahribat sonucu ödem ve doku irritasyonu gelişmiş durumlardır. Bu koşullardaki doku karakterine sahip birey; ağrının yanında hareket kabiliyetinde kısıtlanma ile gündelik işlerini yapmakta zorlanma hatta iş verimi ve sosyal yaşam kalitesinin düşmesiyle gitgide sıkıntılı bir konuma girer. Bu konumun oluşmasındaki sebepler; zaman zaman yaşanan travmatik hadiseler ve sıklıkla da günlük yaşam aktiviteleri esnasında vücudu kötü kullanma ve alışkanlık haline gelmiş yanlış postürle duruş ve oturuşlardır.
Manuel Terapideki bilimsel uygulama teknikleri; dünyada ortopedik rehabilitasyon branşında çalışan araştırmacı klinisyen fizyoterapistler tarafından kanıta dayalı tıbbi ve klinik bilgiler ışığında geliştirilmiştir. Günümüzde de fizyoterapi ve ortopedik rehabilitasyon alanında ileri seviye manuel terapi tatbikatları şeklinde; biz klinisyen fizyoterapistler tarafından güvenli olarak rahatlıkla kullanılmaktadır. Bu tatbikat yöntemleri genel olarak eklemi manipüle ederek açıp; sıkışıklık ve baskıdan kurtarmayı; bölgenin mobilizasyonunu ve eski sağlıklı fonksiyonel hattına dönmesiyle doğruca doku rejenerasyonunu başlatarak hızla düzeltmeyi hedefler.
Manuel terapi ile iyileşme süresi; birkaç seansta olabildiği gibi; daha fazla seans miktarına da ihtiyaç duyulabilir. Bu tamamen problem yaşanan bölgedeki dokunun ne seviyede hasara uğradığına; deformasyon süresine; doku karakterine ve hastanın yatkınlığına bağlı olarak değişkenlik gösterir. Seans aralıkları; biomekanik değerlendirme yapıldıktan sonra haftada iki; yada üç; bazen de duruma göre bir kez olarak tayin edilir. Manuel Terapi ile iyileşme oranı rahatlıkla % 95 lerin üzerindedir; üstelik başka hiç bir medikale ihtiyaç duyulmadan. Tedavi sonrası problemin nüks etmesi neredeyse mümkün değildir. Çünkü düzelen doku artık işlevsellik kazanmış ve görevini yerine getirmeye başlamıştır. Günlük yaşam aktiviteleriyle ilgili düzenlemeler ve geliştirici terapötik egzersizler sayesinde de bireydeki kalıcı iyilik hali devam eder.
Manuel Terapinin Etkin Olarak Kullanıldığı Belli Başlı Hastalıklar ;
- Bel – Boyun Fıtıkları (Omurgadaki disk hernileri)
- Omurgada kanal daralması
- Boyun düzleşmesi
- Omurgadaki facet eklem sorunları
- Omuzda Sıkışma Sendromu (Impingement Sendrome)
- Donuk Omuz
- Tenisçi dirseği
- Golfçü dirseği
- Karpal Tünel Sendromu
- Kalça eklem artrozu (Coxartroz)
- Diz eklem artrozu (Gonartroz)
- Kondromalazi Patella (Diz kapağı eklem kıkırdağı dejenerasyonu)
- Diz Kapağı Eklem sorunları
- Hallux Valgus (Ayak baş parmağı eklem deformitesi)
- Ayak bileği ve parmak eklemlerinde gelişen ve devam eden sorunlarda.
Omurganın ve her eklemin kendine has fizyolojik sınırlar ve anatomik hatlarda çalışma prensibine sahip bir hareket tarzı vardır. Doğal hareket prensipleri bozularak dejenere olan; fonksiyonel kapasiteleri azalmış; baskı ve hasara bağlı ağrılı ve problemli dokular; bölgeye yapılan manuel terapi uygulamalarıyla en kısa sürede tekrar fonksiyonel işlevselliğini kazanarak; rejenerasyon (yapılanma) sürecine girerler. İyileştirme ve düzeltme amacıyla yapılan bu bir seri özel egzersiz ve manevra tekniklerini kapsayan manuel terapi yöntemleri kesinlikle her bölgenin çalışma prensibi doğrultusunda ve dokuyu koruyup gözeterek uygulanır ve hiç bir yan etki oluşturmaz. Hasta bu tatbikatlar esnasında asla ekstra bir ağrı ve acı hissetmez; tam tersi tecrübeli ve yetkin bir elde yapılan manuel terapi tatbikatı hastanın sıkıntılı durumunu; büyük ölçüde yada tamamen; ivedilikle ortadan kaldıracaktır. Bu sayede iyileşme işlemi tamamlanıncaya kadar yapılacak olan seanslarda kişi uygulama esnasında emin ellerde olduğunu bilerek güven duygusuyla sakin ve gevşemiş şekilde kendisini güvendiği ellere teslim etmiş olacaktır. Böylece tedavinin etkinliği artacak; süreç kısalacaktır.
