Bilgi ve Deneyimle Yapılabilirliği Olan Danışmanlık
Ülkemizde meydana gelen değişme; toplumsal değişme; kentleşme; sanayileşme; iç göç hızının artması; aile kurumunun yapısının değişmesine; aynı zamanda yeni jenerasyonun globalleşme adı altında yayılan Yeni Dünya Genç Kültürünün bir parçası haline gelmesi; bu kültürün farkındalığını yakalayamayan ebeveyn tutum ve davranışlarında; çeşitli güçlükler ortaya çıkmasına neden olmuştur.
Çocuk-Genç-Aile ruh sağlığı ve eğitim alanında yada eğitim dışında çalışan personelin; çocuk ve gençlerin eğitimi; yetiştirilmesi; uyum ve davranış sorunlarının çözümlenmesi ve anlaşılması aileleriyle terapötik ilişki içersinde olması ve toplumsal hayata kazandırılmasında ebeveynlerin terapötik sürece katılması gereğini ortaya koymaktadır.
Çocukta meydana gelen uyum ve davranış sorunlarında; ebeveynlerin ve toplumsal gerçekliklerin değerlendirilmesi konuşulması; özellikle çocuğun aile ve topluma kazandırılmasında; yani sosyalizasyon sürecinde ailenin nasıl bir rol üstleneceği; tutum ve davranışlarında nasıl değişikliğe gideceği hususu çocuk ve ebeveynleriyle yürütülen terapötik yaklaşımlarla belirlenmektedir.
Özellikle çocuk ve gençlerin pedagojik olarak desteklenmesi; ilk olarak ailenin nasıl bir eğitim stiliyle çocuklarını yetiştirmeleriyle yakından ilişiğe sahiptir. Bu anlamda aile genogram çalışmaları yapılarak; ailenin değerleri; toplumsal ihtiyaç ve gerçeklikler üzerinde durularak danışmanlık hizmeti sunmak esastır.
Birbiriyle uyumlu olamayan karı-koca; çocuklarının doğmasıyla birlikte; olumlu; verimli ve sağlıklı iletişim gerçekleştirememekte. Bunun sonucunda çocuklarıyla yaşadıkları çatışma ve kriz; çocukta uyum - davranış bozuklarına yol açmaktadır. Kısacası çocuk sokağa itilmektedir. Çocuk aile içerisinde bulamadığı ilgiyi; desteği; sokakta arkadaş grupları içerisinde sağlamaya çalışmakta; arkadaş grupları içinde kabul ve onay görmektedir. Dolayısıyla çocuk sokakta yaşamayı alışkanlık haline getirir ve bu onun bir parçası haline gelmesine olanak tanır. Bu durum özellikle ergenlik döneminde bağımsızlaşmaya; ve bunun gelişim sürecinde onu mutlu kılmasıyla kalmamaktadır. Aile içinde desteklenmeyen; onay görmeyen genç; sokakta arkadaş grubu içerisinde güçlenip; kişilik ve kimlik kazanmakta; böylelikle çocuk aileden koparak sokak kültürünün bir parçası haline gelmekte; bu sayede oluşan tüm manüplatif etkiler; arkadaş etkisi; maddeye alıştıran çıkar gruplarının etkisi; merak ve ilgi; çocuğu maddeye yöneltmektedir.
Dünyada son zamanlarda bilgi ulaşımının kolaylaşması; herkesin her alanda uzmanlaşmasına; yada uzmanlaşma isteğini süper egoyla birleştirerek farklı bir akım ortaya çıkarmasına sebebiyet vermiş; bunun özellikle ülkemizde kötüye kullanılmasını sağlamıştır. Bu anlamda hiçbir bilimsel gerçekliği olmayan eğitim koçluğu; yaşam koçu gibi yaklaşımlarla çocuklarımız ve ergen bireyler farklı bir düzenin içinde yaşamaya ve anlaşılmaya ve bunun deneyimlemesinin hangi terminolojiye ait olduğu bilinmeden yaşanmasına yol açmıştır.
Bu doğrultuda günden güne yozlaşmakta olan kültürümüzün geriye dönük canlandırılması ve ailelerin kendi ailelerinden aldıkları değerleri belki de nesiller arası ilişkiye bir renk verme adına bilgiyi eleyerek; günümüzde devamlılığı olabileceğine inandığı normları çocuklarına aktarmaları büyük önem arzetmektedir.
