Okul Korkusu - Okulun İlk Günleri Sorun Olmasın.....
Okul hayatı herkes için unutulmaz; tatlı; acı anılarla geçer. Okul yaşamı sadece derslerden ve öğretmenlerden ibaret değildir. Okul; çocukların ve gençlerin aynı zamanda sosyalleşerek derslerin yükünü hafiflettiği; bazı kurallara uyumun gerektiği; sosyal yaşamın tam kendisidir.
Çocuk veya genç bireyselleşme çabası içindedir. Burada bazen aileye; arkadaşlara bağlılık sorun olarak önümüze çıkabilir. Mümkün olduğunca aileler; çocuklarını bireyselleştirebilecek çaba içinde olmalıdırlar. Hedef; önceleri büyük tutulmadan erişilebilir özellikte olmalıdır ki çocuğun; gencin kendine güven duyması desteklensin.
Ayrıca da; çocuklar kendilerine ait problemleri kendileri çözebilir yeterlikte olmalı; aile buna fırsat vermelidir. Ona güvendiklerini gösterip; her girişimde bulunduğunda ben yardım ederim cümlesini kurmamalıdırlar.
Sınıflarda; kendini çekingen hisseden çocuklar; önce çevrelerinde olup;bitenleri izleyebilecek şekilde pozisyon almalıdırlar. Telaşlanmadan ve arkadaşım olmayacak mı? paniği yaşamadan; önce güleryüzle çevrelerine POZ İTİF elektrik yaymalıdır. Öğrenci; bakımlı; saçları düzgün şekilde taranmış; kılık kıyafeti kendine önem verdiğini gösteren tarzda olmalıdır ki; başkaları da size önem versin. Bu; pahalı; marka kıyafetler giymek anlamında değildir.
İletişim ve ilişki kurma; sadece konuşma ile olmaz; burada beden dili çok şeyler söyleyecektir. Belki de konuşmanın bile önüne geçecektir. Bu nedenle; karşıdan gelebilecek uyaranlara karşı öğrenci hazır olmalıdır. Belki bir gülücük gelecektir; belki bir göz göze gelmek olacaktır.
İçinizden kendiniz hakkında güzel şeyler düşünüp; iyi yaptıklarınızı hatırlayın. Bunlar sizi yüreklendirecektir. Herkesin farklı olduğunu düşünüp; hep iletişim için karşı taraftan beklenti halinde olunmamalıdır.
Zaten; sınıflarda her özellikte öğrenci olduğu için atılgan öğrenciler; çekingen olanların işini kolaylaştırabilir. Öğrenci aynı gün içinde herkesle arkadaş olmak zorunda hissetmemelidir; kendini... Bu onda stres yaratır; hatta olan stresini daha da artırır.
Aşırı kendini ortaya koyabilen öğrenciler; diğer öğrenciler arasında sindirilme; çekingenlik duygusu da yaratabilir. Burada sınıf yönetimi çok önemlidir. Öğretmen bu öğrencilerini iyi bir şekilde değerlendirebilmeli ve onların sınıfta baskı unsuru oluşturmalarına izin vermemelidir.
Karşı tarafı anlamak; kendinizi önce anlatmaktan kazançlı olabilir. Öğrenci; duruma göre strateji geliştirmeyi deneme-yanılma yoluyla öğrenmelidir.
Anlamada kendisini başkasının yerine koyarak düşünebilme - empati - ye önem verilmelidir. Örneğin; küçük yaşlarda çocuk arkadaşına zarar verdiyse onu cezalandırmada katkıda bulunacak yöntem tercih edilmelidir. ya kendisine böyle bir şey yapılsaydı; kendisi ne hissederdi? şeklinde düşündürmek daha etkili sonuç verecektir. Böyle eğitilen çocuklar; okulun ilk günlerine daha yumuşak geçiş yapabileceklerdir.
Bazen; bu durum ailenin çocuğuna kıyamamasından dolayı biraz vahim geçebilir. Ancak; sorunların çözümü; için öğrenci kendi haline bırakılsa ve sen bunları aşabilecek kapasitedesin; sana güveniyorum şeklinde kararlı ifadeler öğrenciyi yüreklendirecek ve bu durumu başardığı için kendine olan güveni sağlamlaşacaktır.
Ailenin desteği; çocuklarını bebeklik döneminden başlayarak; sosyal ortamlarla tanıştırmak; pozitif; güleryüzlü insanlarla iletişim ortamında bulundurmaktır. Önce az kişi ile olan iletişim yavaş yavaş artırılarak devam etmelidir. Zaman içinde çocuk çevresinde hep pozitif yaklaşımlı kişiler olmadığını öğrenecektir. Ancak; sosyalleştikçe ve kendine duyduğu güvenle işin içinden başarı ile çıkabileceğini öğrenecektir.
Tabii ki okul hayatın kendisi değil; ancak örneklemidir. Bu nedenle;
öğrencilerimizi gelecek hayatlarına hazırlamak için duygularımıza yenik
düşmeden; onları güçlendirici ifadeler kullanmak çok önemlidir.
