Çocuklarda Kendini Tanıma; Özsaygı ve Özgüven Sürecine Yardımcı Olacak Etkinlik
İnsan nefes alma; yeme-içme;uyku;barınma vb. temel fizyolojik ihtiyaçlarını giderdikten sonra başka ihtiyaçlarını giderme arayışı içerisine girer.Biyolojik yaşamını sürdürmeyi başaran insanın kendini güvende hissetmek;değerli olmak değer görmek;birilerine ya da bir yerlere ait olmak;saygı görmek ve yaşamın zirvesinde kendine iyi biryer bulmak-kendini gerçekleştirmek gibi ikincil ihtiyaçlara yönelmesi son derece olağandır.
Abraham Maslow İhtiyaçlar Hiyerarşisi’nde bunu açıkça ortaya koymuştur. Maslow; insanın zayıf ve eksik yönlerinden çok güçlü yönleri üzerinde durulması gerektiğini vurgulamıştır.
Maslow’a göre insan İhtiyaçlar Hiyerarşisi’nin en üst basamağına ulaştığında kendisinde var olan tüm potansiyelini kullanabilir; yeteneklerini geliştirebilir; kendini kabuk eder;öz saygısı gelişir;yaratıcı ve gelişmeye açık birey haline gelir.
Bu bilgiler ışığında çocuklarımızın kendini tanımasına; kendilerine olan saygılarının artırılmasına ve özgüven kazanmasına yardımcı olacağını düşündüğüm bir etkinliği paylaşmak istiyorum.
Etkinliğin Adı:
TABİATTA İŞE YARAMAYAN HİÇBİR ŞEY YOK!
Sınıf:
Ortaokul
Yeterlik Alanı:
Benlik Saygısı
Kazanım:
Kendini tanır; benlik saygısı ve özgüveni artar.(Kazanım Numarası 1)
Öğrenci Sayısı:
Tüm Sınıf
Süre:
40 Dakika
Ortam:
Sınıf
Sınıf Düzeni
Oturma Düzeni
Araç-Gereç:
Kalem;2 adet A4 kâğıdı
Hazırlayan:
Mehmet KÖR/ Psikolojik Danışman
Süreç:
Öğretmen sınıfa girip rutin işlerini tamamladıktan sonra’’ Çocuklar bugün farklı bir etkinlik yapacağız ‘’ diyerek söze başlar. Öğrencilerden sıralarının üzerini boşaltmalarını ve bir kalem ile boş bir kâğıt hazırlamalarını ister. Öğrencilere üç dakika düşünme süresi vereceğini söyleyerek; ‘’Çocuklar; sizden tabiatta işe yaramadığını düşündüğünüz varlıklardan bir ya da birkaç tanesini elinizdeki boş kâğıtlara yazmanızı istiyorum.’’şeklinde yönerge verir. Ardından şöyle bir açıklama ekler: ‘’Çocuklar; bulduğunuz kelimeler eylem yada sıfat olmamalı; mutlaka varlık adı olmalıdır. (Sınıf Düzeyine uygun tanımlama ve örneklerle anlatılabilir.)
Öğrencilerin bir kısmı sesli; bir kısmı sessiz düşünmeye koyulur. Kimileri tabiatta işe yaramayan hiçbir varlık olmadığını düşünerek kâğıtlarını boş bırakırken; bir kısmı da kendince bir şeyler yazar. Üç dakika sonunda öğretmen; gönüllü öğrencilerden yazdıklarını sınıfla paylaşmalarını ister. Paylaşılan varlık isimleri iki öğrenci tarafından tahtaya yazılır. Bu arada işe yaramayan hiçbir şey olmadığını düşünen çocuklardan itirazlar yükselebilir. Öğretmen; bu öğrencilere sabırla süreci takip etmelerini telkin eder.
