İlişkilerin Katili: Sahtelik
‘ İki kişi; bir anda; karşılıklı; aynı anda; bulduklarını -ve ötekinin de bulduğunu; bulduğunu anladığını- anlıyorlar. Bir şey oluşuyor o zaman: o iki kişiden (sanki) ayrı; farklı; onlara bağlı olmayan; hatta onların elinde olmayan bir şey: ayrı; farklı varlığı olan; kendi yolunu da artık (sanki)onlara aldırmadan yürüyecek bir şey -bir ilişki… ’
Oruç Aruoba;İLE;s.48
İyi bir ilişki için gerekli olan sadece iki sağlıklı insandır. Sağlıklı olmak derken; kişilerin birbirlerine açık olabildikleri ; eş duyum yapabildikleri; birbirlerinin ihtiyaçlarını görebildikleri ve en önemlisi belki de ‘kendi’ olabildikleri; ilişki içinde de sereserpe yaşadıkları bir yaşantıdır. Çiftlerin birbirlerine görev tanımı yaptıkları; çeşitli sorumlulukları yükledikleri bir yaşantı değil zaten çiftlerin birbirleri için ne yapması gerektiğini bildiği bir yaşantıdır sağlıklı ilişki. Bunun içinde gerekli olan şeylerden birisi de ilişkide çiftlerin ‘kendisi ’ olabilmesidir. Kişinin kendi olabildiği yerde çiftler birbirlerini fark edecek; tanımaya çalışacak; eş duyum yapabilecek ve partnerine iyi gelebilecek; onun hatrının gözetilebildiği şeyleri yapma hissini spontan olarak zaten duyacaklardır.
Kendi olabilmek derken; bununla ilgili olarak bir diğer konuda; kendini açabilmektir. İnsanlar; birbirlerini dinlemeden konuşmaya eğilim taşıyabilirler. Birbirlerini dinlememeleri bir yana birbirlerine soru da sormayabilirler. Yüzeysel konuşmalar; birbirini dinlemeden; partnerin ruh halini anlamadan; ortamın havasını iyi analiz edemeden konuşmak; uzun zaman süren ilişkilerde de görülebilir. Bu ilişki için zararlı bir şeydir. Çünkü; ilişkideki bağlar; bu samimi sohbetlerle yakınlığın oluştuğu ve çiftlerin birbirlerine eş duyum yapabildikleri aralıkta daha da güçlenir. Bu bağlar; çiftlerin aynı bir dans gibi uyum içerisinde birbirlerinin adımlarını da takip ederek; müziğinde ritmini kaçırmadan senkronize bir şekilde ilişkiyi yaşantılamalarını ve bu ilişkiden doyum alabilmelerini sağlar.
Partnerlerle yapılan sohbet genellikle; kişilerin kendilerini ilginç gösteren şeylerle dolu olan; asıl kendine; duygularına; ruh haline dair az bir bilgi içeren yüzeysel bir sohbet olarak yapılagelmektedir. Etkili bir sohbet; kendini açabilme; karşı tarafla da ilgilenilen ve karşı tarafın da dinlenildiği beceri isteyen bir sanattır. Bu sanat; içinde açık uçlu olan soruların sorulduğu bazı özellikleri de barındırır. Örnek olarak; partnerine : ‘öfkeli misin?’ sorusunun sorulduğunda alınan cevap farklıdır; ‘öfkeli görünüyorsun…ne oldu?’ diye sormak farklı bir cevabı getirir. Birincisinde; kapalı uçlu bir soru vardır ve cevabı; evet ya da hayırdır. Tek bir cevapla geçiştirilir. Fakat; açık uçlu bir soru derin bir yanıt gerektirir ve partnerin hem ruh halini anlamaya hem de çiftlerin arasındaki yakınlığın güçlenmesini sağlar. Bu açılmadan sonra; etkili bir sohbette bulunan; dinlenildiğini hissettirme özellikle çok önemlidir. Bu da ; partnerin anlattıklarını kendi sözcükleriyle tekrar ona yinelemek partnerde anlaşıldığı hissini doğurabilir.
Duygusal olarak uzaklığın bulunduğu; bağların güçlü olmadığı; çiftlerin kendi olamadıkları ve doyum bulamadıkları bir ilişki yapısında yaşamak çiftler için sıkıntı verici olmaktadır. Doğal; akıcı ve sereserpe olunabilen bir ilişki ise keyif alınan bir yapıdır ve çiftler içinde yaşarken doyum alabilmektedirler. Bu yapının içinde çiftler bazı zamanlarda kaybolabilmektedirler. İlişkide; çiftler birbirlerine kendilerini oldukları gibi göstermedikçe de ilişki tam olarak kurulamaz.
