Davranış Bozuklukları: Mastürbasyon / Yeme Sorunları
Mastürbasyon nedir? Bir davranış sorunu mudur?
İnsanın; cinsel isteğini; kendi bedeninde ve kendi kendine doyuma ulaştırmasıdır.
Mastürbasyon; çok erken yaşlarda başlayan ve çocukların kendi bedenlerinde cinsel haz ve doygunluk elde ettikleri bir etkinliktir.
Çocuğun cinsel enerjisini dışarı vurması yolunda yapılan mastürbasyon son yıllarda doğal bir davranış olarak kabul edilmiştir. Ancak bu davranışın çok sık yapılarak alışkanlık haline dönüşmesi; bir davranış bozukluğu niteliği almasına neden olur.
Mastürbasyon yapan çocuğa nasıl önlemler alınabilir?
Bebeklik ve çocukluk dönemindeki bu davranış bozukluğunu önlemek için; çocukları yalnız bırakmamak alınacak birincil önlemler arasındadır. İlgilenilmeyen ve bazı sorunlarına çözümler getirilmeyen çocuklarda; yalnız kaldıklarında böyle bir davranış görülmektedir. Böylece çocuk rahatlama yolunu bu şekilde bulmaya çalışmaktadır.
Çocuk; bu davranış bozukluğu yüzünden cezalandırılmamalıdır. Çocuğa oynaması için başka uğraşlar yaratılmalıdır.
Çocuk; üç yaşını geçmiş ve hala evde ise; bir okul öncesi eğitim kurumuna başlatılmalıdır. Okul öncesi eğitim kurumundaki öğretmenine de durum anlatılmalı; asla saklanmamalıdır.
Çocuğa bu davranışlarından dolayı; kendini suçlu hissettirecek baskılar uygulanmamalıdır
Çocuklara cinsellikle ilgili; doğru ve seviyeli bilgiler verilmelidir. Özellikle ergenlik çağına gelmiş gençlere; anne-baba olabildiğince yakın olmalı ve onu konu hakkında bilgilendirmelidir.
Ergenlik çağındaki genç; mastürbasyon davranışı ile ilgili olarak korkutul-mamalıdır. Genç; cinsellik ile ilgili soruları ailesine sorabilmeli ve yeterli yanıtları alabilmelidir.
Ergenlik çağındaki gençlerin; kızlı-erkekli karışık gruplar oluşturmaları teşvik edilmelidir. Bu dönemde; erkeklerin sadece erkeklerle; kızların da sadece kızlarla arkadaşlık etmeleri; cinsel kimlik açısından sorun yaratabilir.
Aile içinde; anne-baba hem birbirlerine; hem de çocuklarına saygı ve sevgi göstermeli ve çocukların güvenlerini sağlamalıdır.
Yaşı kaç olursa olsun; çocuğun mastürbasyon yapması bir davranış bozukluğu haline gelmişse; anne-babalar telaşlanmamalıdır. Çünkü bu telaş; anne-babalan hatalı tutum ve davranışlara götürebilir. Çocuğun yaşı küçükse; başka uğraşlar yaratılarak; o anda dikkati başka yerlere çekilerek; çocuk bu davranışından uzaklaştırılabilir.
Çocukta arada bir bu davranışın görülmesi; bir davranış bozukluğuna işaret etmez. Ancak aşırı boyutlara varması ve devamlılık kazanması; çocukta önemli ruhsal sorunlar olduğunun bir belirtisidir. Her konuda olduğu gibi; bu konuda da; anne-babalar gerçekleri kabul etmeli; görmezlikten gelmemeli; çocuklarını suçlamamalı ve gerekli çözüm yollarına hiç vakit kaybetmeden başvurmalıdırlar.
Yeme Sorunları
2-5 yaşları arasında çocuğun büyüme hızı nispeten yavaşlar ve kilo alması da azalır. Dolayısıyla fazla beslenmeye de gerek yoktur. Bunun bir doğal sonucu olarak aileler kolayca endişeye kapılırlar.
Çocuğun ihtiyacından fazla yemek yemesini beklerler. Oysa sağlıklı bir çocuk ihtiyacı kadar yiyecektir. İşte bu durumda ailenin endişesinden kaynaklanan yemek yeme sorunları ortaya çıkabilir. Nazlanma; oyalanma; yemek süresini uzatma; yemek seçme; fazla ısrar edilirse reddetme; kusma görülebilir. Ailenin daha da ısrarı bu tabloyu her yemek öğününde tekrarlanır hale getirir. Artık anne-baba ve çocuk karşılıklı bu çekişme durumuna adeta şartlanmıştır. Oysa ortada çocuğun sağlığını tehdit eden bir durum çoğu zaman söz konusu değildir.
Ancak bazı hallerde veya bazı bedensel hastalıklarda çocuğun yemek yemesini engelleyici; azaltıcı organik nedenler söz konusudur. Böyle bir durum; zaten esas bedensel hastalık çerçevesinde düşünülmelidir.
Sağlıklı çocukların iştahsız olmasının sebepleri neler olabilir?