Tahtada yer alan varlık isimlerinin üzerinde tartışmalar yapılarak bu varlıkların nerede ve nasıl işe yaradığı; gerek gönüllü öğrenciler gerekse öğretmen tarafından kısaca açıklanır. Bu açıklamaların ardından işe yaramayan varlıkların olabileceğini düşünen öğrencilerin fikirleri değişecektir. Bu fikir değişikliğinin öğrencilerin yüz ifadelerine yansıdığı rahatça gözlemlenebilir.
Yapılan bu etkileşim sonucunda tüm öğrencilerde; tabiatta işe yaramayan hiç bir şey olmadığı kanaati oluşmuştur.
Öğretmen yeniden söze girerek sürece dair şu açıklamayı yapar.
-Demek ki tabiatta işe yaramayan hiçbir şey yok. Kuru otlar bile yemek pişirmek amacıyla ateş yakmak için kullanılabilir ve böylece faydalı olurlar.
-Öyleyse tabiattaki varlıklar içerisinde en üstün donanıma sahip olan insan da mutlaka bir işe yarayacaktır. ‘’
Etkinliğin ikinci ayağında öğretmen; öğrencilerden bir boş kâğıt daha çıkarmalarını ister ve öğrencilere şu yönergeyi verir. ‘’Şimdi herkesten üç dakika içerisinde en iyi yaptığı işleri; en çok becerikli olduğu faaliyetleri ve kendisinin en beğendiği yönünü yazmasını istiyorum.’’der. İlk olarak gönüllü öğrencilerden yazdıklarını sınıfta paylaşmaları istenir. Daha sonra ‘’Düşün Söyle ‘’bölümünde yazdıklarını paylaşmayan öğrencilerin de etkinliğe katılımı sağlanır.
Bu tür etkinliklerde; sınıftaki her öğrencinin etkinliğe katılımını sağlamak her zaman mümkün olmayabilir. Ancak gönüllülerin paylaşımı sonrasında diğer öğrencilerin de etkinliğe katılması kolaylaşabilir.
Mümkün olduğunca tüm öğrencilerin etkinliğe katılmaları sağlanmalıdır.
Aşağıdakilere benzer sorularla grup etkileşimi devam eder.
Bu etkinlikle ilgili neler söylemek istersininiz?
Bu etkinlikten sonra kendinizle ilgili düşüncelerinize ne gibi değişmeler oldu?
Kendini tanıma; benlik saygısı ve özgüven gibi kavramların önemi vurgulanarak etkinlik sonlandırılır.
Değerlendirme:
Abraham Maslow İhtiyaçlar Hiyerarşisi’nde bunu açıkça ortaya koymuştur. Maslow; insanın zayıf ve eksik yönlerinden çok güçlü yönleri üzerinde durulması gerektiğini vurgulamıştır.
Maslow’a göre insan İhtiyaçlar Hiyerarşisi’nin en üst basamağına ulaştığında kendisinde var olan tüm potansiyelini kullanabilir; yeteneklerini geliştirebilir; kendini kabuk eder;öz saygısı gelişir;yaratıcı ve gelişmeye açık birey haline gelir.
Bu bilgiler ışığında çocuklarımızın kendini tanımasına; kendilerine olan saygılarının artırılmasına ve özgüven kazanmasına yardımcı olacağını düşündüğüm bir etkinliği paylaşmak istiyorum.
Etkinliğin Adı:
TABİATTA İŞE YARAMAYAN HİÇBİR ŞEY YOK!
