Türkiyede Balıkçılık Pazar Bilgisi ve Türkiye Su Ürünleri Yetiştiriciliği
Türkiyede Balıkçılık Pazar Bilgisi ve Türkiye Su Ürünleri Yetiştiriciliği
Genel Bilgi
- Ülkemiz akarsularının toplam uzunluğu 177.714 km Genişliği 5 km²’dir
- Göl sayısı 48 baraj sayısı 66 bunların toplam genişliği 12.322 km²’dir.
- Adalar dahil kıyı uzunluğu ise 8.333 km’dir. Su ürünleri yetiştiriciliği M.Ö. 2000 yılında Çin’de başlamıştır. M.Ö. 1400’lerde Romalılar deniz kıyılarındaki havuzlarda üretime başlamışlardır.
- Ortaçağ’da Avrupa’da kale ve hendeklerde sazan yetiştiriciliği yapılmıştır.
- Günümüzde ise balık yetiştiriciliği avcılıktan elde edilen miktarın yarısına ulaşmayı başarmıştır.
- Su ürünleri yetiştiriciliği 2001 yılında Çin’de 35 milyon tonluk bir üretim yapmıştır ve bu dünya üretiminin % 70’i dir.
- 2001 yılında dünyadaki toplam üretim 50 Milyon Ton’dur.
- 2004 yılı için ise 60 milyon Ton gibi bir rakam telaffuz edilmektedir.
- Türkiye’de yıllık ortalama balık tüketimi 700.000 tondur.
- 150.000 tonluk bölümü çiftliklerde yetiştirilmektedir.
- 350.000 tonluk üretim potansiyeli mevcuttur.
-Su ürünleri işletmeciliği yapan kayıtlı toplam 1.500 adet civarıda İşletme vardır
-İşletmelerde % 98 oranla karnivor balıklar yetiştirilmektedir.
Dünya nüfusu artarken paralelinde protein ihtiyacı da artmaktadır.
Balık eti Omega-3 gibi yağ asitleri ve esansiyel aminoasitlerce zengin kaliteli bir protein kaynağıdır.
İtalya; İspanya ve Fransa gibi ülkeler 1970 li yıllarda yetiştiriciliği başlamasına rağmen ülkemizde birkaç yıldan beri profesyonel anlamda balık yetiştiriciliği yapılmaktadır.
Zengin doğal kaynaklarına rağmen 600.00 ton’u aşamayan yıllık balık tüketimimiz var.
-Yıllık kişi başı tüketimimiz 7 kg
- Dünya ortalaması 16 kg’dır
- Avrupa ortalaması 22 kg’dır
- Üretimimizin; dünya ortalamasını yakalamak için 2 kat
- Avrupa seviyesini yakalaması için ise 3 kat artması gerekmektedir.
- Yetiştiricilik yapılacak yerlerdeki deniz suyu; hiç bir şekilde kirli olmamalı; zehirli atıklar ihtiva etmemelidir.
-Suyun oksijeni en az 4 mg/It. pH si 7.2-8.0; tuzluluğu % 020 - % 035 olmalıdır.
- Sudaki sülfürik asit 1 mg/It den katiyen yüksek olmamalıdır; zehir etkisi yapar. Suyun kalitesinin bozulmaması için; suda hareketlilik olmalıdır.
- Yetiştirme ortamındaki suyun; tamamına yakını 1 günde değişecek şekilde akıntı olmalıdır.
- Yetiştiricilik yapılan yerlerde; tatil köyleri; yerleşme merkezleri vb. yerler olmamalıdır. Aksi halde; işletme bu yerleşim yerlerinin gürültüsünden; ışığından ve oluşturacağı kirli atıklarından zarar görebilir.
- Kafeslerin yerleştirileceği koylar; yöreye hakim rüzgarlara karşı korunmuş ve derinliği en az beş metre olmalıdır.
- Derinlik az olursa; sular çabuk soğur. Ani sıcaklık düşüşleri levrek balığını öldürür. 10°C nin altındaki su sıcaklıklarında da balıklar yem alımını durdurur ve 1 °C ye düştüğünde de ölürler.
- Kafesler; deniz ulaşımına engel olmamalıdır; ancak denizden ve karadan kolayca ulaşılabilecek yerde olmalıdır
BALIKLARDA HASTALIĞA NEDEN OLAN BAŞLICA ETKENLER
o Bakteriler
o Virüsler;
o Parazitler
o Mantarlar
o Çevrenin fiziksel ve kimyasal özellikleri
o Yanlış yemlemenin neden olduğu metabolizma bozuklukları
o Genetik yapıya bağlı bozukluklar ve diğer faktörlerdir
o Çevrenin fiziksel ve kimyasal özellikleri
· Asidite; Alkalidite;
· Mineral İçerik
· Deterjanlar
· Evsel Atıklar
· İnorganik Kirlilik (Metaller)
· Petrol Kirliliği
· Fekal Katı Atıklar
· Termal Kirlilik
Çipura:
Capua yetiştiriciliği kuzeyde Çanakkale den güney de Adana ya kadar olan bölgede mümkündür. (deniz suyu sıcaklık limitleri: min 13°C max 25°C)Üretim süresi: Çipura balığı porsiyonluk ağırlığa (350 g) min 13 max 16 ayda gelmektedir.
Levrek:
Üretim yeri: Çipura yetiştiriciliği kuzeyde Çanakkale den güney de Adana ya kadar olan bölgede mümkündür. (deniz suyu sıcaklık limitleri: min 13 C max 25 C)Üretim süresi: Çipura balığı porsiyonluk ağırlığa (350 g) min 13 max 16 ayda gelmektedir.
Genel Bilgi
- Ülkemiz akarsularının toplam uzunluğu 177.714 km Genişliği 5 km²’dir
- Göl sayısı 48 baraj sayısı 66 bunların toplam genişliği 12.322 km²’dir.
- Adalar dahil kıyı uzunluğu ise 8.333 km’dir. Su ürünleri yetiştiriciliği M.Ö. 2000 yılında Çin’de başlamıştır. M.Ö. 1400’lerde Romalılar deniz kıyılarındaki havuzlarda üretime başlamışlardır.
- Ortaçağ’da Avrupa’da kale ve hendeklerde sazan yetiştiriciliği yapılmıştır.
- Günümüzde ise balık yetiştiriciliği avcılıktan elde edilen miktarın yarısına ulaşmayı başarmıştır.
- Su ürünleri yetiştiriciliği 2001 yılında Çin’de 35 milyon tonluk bir üretim yapmıştır ve bu dünya üretiminin % 70’i dir.
- 2001 yılında dünyadaki toplam üretim 50 Milyon Ton’dur.
- 2004 yılı için ise 60 milyon Ton gibi bir rakam telaffuz edilmektedir.
- Türkiye’de yıllık ortalama balık tüketimi 700.000 tondur.
- 150.000 tonluk bölümü çiftliklerde yetiştirilmektedir.
- 350.000 tonluk üretim potansiyeli mevcuttur.
-Su ürünleri işletmeciliği yapan kayıtlı toplam 1.500 adet civarıda İşletme vardır
-İşletmelerde % 98 oranla karnivor balıklar yetiştirilmektedir.
Dünya nüfusu artarken paralelinde protein ihtiyacı da artmaktadır.
Balık eti Omega-3 gibi yağ asitleri ve esansiyel aminoasitlerce zengin kaliteli bir protein kaynağıdır.
İtalya; İspanya ve Fransa gibi ülkeler 1970 li yıllarda yetiştiriciliği başlamasına rağmen ülkemizde birkaç yıldan beri profesyonel anlamda balık yetiştiriciliği yapılmaktadır.
Zengin doğal kaynaklarına rağmen 600.00 ton’u aşamayan yıllık balık tüketimimiz var.
-Yıllık kişi başı tüketimimiz 7 kg
- Dünya ortalaması 16 kg’dır
- Avrupa ortalaması 22 kg’dır
- Üretimimizin; dünya ortalamasını yakalamak için 2 kat
- Avrupa seviyesini yakalaması için ise 3 kat artması gerekmektedir.
- Yetiştiricilik yapılacak yerlerdeki deniz suyu; hiç bir şekilde kirli olmamalı; zehirli atıklar ihtiva etmemelidir.
-Suyun oksijeni en az 4 mg/It. pH si 7.2-8.0; tuzluluğu % 020 - % 035 olmalıdır.
- Sudaki sülfürik asit 1 mg/It den katiyen yüksek olmamalıdır; zehir etkisi yapar. Suyun kalitesinin bozulmaması için; suda hareketlilik olmalıdır.
- Yetiştirme ortamındaki suyun; tamamına yakını 1 günde değişecek şekilde akıntı olmalıdır.
- Yetiştiricilik yapılan yerlerde; tatil köyleri; yerleşme merkezleri vb. yerler olmamalıdır. Aksi halde; işletme bu yerleşim yerlerinin gürültüsünden; ışığından ve oluşturacağı kirli atıklarından zarar görebilir.
- Kafeslerin yerleştirileceği koylar; yöreye hakim rüzgarlara karşı korunmuş ve derinliği en az beş metre olmalıdır.
- Derinlik az olursa; sular çabuk soğur. Ani sıcaklık düşüşleri levrek balığını öldürür. 10°C nin altındaki su sıcaklıklarında da balıklar yem alımını durdurur ve 1 °C ye düştüğünde de ölürler.
- Kafesler; deniz ulaşımına engel olmamalıdır; ancak denizden ve karadan kolayca ulaşılabilecek yerde olmalıdır
BALIKLARDA HASTALIĞA NEDEN OLAN BAŞLICA ETKENLER
o Bakteriler
o Virüsler;
o Parazitler
o Mantarlar
o Çevrenin fiziksel ve kimyasal özellikleri
o Yanlış yemlemenin neden olduğu metabolizma bozuklukları
o Genetik yapıya bağlı bozukluklar ve diğer faktörlerdir
o Çevrenin fiziksel ve kimyasal özellikleri
· Asidite; Alkalidite;
· Mineral İçerik
· Deterjanlar
· Evsel Atıklar
· İnorganik Kirlilik (Metaller)
· Petrol Kirliliği
· Fekal Katı Atıklar
· Termal Kirlilik
Çipura:
Capua yetiştiriciliği kuzeyde Çanakkale den güney de Adana ya kadar olan bölgede mümkündür. (deniz suyu sıcaklık limitleri: min 13°C max 25°C)Üretim süresi: Çipura balığı porsiyonluk ağırlığa (350 g) min 13 max 16 ayda gelmektedir.
Levrek:
Üretim yeri: Çipura yetiştiriciliği kuzeyde Çanakkale den güney de Adana ya kadar olan bölgede mümkündür. (deniz suyu sıcaklık limitleri: min 13 C max 25 C)Üretim süresi: Çipura balığı porsiyonluk ağırlığa (350 g) min 13 max 16 ayda gelmektedir.