Oruç Aruoba;İLE;s.48
İyi bir ilişki için gerekli olan sadece iki sağlıklı insandır. Sağlıklı olmak derken; kişilerin birbirlerine açık olabildikleri ; eş duyum yapabildikleri; birbirlerinin ihtiyaçlarını görebildikleri ve en önemlisi belki de ‘kendi’ olabildikleri; ilişki içinde de sereserpe yaşadıkları bir yaşantıdır. Çiftlerin birbirlerine görev tanımı yaptıkları; çeşitli sorumlulukları yükledikleri bir yaşantı değil zaten çiftlerin birbirleri için ne yapması gerektiğini bildiği bir yaşantıdır sağlıklı ilişki. Bunun içinde gerekli olan şeylerden birisi de ilişkide çiftlerin ‘kendisi ’ olabilmesidir. Kişinin kendi olabildiği yerde çiftler birbirlerini fark edecek; tanımaya çalışacak; eş duyum yapabilecek ve partnerine iyi gelebilecek; onun hatrının gözetilebildiği şeyleri yapma hissini spontan olarak zaten duyacaklardır.
Kendi olabilmek derken; bununla ilgili olarak bir diğer konuda; kendini açabilmektir. İnsanlar; birbirlerini dinlemeden konuşmaya eğilim taşıyabilirler. Birbirlerini dinlememeleri bir yana birbirlerine soru da sormayabilirler. Yüzeysel konuşmalar; birbirini dinlemeden; partnerin ruh halini anlamadan; ortamın havasını iyi analiz edemeden konuşmak; uzun zaman süren ilişkilerde de görülebilir. Bu ilişki için zararlı bir şeydir. Çünkü; ilişkideki bağlar; bu samimi sohbetlerle yakınlığın oluştuğu ve çiftlerin birbirlerine eş duyum yapabildikleri aralıkta daha da güçlenir. Bu bağlar; çiftlerin aynı bir dans gibi uyum içerisinde birbirlerinin adımlarını da takip ederek; müziğinde ritmini kaçırmadan senkronize bir şekilde ilişkiyi yaşantılamalarını ve bu ilişkiden doyum alabilmelerini sağlar.
Partnerlerle yapılan sohbet genellikle; kişilerin kendilerini ilginç gösteren şeylerle dolu olan; asıl kendine; duygularına; ruh haline dair az bir bilgi içeren yüzeysel bir sohbet olarak yapılagelmektedir. Etkili bir sohbet; kendini açabilme; karşı tarafla da ilgilenilen ve karşı tarafın da dinlenildiği beceri isteyen bir sanattır. Bu sanat; içinde açık uçlu olan soruların sorulduğu bazı özellikleri de barındırır. Örnek olarak; partnerine : ‘öfkeli misin?’ sorusunun sorulduğunda alınan cevap farklıdır; ‘öfkeli görünüyorsun…ne oldu?’ diye sormak farklı bir cevabı getirir. Birincisinde; kapalı uçlu bir soru vardır ve cevabı; evet ya da hayırdır. Tek bir cevapla geçiştirilir. Fakat; açık uçlu bir soru derin bir yanıt gerektirir ve partnerin hem ruh halini anlamaya hem de çiftlerin arasındaki yakınlığın güçlenmesini sağlar. Bu açılmadan sonra; etkili bir sohbette bulunan; dinlenildiğini hissettirme özellikle çok önemlidir. Bu da ; partnerin anlattıklarını kendi sözcükleriyle tekrar ona yinelemek partnerde anlaşıldığı hissini doğurabilir.
Duygusal olarak uzaklığın bulunduğu; bağların güçlü olmadığı; çiftlerin kendi olamadıkları ve doyum bulamadıkları bir ilişki yapısında yaşamak çiftler için sıkıntı verici olmaktadır. Doğal; akıcı ve sereserpe olunabilen bir ilişki ise keyif alınan bir yapıdır ve çiftler içinde yaşarken doyum alabilmektedirler. Bu yapının içinde çiftler bazı zamanlarda kaybolabilmektedirler. İlişkide; çiftler birbirlerine kendilerini oldukları gibi göstermedikçe de ilişki tam olarak kurulamaz.