Sınıf:
Ortaokul
Yeterlik Alanı:
Benlik Saygısı
Kazanım:
Kendini tanır; benlik saygısı ve özgüveni artar.(Kazanım Numarası 1)
Öğrenci Sayısı:
Tüm Sınıf
Süre:
40 Dakika
Ortam:
Sınıf
Sınıf Düzeni
Oturma Düzeni
Araç-Gereç:
Kalem;2 adet A4 kâğıdı
Hazırlayan:
Mehmet KÖR/ Psikolojik Danışman
Süreç:
Öğretmen sınıfa girip rutin işlerini tamamladıktan sonra’’ Çocuklar bugün farklı bir etkinlik yapacağız ‘’ diyerek söze başlar. Öğrencilerden sıralarının üzerini boşaltmalarını ve bir kalem ile boş bir kâğıt hazırlamalarını ister. Öğrencilere üç dakika düşünme süresi vereceğini söyleyerek; ‘’Çocuklar; sizden tabiatta işe yaramadığını düşündüğünüz varlıklardan bir ya da birkaç tanesini elinizdeki boş kâğıtlara yazmanızı istiyorum.’’şeklinde yönerge verir. Ardından şöyle bir açıklama ekler: ‘’Çocuklar; bulduğunuz kelimeler eylem yada sıfat olmamalı; mutlaka varlık adı olmalıdır. (Sınıf Düzeyine uygun tanımlama ve örneklerle anlatılabilir.)
Öğrencilerin bir kısmı sesli; bir kısmı sessiz düşünmeye koyulur. Kimileri tabiatta işe yaramayan hiçbir varlık olmadığını düşünerek kâğıtlarını boş bırakırken; bir kısmı da kendince bir şeyler yazar. Üç dakika sonunda öğretmen; gönüllü öğrencilerden yazdıklarını sınıfla paylaşmalarını ister. Paylaşılan varlık isimleri iki öğrenci tarafından tahtaya yazılır. Bu arada işe yaramayan hiçbir şey olmadığını düşünen çocuklardan itirazlar yükselebilir. Öğretmen; bu öğrencilere sabırla süreci takip etmelerini telkin eder.
Tahtada yer alan varlık isimlerinin üzerinde tartışmalar yapılarak bu varlıkların nerede ve nasıl işe yaradığı; gerek gönüllü öğrenciler gerekse öğretmen tarafından kısaca açıklanır. Bu açıklamaların ardından işe yaramayan varlıkların olabileceğini düşünen öğrencilerin fikirleri değişecektir. Bu fikir değişikliğinin öğrencilerin yüz ifadelerine yansıdığı rahatça gözlemlenebilir.
Yapılan bu etkileşim sonucunda tüm öğrencilerde; tabiatta işe yaramayan hiç bir şey olmadığı kanaati oluşmuştur.
Öğretmen yeniden söze girerek sürece dair şu açıklamayı yapar.
-Demek ki tabiatta işe yaramayan hiçbir şey yok. Kuru otlar bile yemek pişirmek amacıyla ateş yakmak için kullanılabilir ve böylece faydalı olurlar.
-Öyleyse tabiattaki varlıklar içerisinde en üstün donanıma sahip olan insan da mutlaka bir işe yarayacaktır. ‘’
Etkinliğin ikinci ayağında öğretmen; öğrencilerden bir boş kâğıt daha çıkarmalarını ister ve öğrencilere şu yönergeyi verir. ‘’Şimdi herkesten üç dakika içerisinde en iyi yaptığı işleri; en çok becerikli olduğu faaliyetleri ve kendisinin en beğendiği yönünü yazmasını istiyorum.’’der. İlk olarak gönüllü öğrencilerden yazdıklarını sınıfta paylaşmaları istenir. Daha sonra ‘’Düşün Söyle ‘’bölümünde yazdıklarını paylaşmayan öğrencilerin de etkinliğe katılımı sağlanır.
Bu tür etkinliklerde; sınıftaki her öğrencinin etkinliğe katılımını sağlamak her zaman mümkün olmayabilir. Ancak gönüllülerin paylaşımı sonrasında diğer öğrencilerin de etkinliğe katılması kolaylaşabilir.
Mümkün olduğunca tüm öğrencilerin etkinliğe katılmaları sağlanmalıdır.
Aşağıdakilere benzer sorularla grup etkileşimi devam eder.
Bu etkinlikle ilgili neler söylemek istersininiz?
Bu etkinlikten sonra kendinizle ilgili düşüncelerinize ne gibi değişmeler oldu?
Kendini tanıma; benlik saygısı ve özgüven gibi kavramların önemi vurgulanarak etkinlik sonlandırılır.
Değerlendirme: