İletişim Kurma Yöntemi
Bütün uzmanlar yüzlerce kitap okumuşlardır. Üniversite eğitimi boyunca bir sürü kuram ve yöntem öğrenmişlerdir. Okullarını bitirdikten sonra her biri yurdumuzun farklı köşelerinde farklı şekillerde görev yapmaya başlamışlardır. Kimileri danışanlarına uygulayacakları yöntemi anlaratak yardımcı olmaya çalışmıştır. Kimileri üç beş saatte öğrendikleri uygulamalı gevşeme yöntemleriyle danışanlarına yardımcı olmaya çalışıyor. Bu yöntemleri daha uzatarak yazmaya devam edebilirim. Ama her bir yöntemin ortak bir yanı var. Biz Psikolog/Psikolojik Danışmanlara yardım almaya gelenlere kurduğumuz iletişim kadar yardımcı olabiliriz. Peki nasıl iletişim kurulur. Bu alanda da çalışan çaok fazla uzman olduğunun farkındayım. Kimileri Bilgi-Girdi-Çıktı mantığıyla yardımcı olmaya çalışıyor. Etkili iletişim kurma becerileri diye adlandırdığı seminerlerle yardımcı olmaya çalışıyor. Bunlar böyle uzayarak gidebilir. Ben insanlar tanık bulmak(bu kavram sevgili hocam Doğan Cüceloğluna aittir) amacıyla iletişim kurduklarını düşünmekteyim. Yaşamımızda olan bitenleri birileriyle paylaşmak kaçınılmaz bir zorunluluğumuz ve biz bu şekilde yaşama tutunmaya çalışıyoruz.
Bursa Özel Final Okullarının Rehberlik ve Psikolojik Danışma Servisi koordinatörlüğünü yaparken başıma gelen bir anımı paylaşmak istiyorum:
_ Tam öğle vakti ve yemeğe gitmek için işlerimi çabucak toparlayıp yemekhaneye gitmek isityorum. Merdivenlerden aşağıya inerken alt katta üç dört öğretmen arkadaşımın bir şeyler konuştukalrını görüm.Yaklaştığımda içlerinden birinin ağlayarak bir şeyler anlattığını gördüm. O yöne doğru ilerlerken içimden bir çok düşünce geçti. Ya özel bir konuysa. Gitmesem mi acaba. Kadınsal bir konu konuyorlarsa ben yanlarına gittiğimde konuyu değiştirecekler ve ben sap gibi kalacağım... Her şeye rağmen yanlarına gitmeye karar verdim. Bir kaç metre kala "atandım; yaşasın;bu son şansımdı" cümlelerini duyduğumda arkadaşın atandığını öğrendim. Çok sevindim tabiki. Kendisinin sevincine ortak oldum. "
Sevinsek de üzülsek de paylaşmak için tanık ararız. Anlatmaya ihtiyacımız vardır. Bazı uzmanlar iletişimin farklı ortamlarda farklı şekillerde kurulması ile ilgili tavsiyeler veriyor. Ben şuna inanıyorum insanlar kendi içlerinden geldiği gibi konuşurlarsakendilerini mutlu hissederler. Mutlu ve içten söylenen herşey karşımızdakileri etkiler. İletişimde hedef karşımızdakini ikna etmek; kendimizi ifade etmek; bir olayı ifade etmek gibi hedefler üzerine kurulabilir. Ama amaç hep aynıdır. Tanık bulmak... Yaşamımıza tanık sokmak....
İletişim kurarken üç şeye dikkat etmek gerektiğini düşünüyorum.Bunlar:
1)Sağ Sütun: Bir olayla ilgili söylediğimiz şeylerdir. Düşücelerimizi ifade ederiz.
2)Sol Sütun: Konuşurken düşündüğümüz ama ifade etmediğimiz şeylerdir.
3)Merdivenin Tepesinden Fırlatmak: Sol sütunumuzda biriken cümleleri filitreden geçirmeden içimizden geldiği gibi söylemektir.
Not: Bu kavramları Evrim Çalkavur un Öğrenen Organizasyon Uygulama Takımları seminer kitabından Kullandım.
Etkili iletişim kurmak istiyorsak düşüncelerimizi sol sütunumuzda biriktirmeden verilerle ifade ederek paylaşmalıyız. Bu hem bizi rahatlatır hem karşımızdakini. Aynı zamanda karşımızdakini de verilerle konuşmaya davet etmiş oluruz.