Son zamanlarda ailelerin büyük önem verdiği danışmanlık hizmetlerini daha da ritüel haline getirmeleri; aile içi iletişimi en iyi şekilde oluşturmayı; aynı zamanda çocuklarını anlayabilmeleri herşeyden önce kendilerini yani BEN i tanıyabilmeleriyle mümkündür. Bu anlamda bireysel terapi son zamanlarda ülkemizde büyük bir başarı elde etmiştir.
Çocuk-Genç-Aile ruh sağlığı ve eğitim alanında yada eğitim dışında çalışan personelin; çocuk ve gençlerin eğitimi; yetiştirilmesi; uyum ve davranış sorunlarının çözümlenmesi ve anlaşılması aileleriyle terapötik ilişki içersinde olması ve toplumsal hayata kazandırılmasında ebeveynlerin terapötik sürece katılması gereğini ortaya koymaktadır.
Çocukta meydana gelen uyum ve davranış sorunlarında; ebeveynlerin ve toplumsal gerçekliklerin değerlendirilmesi konuşulması; özellikle çocuğun aile ve topluma kazandırılmasında; yani sosyalizasyon sürecinde ailenin nasıl bir rol üstleneceği; tutum ve davranışlarında nasıl değişikliğe gideceği hususu çocuk ve ebeveynleriyle yürütülen terapötik yaklaşımlarla belirlenmektedir.
Özellikle çocuk ve gençlerin pedagojik olarak desteklenmesi; ilk olarak ailenin nasıl bir eğitim stiliyle çocuklarını yetiştirmeleriyle yakından ilişiğe sahiptir. Bu anlamda aile genogram çalışmaları yapılarak; ailenin değerleri; toplumsal ihtiyaç ve gerçeklikler üzerinde durularak danışmanlık hizmeti sunmak esastır.
Birbiriyle uyumlu olamayan karı-koca; çocuklarının doğmasıyla birlikte; olumlu; verimli ve sağlıklı iletişim gerçekleştirememekte. Bunun sonucunda çocuklarıyla yaşadıkları çatışma ve kriz; çocukta uyum - davranış bozuklarına yol açmaktadır. Kısacası çocuk sokağa itilmektedir. Çocuk aile içerisinde bulamadığı ilgiyi; desteği; sokakta arkadaş grupları içerisinde sağlamaya çalışmakta; arkadaş grupları içinde kabul ve onay görmektedir. Dolayısıyla çocuk sokakta yaşamayı alışkanlık haline getirir ve bu onun bir parçası haline gelmesine olanak tanır. Bu durum özellikle ergenlik döneminde bağımsızlaşmaya; ve bunun gelişim sürecinde onu mutlu kılmasıyla kalmamaktadır. Aile içinde desteklenmeyen; onay görmeyen genç; sokakta arkadaş grubu içerisinde güçlenip; kişilik ve kimlik kazanmakta; böylelikle çocuk aileden koparak sokak kültürünün bir parçası haline gelmekte; bu sayede oluşan tüm manüplatif etkiler; arkadaş etkisi; maddeye alıştıran çıkar gruplarının etkisi; merak ve ilgi; çocuğu maddeye yöneltmektedir.
Dünyada son zamanlarda bilgi ulaşımının kolaylaşması; herkesin her alanda uzmanlaşmasına; yada uzmanlaşma isteğini süper egoyla birleştirerek farklı bir akım ortaya çıkarmasına sebebiyet vermiş; bunun özellikle ülkemizde kötüye kullanılmasını sağlamıştır. Bu anlamda hiçbir bilimsel gerçekliği olmayan eğitim koçluğu; yaşam koçu gibi yaklaşımlarla çocuklarımız ve ergen bireyler farklı bir düzenin içinde yaşamaya ve anlaşılmaya ve bunun deneyimlemesinin hangi terminolojiye ait olduğu bilinmeden yaşanmasına yol açmıştır.
Bu doğrultuda günden güne yozlaşmakta olan kültürümüzün geriye dönük canlandırılması ve ailelerin kendi ailelerinden aldıkları değerleri belki de nesiller arası ilişkiye bir renk verme adına bilgiyi eleyerek; günümüzde devamlılığı olabileceğine inandığı normları çocuklarına aktarmaları büyük önem arzetmektedir.
Son zamanlarda ailelerin büyük önem verdiği danışmanlık hizmetlerini daha da ritüel haline getirmeleri; aile içi iletişimi en iyi şekilde oluşturmayı; aynı zamanda çocuklarını anlayabilmeleri herşeyden önce kendilerini yani BEN i tanıyabilmeleriyle mümkündür. Bu anlamda bireysel terapi son zamanlarda ülkemizde büyük bir başarı elde etmiştir.