2 Yaş Sendromu: Güç Bende
GÜÇ BENDE!
2 YAŞ SENDROMU’nu duydunuz mu?.. 2-3 Yaş civarındaki çocukların göstermiş olduğu ısrarcı ve inatçı davranışlara verilen genel isimdir bu.
Ev ziyaretleri sırasında başkasının oyuncağını alıp bu benim diye vermek istemeyen çocuklara ya da iki çocuk arasındaki oyuncak çekişmesine çok rastlamışımdır. Böyle durumlarda genellikle; çocukların istekleri yerine getirilir. Ağlama nöbetlerine; atılan çığlıklara kimse dayanamaz. İsteğini yapalım da kurtulalım; düşüncesi en iyi çözüm gibi görünür. Eğer çok sık tekrarlanırsa; yetişkinlerin bu tutumu karşısında çocuk : ‘Artık güç bende!.. Sesimi ne kadar yükseltirsem o kadar güçlüyüm. Ailemi ben yönetiyorum.’ duygusuna kapılır.
Tam da bu sıralarda TUVALET EĞİTİMİ’ne başlanır. Düşünsenize doğası gereği meraklı; her yeri karıştıran; gördüğü her nesneye dokunmak isteyen üstelik davranışlarında ısrarcı bir çocuğa; tuvalet eğitimi vermek kolay mıdır?
Biz yetişkinlere göre tuvalet eğitimi: Kasları olgunlaşmış; tutma- bırakma işlemini yapabilen çocuğa; ne zaman tutması ve bırakması gerektiğini öğretme; ayrıca temizlik alışkanlığını kazandırma işlemidir. Hadi kolay gelsin!..
Tuvalet eğitiminde zamanlamayı iyi seçmemiz (örneğin: yaz aylarını tercih etmemiz; diş çıkarma; hastalık gibi kriz dönemlerine rast getirmememiz); çocuğun biyolojik ritmini takip etmemiz (Yani idrar ve dışkılama zamanlarını bilmemiz ve bu zamana yakın klozete oturtmamız) işimizi kolaylaştırır.
Bu dönemde; ısrarla kakasını bırakmak istemeyen; kabızlık sorunu yaşayan ya da tam tersi bulduğu her fırsatta her yere kakasını bırakan çocuklara da rastlarız. Unutmayalım ki güç onlarındır. Böyle durumlarda ailede yaşanan telaş ‘ben güçlüyüm’ ü pekiştirir.
Israrcı olmamak; tuvalet eğitimini 2 yaşında ya da daha önce kazanmalı düşüncesini biraz esnetmek bizi rahatlatacaktır. Dolayısıyla davranışlarımız yumuşayacak çocuğumuzla kurduğumuz bağ güçlenecektir. Her çocuğun olgunluk düzeyi farklıdır. Kimi çocuklar 3-4 yaşında bu olgunluğu kazanabilirler.
Annelerin: Peki ne yapabilirim?.. Sorusunu duyar gibiyim. Sabırlı ve sevgi dolu bir yaklaşım; çocuğunuzla güç savaşına girmemek daha doğru bir davranış olur diye düşünüyorum.
Günümüzde bilgiye ulaşmak çok kolay artık.. Çocuğun gelişim dönemleri ile ilgili bilgilenmek; bizim çocuğumuza özel; eğitime başlama zamanını; doğru tespit etmemizi ve beklentilerimizi düzenlememizi sağlar. Ayrıca günümüzde tuvalet eğitiminde kullanabileceğimiz araç- gereçler de son derece çekici ve çeşitli. Bu da işinizi kolaylaştıracaktır.
Dışkılama ve idrar yapma; organizmanın doğal süreçlerindendir. Eylem sırasında abartılı biçimde alkış tutmak; ödüller vermek; sevinç gösterilerinde bulunmak ya da çocuk bu davranışı; istenmeyen yer ve zamanda yaptığında kaka; pis; kötü terimlerini kullanarak cezalandırmak; çocukta; içinden çıkan nesneye karşı farklı duygular geliştirmesine neden olabilir. Örneğin:
- Ben nasıl bir şey üretiyorum? Pis kokulu; kötü kaka… O halde ben de pis kokulu ve kakayım.
