Çocuk ve Oyun
Okul öncesinde çocuğu öğrenmeye; keşfetmeye; anlamaya yönlendiren en başlıca etmen oyun ve oyuncaklardır. Oyunun bu eğitsel işlevi yönüyle; çocuk çevresinde görerek özümsediği durumları; davranışları oyunlara taşıyarak kendi yaşantısının oluşturur ve kalıcı öğrenmeler gerçekleşir. Örnek vermek gerekirse; bir kız çocuğu misafirliğe gittiğinde gördüğü hizmet ve hoşgörüyü; çay; yiyecek vs ikramını hemen oyunlarına yansıtır. Bir nevi taklit ederek; kendi kendini ‘komşuculuk dediğimiz’ oyunlar oynayarak misafirlik ve komşu kavramlarını kendi yaşantısı yoluşla öğrenerek içselleştirir. Bunların yanı sıra; hoşgörü kazanma; toplumda var olan görgü kuralları; yardımlaşma duygusu; sosyal ve dilsel gelişim; küçük kasların gelişimi de oyun sayesinde meydana gelen olumlu gelişim özellikleridir.
Başka çocuklarla oyun oynayan bir çocuk paylaşmayı öğrenerek bencillik duygusundan uzaklaşabilir. Oyun içerisinde başka çocuklarla konuşarak iletişim halinde olunca dilsel ve sosyal yönden gelişerek; ileride insan ilişkilerinde başarılı olabilmesi için gerekli olan ilk temeller atılmış olur. Okul öncesi dönemde olan bir çocuk başka çocuklar ile oyun oynayarak iletişim kurmadığı takdirde ileride çekingen; kendi içine kapanık; insan ilişkilerinde başarılı olmayan; asosyal ve iletişim becerileri kötü olan bireyler olarak yetişebiliyorlar.
Çocuk oyun oynarken ailenin çok ciddi bir durum olmadıkça müdahale etmemesi gerekir. Çocuk oyun oynarken özgür bırakılmalı ve bazı şeyleri kendisinin keşfederek kalıcı öğrenmelere ulaşması desteklenmelidir. Fakat her zaman çocuğun önüne oyuncakları bırakarak bir köşeye çekilmek de yapılmaması gereken yanlış bir davranıştır. Anne ya da babanın çocuğu için zaman ayırarak onunla beraber oyun oynaması çocuk için oldukça önemlidir. Bunun yanı sıra; oyun oynarken anne ve baba çocuktan izin isteyerek; oyuncaklarını alırsa; nezaket kurallarını oyunu uyarlarsa çocuk tüm bu davranışları içselleştirerek öğrenecektir. Çünkü okul öncesi dönemdeki çocuklar çevresindeki büyükleri taklit ederler. Bu sebeple anne ve babaların sadece oyun oynarken değil; diğer zamanlarda da davranışlarına dikkat etmesi gerekir.
Oyun ile çocuğun dilsel ve konuşma becerisini geliştirmek isteyen bir anne ya da baba çocuğuyla beraber çocuk şarkıları söyleyerek danslar edebilir. Böylece hem dilsel yönden hem de psiko-motor açıdan bir gelişme kaydedilmiş olur. Ayrıca; okul öncesi dönemdeki çocuklar için İngilizce çocuk şarkıları ve çizgi filmleri de vardır. Bunlar da çocuğun dilsel gelişimi için kullanabilecek oyun türü materyaller arasında yer almaktadır.
Çocuğunu ödüllendirmek amacıyla ona oyuncak almak isteyen anne ve babaların çocuğun yaş özelliklerine materyallin eğitici olması yönüne dikkat etmeleri gerekir. Örneğin 6 yaşındaki bir çocuğa basit bir yapboz alınarak onun zihinsel becerilerinin gelişmesine yardımcı olunabilir. 5 yaşındaki bir kız çocuğuna bebekler alınabilir. Bunun yanı sıra; hayvanları; bitkileri; ulaşım araçlarını öğretmek amacıyla okul öncesi dönemdeki çocuklar için çeşitli oyun kartları ve çizgi filmleri seçmek doğru bir yöntemdir. Yani burada önemli olan çocuğun oyuncak seçiminde dikkatle olarak onun gelişimi destekleyecek materyallere yönelmektir.
