Aile İçinde Çocuklarımızın Cinsel Gelişimlerinin Sağlıklı Olması İçin Dikkat Etmemiz Gerekenler
Bazı ebeveynler rahat olmayı sınırsızlıkla karıştırabiliyorlar. Yapılan hatalar
- Çocukla birlikte yıkanmak
- Uygunsuz giysiler giyinmek
- Seçici olmadan çocukların dergi; kitap; tv kanalı; internet gibi kaynaklara ulaşımına izin vermek
- Cinsel içerikli uygunsuz espriler
- Kadınlığı veya erkekliği yargılayıcı veya aşağılayıcı konuşmalar
- Ebeveynlerin kendi cinsel yaşantılarını çocuklarıyla paylaşmaları. Bu konuların özel olduğunu yalnızca çok özel insanlarla paylaşılabileceğini özellikle belirtmeliyiz.
Bu davranışlar çocuğun merakını gereksiz yere kamçılar. Kavramaya hazır olmadığı gözlemlerle aklı karışır. Ayrıca ailenin bu tutumu; toplumun cinsel davranışlardan beklediği gizlilik ve özellik anlayışı ile çelişir. İleride ciddi uyum sorunları yaşayabilir.
Diğer uç noktada kimi anne ve babalar ise cinsel konulardan hiç söz etmez. Bu yaklaşım; çocuğa bu konudaki merakını bastırması gerektiği izlenimi verir. Cinsellik ‘tabu’ haline gelir; giderek düşünmek bile yasaklanır. Çocuk böylece susar; soru sormaktan vazgeçer ve görünüşte bu konulara ilgi göstermez. Ancak içinde cevaplanmamış birçok soru durur ve yanlış kaynaklara yönelebilir.
Mahremiyet
Çocuğumuz mutlaka kendi yatağında ve odasında uyumalıdır. Zaman zaman alışkanlık yapmayacak ölçüde yatağımıza gelmesine izin versekte tekrar yatağına dönmesini sağlamamız gerekir.
Çocuğumuza kendi odasının ve bizim odamızın özel olduğunu ve başkalarının odasına girerken izin alması gerektiği vurgulayım. Odaya izinsiz girme alışkanlığı devam ediyorsa bunu uygun bulmadığımızı belirtelim. Hoşumuza gitmediğini söz ve davranışlarımızla hissettirelim. Kapısı kapalı ise bizde onun odasına veya özel alanına girerken izin alalım. Çocuğumuzu 6 yaşında ‘doktorculuk’ oynama denemeleri yaparken görürsek panik yapıp kızmayalım. Bunlar normaldir. Bu fırsatı iyi kullanıp; ‘özel yerlerine annen; baban; sen ve doktor dışında kimse dokunmamalı. Sen istemeden dokunmak isteyenlere hayır demelisin’ diyerek cinsel istismar olasılığına karşı çocuklarımızı önceden eğiterek koruyalım.
Genellikle 3 yaşa kadar çocuğumuz bizim çıplaklığımızı çok fazla önemsemeyebilir; 4-5 yaşından itibaren bunun farkına varacaktır. Bu yaşlarda bizimde örtünmemizde yarar vardır. Yetişkin vücudu ile kendi vücut ölçülerini karşılaştıran çocuğumuzun kafasında yanıtlanması zor sorular oluşabilir. Kendi mahremiyetimiz kadar çocuğumuzun mahremiyetine de saygı duymalı ve bu mahremiyete uygun davranmalıyız. Çocuğumuzla konuşurken; vücudumuzdaki özel organları başkalarına göstermenin uygun olmadığını vurgulamalıyız.
Televizyon
Ne yazıkki birçok evde televizyon gün boyu açık oluyor. Çocukların dikkate alındığı ve korunmaya çalışıldığı bir programcılık anlayışının olmadığı düşünülürse bu durum çocuğumuzun kendisi için zararlı sahneler görme olasılığını arttıracaktır. Bunu önlemek için çocuğumuza program seçme bilinci vermeye çalışalım. Yaşına göre olmayan sahneleri bizim yanımızda izlemek durumunda kalmışsa; kafasında bu sahne ile ilgili soru kalıp kalmadığını gözlemeye ve varsa bunu ifade etmesine çalışalım.
Çocuğumuz bir yetişkin kadar hormonları gelişmediği için öğrendiği bilgileri genellikle uygulamaya kalkmaz; en fazla belki kısa süreli olarak taklit edebilir. Bu yüzden bildiklerini oyunlarla geçiştirecektir. Ancak taklitlerini gördüğümüzde abartılı tepki verirsek; oyunları arttırabilir. Zaman zaman takip etmekte; bazen de görmezden gelmekte yarar vardır.