Anne-babanın çocuğun üstüne aşırı düşmeleri
Yemek yeme kurallarında katılık
Çocuğu yemek yeme konusunda tehdit etmek
Çocuğu kusma derecesine gelinceye kadar beslemek
Kendi kendine yiyebileceği yaşlarda bile; çocuğu annenin beslemesi
Çocuğu; sevmediği yiyecekler için zorlamak
Yemek yemediği yada az yediği zamanlar çocuğu duygusal ve fiziksel olarak cezalandırmak
Çocuğa sürekli olarak başka çocukları örnek göstermek; kıyaslamak
Bu ve buna benzer nedenler; çocuğun yemek yemeyi reddetmesine sebep olur. Buluğ çağında; daha çok kız çocuklarında rastlanan ve “anoreksia ner-voza” adı verilen yemek yemeyi reddetme hastalığı; kız çocuğunun anne ile sağlıklı iletişim ve sevgi gereksinmesinin doyurulamadığınm belirtisidir. Bu hastalıkta; genç insan yemek yemeyi kesinlikle reddeder; ani kilo kayıpları olur. Ciddi bir takip ve tedavi gerektiren bir davranış bozukluğudur.
Yemek yemeyi reddetmede; anne ile çocuk arasında; çocuğun ruh sağlığını yakından ilgilendiren sorunlar göze çarpar. 0-6 yaş; çocuğun sağlıklı bir kişilik yapısının temellerinin atıldığı dönemdir. Ama ne yazık ki; bazen çocuk bu yaşlar arasında davranış bozuklukları geliştirebiliyor. Bu yüzden anne-ba-baların çok dikkatli ve özenli olmaları gerekiyor.
Çocukta aşırı yemek yemenin bir davranış bozukluğu olarak ortaya çıkma nedenlerinin başında da; çocuğun doyurulmamış duygusal gereksinimlerinin tatminini görüyoruz. Anne-baba-çocuk arasında yeterli düzeyde sevgi yoğunluğu yoksa; çocuğun duygusal sorunlarına anne-baba cevap vermiyorsa; anne-baba çocuklarına karşı ilgisizse; eşlerden biri aşırı katı; diğeri aşırı hoşgörülü ise; çocuk yemek yeme davranışlarını abartabiliyor.
Aşırı yemek yemek; çocuk için bir ruhsal doyum arama çabasıdır. Anlaşılmayan ve yeterince kendini ifade edemeyen çocuklarda bu davranış bozukluğu görülebilir.
Prof. Dr. Meral Özmen | Uzm. Ped. Emine Eraslan
Annelere Öğütler | Prof. Dr. Ömer Devecioğlu | İstanbul Tıp Kitabevi 2008 | Sayfa 86 – 102
İnsanın; cinsel isteğini; kendi bedeninde ve kendi kendine doyuma ulaştırmasıdır.
Mastürbasyon; çok erken yaşlarda başlayan ve çocukların kendi bedenlerinde cinsel haz ve doygunluk elde ettikleri bir etkinliktir.
Çocuğun cinsel enerjisini dışarı vurması yolunda yapılan mastürbasyon son yıllarda doğal bir davranış olarak kabul edilmiştir. Ancak bu davranışın çok sık yapılarak alışkanlık haline dönüşmesi; bir davranış bozukluğu niteliği almasına neden olur.
Mastürbasyon yapan çocuğa nasıl önlemler alınabilir?
Bebeklik ve çocukluk dönemindeki bu davranış bozukluğunu önlemek için; çocukları yalnız bırakmamak alınacak birincil önlemler arasındadır. İlgilenilmeyen ve bazı sorunlarına çözümler getirilmeyen çocuklarda; yalnız kaldıklarında böyle bir davranış görülmektedir. Böylece çocuk rahatlama yolunu bu şekilde bulmaya çalışmaktadır.
Çocuk; bu davranış bozukluğu yüzünden cezalandırılmamalıdır. Çocuğa oynaması için başka uğraşlar yaratılmalıdır.
Çocuk; üç yaşını geçmiş ve hala evde ise; bir okul öncesi eğitim kurumuna başlatılmalıdır. Okul öncesi eğitim kurumundaki öğretmenine de durum anlatılmalı; asla saklanmamalıdır.
Çocuğa bu davranışlarından dolayı; kendini suçlu hissettirecek baskılar uygulanmamalıdır
Çocuklara cinsellikle ilgili; doğru ve seviyeli bilgiler verilmelidir. Özellikle ergenlik çağına gelmiş gençlere; anne-baba olabildiğince yakın olmalı ve onu konu hakkında bilgilendirmelidir.
Ergenlik çağındaki genç; mastürbasyon davranışı ile ilgili olarak korkutul-mamalıdır. Genç; cinsellik ile ilgili soruları ailesine sorabilmeli ve yeterli yanıtları alabilmelidir.
Ergenlik çağındaki gençlerin; kızlı-erkekli karışık gruplar oluşturmaları teşvik edilmelidir. Bu dönemde; erkeklerin sadece erkeklerle; kızların da sadece kızlarla arkadaşlık etmeleri; cinsel kimlik açısından sorun yaratabilir.