Anne ve babanın diğer bir dikkat etmesi gereken nokta çocuğu sadece tek bir oyun alanına odaklanmasına engel olmaktır. Bir çocuk gün boyu oturup çizgi film izlememelidir. Ya da sadece evcilik gibi oyunlar oynamamalıdır. Gün boyunca çeşitli aktivitelerle çocuğun sosyali dilsel; psiko-motor beceri alanları temaslarda bulunulmadır. Örneğin; günde yarım saat çizgi film izledikten sonra çocuk; parka da giderse hem başka çocuklarla iletişim halinde olacak hem de fiziksel aktiviteler yaparak psiko-motor açıdan gelişecektir.
Başka çocuklarla oyun oynayan bir çocuk paylaşmayı öğrenerek bencillik duygusundan uzaklaşabilir. Oyun içerisinde başka çocuklarla konuşarak iletişim halinde olunca dilsel ve sosyal yönden gelişerek; ileride insan ilişkilerinde başarılı olabilmesi için gerekli olan ilk temeller atılmış olur. Okul öncesi dönemde olan bir çocuk başka çocuklar ile oyun oynayarak iletişim kurmadığı takdirde ileride çekingen; kendi içine kapanık; insan ilişkilerinde başarılı olmayan; asosyal ve iletişim becerileri kötü olan bireyler olarak yetişebiliyorlar.
Çocuk oyun oynarken ailenin çok ciddi bir durum olmadıkça müdahale etmemesi gerekir. Çocuk oyun oynarken özgür bırakılmalı ve bazı şeyleri kendisinin keşfederek kalıcı öğrenmelere ulaşması desteklenmelidir. Fakat her zaman çocuğun önüne oyuncakları bırakarak bir köşeye çekilmek de yapılmaması gereken yanlış bir davranıştır. Anne ya da babanın çocuğu için zaman ayırarak onunla beraber oyun oynaması çocuk için oldukça önemlidir. Bunun yanı sıra; oyun oynarken anne ve baba çocuktan izin isteyerek; oyuncaklarını alırsa; nezaket kurallarını oyunu uyarlarsa çocuk tüm bu davranışları içselleştirerek öğrenecektir. Çünkü okul öncesi dönemdeki çocuklar çevresindeki büyükleri taklit ederler. Bu sebeple anne ve babaların sadece oyun oynarken değil; diğer zamanlarda da davranışlarına dikkat etmesi gerekir.
Oyun ile çocuğun dilsel ve konuşma becerisini geliştirmek isteyen bir anne ya da baba çocuğuyla beraber çocuk şarkıları söyleyerek danslar edebilir. Böylece hem dilsel yönden hem de psiko-motor açıdan bir gelişme kaydedilmiş olur. Ayrıca; okul öncesi dönemdeki çocuklar için İngilizce çocuk şarkıları ve çizgi filmleri de vardır. Bunlar da çocuğun dilsel gelişimi için kullanabilecek oyun türü materyaller arasında yer almaktadır.
Çocuğunu ödüllendirmek amacıyla ona oyuncak almak isteyen anne ve babaların çocuğun yaş özelliklerine materyallin eğitici olması yönüne dikkat etmeleri gerekir. Örneğin 6 yaşındaki bir çocuğa basit bir yapboz alınarak onun zihinsel becerilerinin gelişmesine yardımcı olunabilir. 5 yaşındaki bir kız çocuğuna bebekler alınabilir. Bunun yanı sıra; hayvanları; bitkileri; ulaşım araçlarını öğretmek amacıyla okul öncesi dönemdeki çocuklar için çeşitli oyun kartları ve çizgi filmleri seçmek doğru bir yöntemdir. Yani burada önemli olan çocuğun oyuncak seçiminde dikkatle olarak onun gelişimi destekleyecek materyallere yönelmektir.
Anne ve babanın diğer bir dikkat etmesi gereken nokta çocuğu sadece tek bir oyun alanına odaklanmasına engel olmaktır. Bir çocuk gün boyu oturup çizgi film izlememelidir. Ya da sadece evcilik gibi oyunlar oynamamalıdır. Gün boyunca çeşitli aktivitelerle çocuğun sosyali dilsel; psiko-motor beceri alanları temaslarda bulunulmadır. Örneğin; günde yarım saat çizgi film izledikten sonra çocuk; parka da giderse hem başka çocuklarla iletişim halinde olacak hem de fiziksel aktiviteler yaparak psiko-motor açıdan gelişecektir.