Ailece TV ya da film seyrederken ansızın çıkan erotik sahneler karşısında ailelerin sıklıkla gösterdiği tavır hemen kanal değiştirmek ya da filmi ileri sarmaktır. Bu tutum yanlıştır; çünkü çocuğumuz göreceği kadarını görmüştür. Böyle davrandığımızda çocuğumuz;
- Çocukla birlikte yıkanmak
- Uygunsuz giysiler giyinmek
- Seçici olmadan çocukların dergi; kitap; tv kanalı; internet gibi kaynaklara ulaşımına izin vermek
- Cinsel içerikli uygunsuz espriler
- Kadınlığı veya erkekliği yargılayıcı veya aşağılayıcı konuşmalar
- Ebeveynlerin kendi cinsel yaşantılarını çocuklarıyla paylaşmaları. Bu konuların özel olduğunu yalnızca çok özel insanlarla paylaşılabileceğini özellikle belirtmeliyiz.
Bu davranışlar çocuğun merakını gereksiz yere kamçılar. Kavramaya hazır olmadığı gözlemlerle aklı karışır. Ayrıca ailenin bu tutumu; toplumun cinsel davranışlardan beklediği gizlilik ve özellik anlayışı ile çelişir. İleride ciddi uyum sorunları yaşayabilir.
Diğer uç noktada kimi anne ve babalar ise cinsel konulardan hiç söz etmez. Bu yaklaşım; çocuğa bu konudaki merakını bastırması gerektiği izlenimi verir. Cinsellik ‘tabu’ haline gelir; giderek düşünmek bile yasaklanır. Çocuk böylece susar; soru sormaktan vazgeçer ve görünüşte bu konulara ilgi göstermez. Ancak içinde cevaplanmamış birçok soru durur ve yanlış kaynaklara yönelebilir.
Mahremiyet
Çocuğumuz mutlaka kendi yatağında ve odasında uyumalıdır. Zaman zaman alışkanlık yapmayacak ölçüde yatağımıza gelmesine izin versekte tekrar yatağına dönmesini sağlamamız gerekir.
Çocuğumuza kendi odasının ve bizim odamızın özel olduğunu ve başkalarının odasına girerken izin alması gerektiği vurgulayım. Odaya izinsiz girme alışkanlığı devam ediyorsa bunu uygun bulmadığımızı belirtelim. Hoşumuza gitmediğini söz ve davranışlarımızla hissettirelim. Kapısı kapalı ise bizde onun odasına veya özel alanına girerken izin alalım. Çocuğumuzu 6 yaşında ‘doktorculuk’ oynama denemeleri yaparken görürsek panik yapıp kızmayalım. Bunlar normaldir. Bu fırsatı iyi kullanıp; ‘özel yerlerine annen; baban; sen ve doktor dışında kimse dokunmamalı. Sen istemeden dokunmak isteyenlere hayır demelisin’ diyerek cinsel istismar olasılığına karşı çocuklarımızı önceden eğiterek koruyalım.
Genellikle 3 yaşa kadar çocuğumuz bizim çıplaklığımızı çok fazla önemsemeyebilir; 4-5 yaşından itibaren bunun farkına varacaktır. Bu yaşlarda bizimde örtünmemizde yarar vardır. Yetişkin vücudu ile kendi vücut ölçülerini karşılaştıran çocuğumuzun kafasında yanıtlanması zor sorular oluşabilir. Kendi mahremiyetimiz kadar çocuğumuzun mahremiyetine de saygı duymalı ve bu mahremiyete uygun davranmalıyız. Çocuğumuzla konuşurken; vücudumuzdaki özel organları başkalarına göstermenin uygun olmadığını vurgulamalıyız.
Televizyon
Ne yazıkki birçok evde televizyon gün boyu açık oluyor. Çocukların dikkate alındığı ve korunmaya çalışıldığı bir programcılık anlayışının olmadığı düşünülürse bu durum çocuğumuzun kendisi için zararlı sahneler görme olasılığını arttıracaktır. Bunu önlemek için çocuğumuza program seçme bilinci vermeye çalışalım. Yaşına göre olmayan sahneleri bizim yanımızda izlemek durumunda kalmışsa; kafasında bu sahne ile ilgili soru kalıp kalmadığını gözlemeye ve varsa bunu ifade etmesine çalışalım.
Çocuğumuz bir yetişkin kadar hormonları gelişmediği için öğrendiği bilgileri genellikle uygulamaya kalkmaz; en fazla belki kısa süreli olarak taklit edebilir. Bu yüzden bildiklerini oyunlarla geçiştirecektir. Ancak taklitlerini gördüğümüzde abartılı tepki verirsek; oyunları arttırabilir. Zaman zaman takip etmekte; bazen de görmezden gelmekte yarar vardır.
Ailece TV ya da film seyrederken ansızın çıkan erotik sahneler karşısında ailelerin sıklıkla gösterdiği tavır hemen kanal değiştirmek ya da filmi ileri sarmaktır. Bu tutum yanlıştır; çünkü çocuğumuz göreceği kadarını görmüştür. Böyle davrandığımızda çocuğumuz;
- Gördüğü sahnelere anne babasının aşırı tepki göstermesinin nedenini araştırmak için konuya daha fazla ilgi gösterebilir; filmin ayrıntılarını ve devamını öğrenmek için özel bir çaba harcayabilir; hatta uygulamaya kalkışabilir.
- Anne babanın yöntemini benimseyip cinselliği kötü; onaylanmaz ve zararlı olarak algılayabilir ve cinselliğe karşı tavır geliştirebilir.