- Ben kötü bir şey yapıyorum. O halde ben de kötüyüm.… Ya da:
- Ben mükemmelim. Her yaptığım alkışlanıyor. Annemi babamı mutlu ediyorum. O halde her zaman her yerde yapabilirim… Gibi ama bu kez farklı; ‘Peki ben neyim; ne yapıyorum?’ türü karmaşık duygulara kapılmasına; çelişkiye düşmesine neden olabiliriz. Güvensizlik yerleştirebiliriz.
Bazen de içinden çıkan nesneyi merak edip incelemek isteyebilir çocuk; dokunabilir hatta tadına bakabilir. Her durumda abartısız; doğal tepkiler vermeli; suçlayıcı yargılarda bulunmadan dikkatini başka yöne çekebilmeliyiz.
Eğitim sırasında; kuruluk alışkanlığının kazandırılması ve kas kontrolünün güçlenmesi için artık bez bağlamaktan tamamen vazgeçmeliyiz.
Gece ve gündüz bez bağlamamak çocuğun hareket becerisini geliştirecek; hafiflik hissi kazandıracaktır.
Arada sırada kazalar olabilir. Tedbirimizi almalıyız. Bol yedek çamaşır bulundurmak ve yatağını çarşaf altından korumaya almak bizi rahatlatabilir.
Çevremdeki genç annelerin çocuk eğitimi ile ilgili çabalarını çok beğeniyorum; araştırıcılar... Babaların çocukları ile ilgilenmelerine fırsat veriyorlar ve birlikte hareket ediyorlar. Okuyorlar; soruyorlar.
Aynı zamanda anneanne; babaanne ve dedelerin de daha bilinçli olduğunu görüyorum. Gelecek kuşakların daha sağlıklı olacağına inanıyor; elinizdeki gücü; sevgiyi ve tüm olumlu duyguları paylaşmanızı diliyorum.
Meral Hasandayıoğlu
Çocuk gelişimi ve Eğitimi Uzmanı& Aile Danışmanı
Bu makale Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Uzmanı & Aile Danışmanı Meral Hasandayıoğlu tarafından 29.09.2011 tarihinde yazılmıştır.
2 YAŞ SENDROMU’nu duydunuz mu?.. 2-3 Yaş civarındaki çocukların göstermiş olduğu ısrarcı ve inatçı davranışlara verilen genel isimdir bu.
Ev ziyaretleri sırasında başkasının oyuncağını alıp bu benim diye vermek istemeyen çocuklara ya da iki çocuk arasındaki oyuncak çekişmesine çok rastlamışımdır. Böyle durumlarda genellikle; çocukların istekleri yerine getirilir. Ağlama nöbetlerine; atılan çığlıklara kimse dayanamaz. İsteğini yapalım da kurtulalım; düşüncesi en iyi çözüm gibi görünür. Eğer çok sık tekrarlanırsa; yetişkinlerin bu tutumu karşısında çocuk : ‘Artık güç bende!.. Sesimi ne kadar yükseltirsem o kadar güçlüyüm. Ailemi ben yönetiyorum.’ duygusuna kapılır.
Tam da bu sıralarda TUVALET EĞİTİMİ’ne başlanır. Düşünsenize doğası gereği meraklı; her yeri karıştıran; gördüğü her nesneye dokunmak isteyen üstelik davranışlarında ısrarcı bir çocuğa; tuvalet eğitimi vermek kolay mıdır?
Biz yetişkinlere göre tuvalet eğitimi: Kasları olgunlaşmış; tutma- bırakma işlemini yapabilen çocuğa; ne zaman tutması ve bırakması gerektiğini öğretme; ayrıca temizlik alışkanlığını kazandırma işlemidir. Hadi kolay gelsin!..
Tuvalet eğitiminde zamanlamayı iyi seçmemiz (örneğin: yaz aylarını tercih etmemiz; diş çıkarma; hastalık gibi kriz dönemlerine rast getirmememiz); çocuğun biyolojik ritmini takip etmemiz (Yani idrar ve dışkılama zamanlarını bilmemiz ve bu zamana yakın klozete oturtmamız) işimizi kolaylaştırır.