Okul sonrası hayat; İLETİŞİM ve İLİŞKİ KURMA dır.
Öznur Simav - pedagog
İletişim ve Aile Danışmanı
Çocuk veya genç bireyselleşme çabası içindedir. Burada bazen aileye; arkadaşlara bağlılık sorun olarak önümüze çıkabilir. Mümkün olduğunca aileler; çocuklarını bireyselleştirebilecek çaba içinde olmalıdırlar. Hedef; önceleri büyük tutulmadan erişilebilir özellikte olmalıdır ki çocuğun; gencin kendine güven duyması desteklensin.
Ayrıca da; çocuklar kendilerine ait problemleri kendileri çözebilir yeterlikte olmalı; aile buna fırsat vermelidir. Ona güvendiklerini gösterip; her girişimde bulunduğunda ben yardım ederim cümlesini kurmamalıdırlar.
Sınıflarda; kendini çekingen hisseden çocuklar; önce çevrelerinde olup;bitenleri izleyebilecek şekilde pozisyon almalıdırlar. Telaşlanmadan ve arkadaşım olmayacak mı? paniği yaşamadan; önce güleryüzle çevrelerine POZ İTİF elektrik yaymalıdır. Öğrenci; bakımlı; saçları düzgün şekilde taranmış; kılık kıyafeti kendine önem verdiğini gösteren tarzda olmalıdır ki; başkaları da size önem versin. Bu; pahalı; marka kıyafetler giymek anlamında değildir.
İletişim ve ilişki kurma; sadece konuşma ile olmaz; burada beden dili çok şeyler söyleyecektir. Belki de konuşmanın bile önüne geçecektir. Bu nedenle; karşıdan gelebilecek uyaranlara karşı öğrenci hazır olmalıdır. Belki bir gülücük gelecektir; belki bir göz göze gelmek olacaktır.
İçinizden kendiniz hakkında güzel şeyler düşünüp; iyi yaptıklarınızı hatırlayın. Bunlar sizi yüreklendirecektir. Herkesin farklı olduğunu düşünüp; hep iletişim için karşı taraftan beklenti halinde olunmamalıdır.
Zaten; sınıflarda her özellikte öğrenci olduğu için atılgan öğrenciler; çekingen olanların işini kolaylaştırabilir. Öğrenci aynı gün içinde herkesle arkadaş olmak zorunda hissetmemelidir; kendini... Bu onda stres yaratır; hatta olan stresini daha da artırır.
Aşırı kendini ortaya koyabilen öğrenciler; diğer öğrenciler arasında sindirilme; çekingenlik duygusu da yaratabilir. Burada sınıf yönetimi çok önemlidir. Öğretmen bu öğrencilerini iyi bir şekilde değerlendirebilmeli ve onların sınıfta baskı unsuru oluşturmalarına izin vermemelidir.
Karşı tarafı anlamak; kendinizi önce anlatmaktan kazançlı olabilir. Öğrenci; duruma göre strateji geliştirmeyi deneme-yanılma yoluyla öğrenmelidir.
Anlamada kendisini başkasının yerine koyarak düşünebilme - empati - ye önem verilmelidir. Örneğin; küçük yaşlarda çocuk arkadaşına zarar verdiyse onu cezalandırmada katkıda bulunacak yöntem tercih edilmelidir. ya kendisine böyle bir şey yapılsaydı; kendisi ne hissederdi? şeklinde düşündürmek daha etkili sonuç verecektir. Böyle eğitilen çocuklar; okulun ilk günlerine daha yumuşak geçiş yapabileceklerdir.
Bazen; bu durum ailenin çocuğuna kıyamamasından dolayı biraz vahim geçebilir. Ancak; sorunların çözümü; için öğrenci kendi haline bırakılsa ve sen bunları aşabilecek kapasitedesin; sana güveniyorum şeklinde kararlı ifadeler öğrenciyi yüreklendirecek ve bu durumu başardığı için kendine olan güveni sağlamlaşacaktır.
Ailenin desteği; çocuklarını bebeklik döneminden başlayarak; sosyal ortamlarla tanıştırmak; pozitif; güleryüzlü insanlarla iletişim ortamında bulundurmaktır. Önce az kişi ile olan iletişim yavaş yavaş artırılarak devam etmelidir. Zaman içinde çocuk çevresinde hep pozitif yaklaşımlı kişiler olmadığını öğrenecektir. Ancak; sosyalleştikçe ve kendine duyduğu güvenle işin içinden başarı ile çıkabileceğini öğrenecektir.
Tabii ki okul hayatın kendisi değil; ancak örneklemidir. Bu nedenle;
öğrencilerimizi gelecek hayatlarına hazırlamak için duygularımıza yenik
düşmeden; onları güçlendirici ifadeler kullanmak çok önemlidir.
Okul sonrası hayat; İLETİŞİM ve İLİŞKİ KURMA dır.
Öznur Simav - pedagog
İletişim ve Aile Danışmanı