Aile içinde; anne-baba hem birbirlerine; hem de çocuklarına saygı ve sevgi göstermeli ve çocukların güvenlerini sağlamalıdır.
Yaşı kaç olursa olsun; çocuğun mastürbasyon yapması bir davranış bozukluğu haline gelmişse; anne-babalar telaşlanmamalıdır. Çünkü bu telaş; anne-babalan hatalı tutum ve davranışlara götürebilir. Çocuğun yaşı küçükse; başka uğraşlar yaratılarak; o anda dikkati başka yerlere çekilerek; çocuk bu davranışından uzaklaştırılabilir.
Çocukta arada bir bu davranışın görülmesi; bir davranış bozukluğuna işaret etmez. Ancak aşırı boyutlara varması ve devamlılık kazanması; çocukta önemli ruhsal sorunlar olduğunun bir belirtisidir. Her konuda olduğu gibi; bu konuda da; anne-babalar gerçekleri kabul etmeli; görmezlikten gelmemeli; çocuklarını suçlamamalı ve gerekli çözüm yollarına hiç vakit kaybetmeden başvurmalıdırlar.
Yeme Sorunları
2-5 yaşları arasında çocuğun büyüme hızı nispeten yavaşlar ve kilo alması da azalır. Dolayısıyla fazla beslenmeye de gerek yoktur. Bunun bir doğal sonucu olarak aileler kolayca endişeye kapılırlar.
Çocuğun ihtiyacından fazla yemek yemesini beklerler. Oysa sağlıklı bir çocuk ihtiyacı kadar yiyecektir. İşte bu durumda ailenin endişesinden kaynaklanan yemek yeme sorunları ortaya çıkabilir. Nazlanma; oyalanma; yemek süresini uzatma; yemek seçme; fazla ısrar edilirse reddetme; kusma görülebilir. Ailenin daha da ısrarı bu tabloyu her yemek öğününde tekrarlanır hale getirir. Artık anne-baba ve çocuk karşılıklı bu çekişme durumuna adeta şartlanmıştır. Oysa ortada çocuğun sağlığını tehdit eden bir durum çoğu zaman söz konusu değildir.
Ancak bazı hallerde veya bazı bedensel hastalıklarda çocuğun yemek yemesini engelleyici; azaltıcı organik nedenler söz konusudur. Böyle bir durum; zaten esas bedensel hastalık çerçevesinde düşünülmelidir.
Sağlıklı çocukların iştahsız olmasının sebepleri neler olabilir?
Anne-babanın çocuğun üstüne aşırı düşmeleri
Yemek yeme kurallarında katılık
Çocuğu yemek yeme konusunda tehdit etmek
Çocuğu kusma derecesine gelinceye kadar beslemek
Kendi kendine yiyebileceği yaşlarda bile; çocuğu annenin beslemesi
Çocuğu; sevmediği yiyecekler için zorlamak
Yemek yemediği yada az yediği zamanlar çocuğu duygusal ve fiziksel olarak cezalandırmak
Çocuğa sürekli olarak başka çocukları örnek göstermek; kıyaslamak
Bu ve buna benzer nedenler; çocuğun yemek yemeyi reddetmesine sebep olur. Buluğ çağında; daha çok kız çocuklarında rastlanan ve “anoreksia ner-voza” adı verilen yemek yemeyi reddetme hastalığı; kız çocuğunun anne ile sağlıklı iletişim ve sevgi gereksinmesinin doyurulamadığınm belirtisidir. Bu hastalıkta; genç insan yemek yemeyi kesinlikle reddeder; ani kilo kayıpları olur. Ciddi bir takip ve tedavi gerektiren bir davranış bozukluğudur.
Yemek yemeyi reddetmede; anne ile çocuk arasında; çocuğun ruh sağlığını yakından ilgilendiren sorunlar göze çarpar. 0-6 yaş; çocuğun sağlıklı bir kişilik yapısının temellerinin atıldığı dönemdir. Ama ne yazık ki; bazen çocuk bu yaşlar arasında davranış bozuklukları geliştirebiliyor. Bu yüzden anne-ba-baların çok dikkatli ve özenli olmaları gerekiyor.
Çocukta aşırı yemek yemenin bir davranış bozukluğu olarak ortaya çıkma nedenlerinin başında da; çocuğun doyurulmamış duygusal gereksinimlerinin tatminini görüyoruz. Anne-baba-çocuk arasında yeterli düzeyde sevgi yoğunluğu yoksa; çocuğun duygusal sorunlarına anne-baba cevap vermiyorsa; anne-baba çocuklarına karşı ilgisizse; eşlerden biri aşırı katı; diğeri aşırı hoşgörülü ise; çocuk yemek yeme davranışlarını abartabiliyor.
Aşırı yemek yemek; çocuk için bir ruhsal doyum arama çabasıdır. Anlaşılmayan ve yeterince kendini ifade edemeyen çocuklarda bu davranış bozukluğu görülebilir.
Prof. Dr. Meral Özmen | Uzm. Ped. Emine Eraslan
Annelere Öğütler | Prof. Dr. Ömer Devecioğlu | İstanbul Tıp Kitabevi 2008 | Sayfa 86 – 102