Her insanın bir yaşam öyküsü vardır.Kimisinin yaşam öyküsü iyi anılarla dolu kimisinin olumsuz anılarla doludur.Kimisi zirveye paraşütle atlar; kimisi sürünerek zirveye çıkar.Yaşama tutunmak hayallerle olur;hayalleri gerçeğe dönüştürerek olur.bazen bir fıkra bile insanın yaşamını değiştirir.Hani şu tavşan fıkrası var ya :Tavşan bir gün düşünmüş ben çok korkağım demiş;kurttan;tilkiden;sansardan; aslandan;kaplandan;insanlardan hatta rüzgardan bile korkuyorum demiş.Böyle yaşamanın anlamı yok demiş.En iyisi sarp kayalardan kendimi Karanlık Göle atıp intihar edeyim demiş.İntihar için sarp kayanın başına koşarak varmış.Kurbağalar korkudan hepsi Karanlık Göle atlamışlar.Tavşan bir bakmış ki ondan da korkanlar var.Düşünmüş intihardan vazgeçmiş;Yaşama dört elle sarılmış.Öyle değil mi yıllarca esir kalan insanlar intihar mı etti? hayır.Onların yaşamına anlam katan seyler vardı.Ailelerinin ;sevdiklerinin kendilerini beklediklerine inandılar.Tanrıya inandılar;durumlarına sükrettiler.Hiç harç bitti ;yapı paydos deyip teslim olmadılar.Kurtuluş Savasında da böyle olmadı mı ?Yurdumuz emperyalistlerce isgal edilmişti onların yerli işbirlikçileri de vardı.İngiliz uçaklarıyla milli mucadele kırılmak için bildiriler atıldı Mustafa Kemal Paşa yı yıldırmak için.O yılmadı. Sabretti.İngitere;Fransa;İtalya;Yunanistan...Amarikan emperyalizm baskısı...mandacılık talepleri...Mustafa Kemal e ordu yok dediler ;kurulur dedi silah yok dediler;bulunur dedi.Umudunu hiç kaybetmedi.Buldu da Anadolu insanı silahlarını;ayakkabılarını;elbişelerini;kadınlarımız yüzüklerini bağışladı.Çephede kadınlarımız erkek elbişesi giyerek savaştı.Halime Çavuş;Nene Hatun;Şerife Bacı...Milli Kahraman Halide Edip Adıvar.
Ben denizin hayatı da nereye koyarsak oradadır.Babam yedi aylıkken maden kazasında ölür.İlkokulu köyün odaının tek odasında bitirdim.O zaman ortaokula gitmek istedim.Bulundumuz köye ortaokul yoktu.Gökçebey de ortaokul vardı 16 km uzaklıkta idi.O gün taşıt yok idi.Gökçebeyde ev tutup ailemin ortaokulu okutması olanaksızdı.17 yaşıma geldiğimde köyümüzün ilkokul öğretmeni İstanbullu Faik Yüksel yatılı sınavına girmemi sağladı.Sınavı kazandım.17 yaşımda Kastamonu İnebolu Lisesi Pansiyonu ve İnebolu Ortaokuluna yerleştim.17 yaşında orta 1.sınıf öğrencisiydim.Lise eğitimim Ankara Atatürk Lisesi dir.Ankara Atatürk Lisesi beden eğitimi öğretmeni derste kasadan atlama yaptırıyordu.Kasadan nasıl atlanacağının inceliklerini anlatarak kendiside uygulayarak gösterdi 60 kişilik sınıfta kasadan atlayamam diye en geriye kaldım.Öğretmen sıram gelince atla dedi.Hocam atlayamam dedim.Yaşlı Hocam kaşlarını çatarak atlayacakşın dedi.Korktum.Kasadan atladım:Anladım ki insan oğlunun yapamayacağı iş yok.İşterse her seyi yapabilir.sonra ip atlamalarını hepsini atladım ;kendime güvenim geldi.Okullarda resim;müzik;beden eğitimi dersleri çok önemli;bu derslerde öğrenciler kendilerini çok iyi tanıyorlar.Yaşamları bu derslerde sekilleniyor.Uzun zamandan beri uzak doğu da yapılan meditasyon;ve Avrupa da yapılan sanatla terapi tekniği;müzikle terapi tekniğide bu derslerin önemini ortaya çıkarıyor.Bu derslerin ders saati sayıları haftalık 2 saatten az olmamalı.
Ünlü psikanalist Freud a sormuşlar;mutluluk nedir diye oda çalışmaktır.demiş. Atasösümüzde demiyor mu İşleyen demir paş tutmaz .diye
Hayata tutunmak için kedimiz olsun .köpeğimiz olsun;akvaryumumuz olsun.Bahçede çiceklerimi evde çiceklerimiz olsun. Spor yapalım; yürüyüş yapalı; müzik aleti çalalım;türkü sarkı söyleyip hayata renk katalım.Kısacasa yaşamı anlamlı dolu dolu severek yaşayalım.