Bu dönemde; ısrarla kakasını bırakmak istemeyen; kabızlık sorunu yaşayan ya da tam tersi bulduğu her fırsatta her yere kakasını bırakan çocuklara da rastlarız. Unutmayalım ki güç onlarındır. Böyle durumlarda ailede yaşanan telaş ‘ben güçlüyüm’ ü pekiştirir.
Israrcı olmamak; tuvalet eğitimini 2 yaşında ya da daha önce kazanmalı düşüncesini biraz esnetmek bizi rahatlatacaktır. Dolayısıyla davranışlarımız yumuşayacak çocuğumuzla kurduğumuz bağ güçlenecektir. Her çocuğun olgunluk düzeyi farklıdır. Kimi çocuklar 3-4 yaşında bu olgunluğu kazanabilirler.
Annelerin: Peki ne yapabilirim?.. Sorusunu duyar gibiyim. Sabırlı ve sevgi dolu bir yaklaşım; çocuğunuzla güç savaşına girmemek daha doğru bir davranış olur diye düşünüyorum.
Günümüzde bilgiye ulaşmak çok kolay artık.. Çocuğun gelişim dönemleri ile ilgili bilgilenmek; bizim çocuğumuza özel; eğitime başlama zamanını; doğru tespit etmemizi ve beklentilerimizi düzenlememizi sağlar. Ayrıca günümüzde tuvalet eğitiminde kullanabileceğimiz araç- gereçler de son derece çekici ve çeşitli. Bu da işinizi kolaylaştıracaktır.
Dışkılama ve idrar yapma; organizmanın doğal süreçlerindendir. Eylem sırasında abartılı biçimde alkış tutmak; ödüller vermek; sevinç gösterilerinde bulunmak ya da çocuk bu davranışı; istenmeyen yer ve zamanda yaptığında kaka; pis; kötü terimlerini kullanarak cezalandırmak; çocukta; içinden çıkan nesneye karşı farklı duygular geliştirmesine neden olabilir. Örneğin:
- Ben nasıl bir şey üretiyorum? Pis kokulu; kötü kaka… O halde ben de pis kokulu ve kakayım.
- Ben kötü bir şey yapıyorum. O halde ben de kötüyüm.… Ya da:
- Ben mükemmelim. Her yaptığım alkışlanıyor. Annemi babamı mutlu ediyorum. O halde her zaman her yerde yapabilirim… Gibi ama bu kez farklı; ‘Peki ben neyim; ne yapıyorum?’ türü karmaşık duygulara kapılmasına; çelişkiye düşmesine neden olabiliriz. Güvensizlik yerleştirebiliriz.
Bazen de içinden çıkan nesneyi merak edip incelemek isteyebilir çocuk; dokunabilir hatta tadına bakabilir. Her durumda abartısız; doğal tepkiler vermeli; suçlayıcı yargılarda bulunmadan dikkatini başka yöne çekebilmeliyiz.
Eğitim sırasında; kuruluk alışkanlığının kazandırılması ve kas kontrolünün güçlenmesi için artık bez bağlamaktan tamamen vazgeçmeliyiz.
Gece ve gündüz bez bağlamamak çocuğun hareket becerisini geliştirecek; hafiflik hissi kazandıracaktır.
Arada sırada kazalar olabilir. Tedbirimizi almalıyız. Bol yedek çamaşır bulundurmak ve yatağını çarşaf altından korumaya almak bizi rahatlatabilir.
Çevremdeki genç annelerin çocuk eğitimi ile ilgili çabalarını çok beğeniyorum; araştırıcılar... Babaların çocukları ile ilgilenmelerine fırsat veriyorlar ve birlikte hareket ediyorlar. Okuyorlar; soruyorlar.
Aynı zamanda anneanne; babaanne ve dedelerin de daha bilinçli olduğunu görüyorum. Gelecek kuşakların daha sağlıklı olacağına inanıyor; elinizdeki gücü; sevgiyi ve tüm olumlu duyguları paylaşmanızı diliyorum.
Meral Hasandayıoğlu
Çocuk gelişimi ve Eğitimi Uzmanı& Aile Danışmanı
Bu makale Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Uzmanı & Aile Danışmanı Meral Hasandayıoğlu tarafından 29.09.2011 tarihinde yazılmıştır.