Manuel Terapi yüzeysel bir tedavi işlemi değildir. Sadece kasları yumuşatarak geçici bir süre rahatlık sağlayan tedavi prosedürü; hiç değildir. Başlıbaşına derinde yatan esas problemi; dokunun düzelme potansiyeli ölçüsünde ortadan kaldırmayı amaç edinir. Genellikle hastadaki ağrılı problemin kaynağı; kas-iskelet sisteminde meydana gelen deformasyonun sonucu; fizyolojik özelliğini kaybetmeye başlamış; sertleşerek esnekliği ve mobilizasyonu (hareket kapasitesi) azalmış veya yitirilmiş; arterial sirkülasyonu kısıtlanarak beslenmesi bozulmuş; sinir baskısı veya sıkışıklığa bağlı tahribat sonucu ödem ve doku irritasyonu gelişmiş durumlardır. Bu koşullardaki doku karakterine sahip birey; ağrının yanında hareket kabiliyetinde kısıtlanma ile gündelik işlerini yapmakta zorlanma hatta iş verimi ve sosyal yaşam kalitesinin düşmesiyle gitgide sıkıntılı bir konuma girer. Bu konumun oluşmasındaki sebepler; zaman zaman yaşanan travmatik hadiseler ve sıklıkla da günlük yaşam aktiviteleri esnasında vücudu kötü kullanma ve alışkanlık haline gelmiş yanlış postürle duruş ve oturuşlardır.
Manuel Terapideki bilimsel uygulama teknikleri; dünyada ortopedik rehabilitasyon branşında çalışan araştırmacı klinisyen fizyoterapistler tarafından kanıta dayalı tıbbi ve klinik bilgiler ışığında geliştirilmiştir. Günümüzde de fizyoterapi ve ortopedik rehabilitasyon alanında ileri seviye manuel terapi tatbikatları şeklinde; biz klinisyen fizyoterapistler tarafından güvenli olarak rahatlıkla kullanılmaktadır. Bu tatbikat yöntemleri genel olarak eklemi manipüle ederek açıp; sıkışıklık ve baskıdan kurtarmayı; bölgenin mobilizasyonunu ve eski sağlıklı fonksiyonel hattına dönmesiyle doğruca doku rejenerasyonunu başlatarak hızla düzeltmeyi hedefler.
Manuel terapi ile iyileşme süresi; birkaç seansta olabildiği gibi; daha fazla seans miktarına da ihtiyaç duyulabilir. Bu tamamen problem yaşanan bölgedeki dokunun ne seviyede hasara uğradığına; deformasyon süresine; doku karakterine ve hastanın yatkınlığına bağlı olarak değişkenlik gösterir. Seans aralıkları; biomekanik değerlendirme yapıldıktan sonra haftada iki; yada üç; bazen de duruma göre bir kez olarak tayin edilir. Manuel Terapi ile iyileşme oranı rahatlıkla % 95 lerin üzerindedir; üstelik başka hiç bir medikale ihtiyaç duyulmadan. Tedavi sonrası problemin nüks etmesi neredeyse mümkün değildir. Çünkü düzelen doku artık işlevsellik kazanmış ve görevini yerine getirmeye başlamıştır. Günlük yaşam aktiviteleriyle ilgili düzenlemeler ve geliştirici terapötik egzersizler sayesinde de bireydeki kalıcı iyilik hali devam eder.
Manuel Terapinin Etkin Olarak Kullanıldığı Belli Başlı Hastalıklar ;
- Bel – Boyun Fıtıkları (Omurgadaki disk hernileri)
- Omurgada kanal daralması
- Boyun düzleşmesi
- Omurgadaki facet eklem sorunları
- Omuzda Sıkışma Sendromu (Impingement Sendrome)
- Donuk Omuz
- Tenisçi dirseği
- Golfçü dirseği
- Karpal Tünel Sendromu
- Kalça eklem artrozu (Coxartroz)
- Diz eklem artrozu (Gonartroz)
- Kondromalazi Patella (Diz kapağı eklem kıkırdağı dejenerasyonu)
- Diz Kapağı Eklem sorunları
- Hallux Valgus (Ayak baş parmağı eklem deformitesi)
- Ayak bileği ve parmak eklemlerinde gelişen ve devam eden sorunlarda.