Bir örnek vererek yazımı bitirmek istiyorum. Saat 10 da yeni tanıştığınız biriyle buluşacaksınız ve kişi görüşmeye 30 dakika geç kaldı. Siz de oldukça gerginlik yaşıyorunuz. Neden geç geldin? diye yargılayıcı bir soru sorabiliriz. Ya da görüşmeye anlaştığımız saatten 30 dakika sonra geldin. Bunun nedenini öğrenebilir miyim? diye sorarsın. Sizce hangi tavır daha sicak. Geç kalmak kavramı bir yorumdur ve kişiden kişiye değişir. Bazı toplumlarda 30 dakika geç kalmak normal sayılırken; bazılarında saygısızlık olarak algılanır.
Bu yüzden sağlam verilerle sağlam iletişim kurabiliriz.Sol sütunumuzu doldurmadan verileri kullanarak kendimize yeni tanıklar bulabiliriz.
Bursa Özel Final Okullarının Rehberlik ve Psikolojik Danışma Servisi koordinatörlüğünü yaparken başıma gelen bir anımı paylaşmak istiyorum:
_ Tam öğle vakti ve yemeğe gitmek için işlerimi çabucak toparlayıp yemekhaneye gitmek isityorum. Merdivenlerden aşağıya inerken alt katta üç dört öğretmen arkadaşımın bir şeyler konuştukalrını görüm.Yaklaştığımda içlerinden birinin ağlayarak bir şeyler anlattığını gördüm. O yöne doğru ilerlerken içimden bir çok düşünce geçti. Ya özel bir konuysa. Gitmesem mi acaba. Kadınsal bir konu konuyorlarsa ben yanlarına gittiğimde konuyu değiştirecekler ve ben sap gibi kalacağım... Her şeye rağmen yanlarına gitmeye karar verdim. Bir kaç metre kala "atandım; yaşasın;bu son şansımdı" cümlelerini duyduğumda arkadaşın atandığını öğrendim. Çok sevindim tabiki. Kendisinin sevincine ortak oldum. "
Sevinsek de üzülsek de paylaşmak için tanık ararız. Anlatmaya ihtiyacımız vardır. Bazı uzmanlar iletişimin farklı ortamlarda farklı şekillerde kurulması ile ilgili tavsiyeler veriyor. Ben şuna inanıyorum insanlar kendi içlerinden geldiği gibi konuşurlarsakendilerini mutlu hissederler. Mutlu ve içten söylenen herşey karşımızdakileri etkiler. İletişimde hedef karşımızdakini ikna etmek; kendimizi ifade etmek; bir olayı ifade etmek gibi hedefler üzerine kurulabilir. Ama amaç hep aynıdır. Tanık bulmak... Yaşamımıza tanık sokmak....
İletişim kurarken üç şeye dikkat etmek gerektiğini düşünüyorum.Bunlar:
1)Sağ Sütun: Bir olayla ilgili söylediğimiz şeylerdir. Düşücelerimizi ifade ederiz.
2)Sol Sütun: Konuşurken düşündüğümüz ama ifade etmediğimiz şeylerdir.
3)Merdivenin Tepesinden Fırlatmak: Sol sütunumuzda biriken cümleleri filitreden geçirmeden içimizden geldiği gibi söylemektir.
Not: Bu kavramları Evrim Çalkavur un Öğrenen Organizasyon Uygulama Takımları seminer kitabından Kullandım.
Etkili iletişim kurmak istiyorsak düşüncelerimizi sol sütunumuzda biriktirmeden verilerle ifade ederek paylaşmalıyız. Bu hem bizi rahatlatır hem karşımızdakini. Aynı zamanda karşımızdakini de verilerle konuşmaya davet etmiş oluruz.
Bir örnek vererek yazımı bitirmek istiyorum. Saat 10 da yeni tanıştığınız biriyle buluşacaksınız ve kişi görüşmeye 30 dakika geç kaldı. Siz de oldukça gerginlik yaşıyorunuz. Neden geç geldin? diye yargılayıcı bir soru sorabiliriz. Ya da görüşmeye anlaştığımız saatten 30 dakika sonra geldin. Bunun nedenini öğrenebilir miyim? diye sorarsın. Sizce hangi tavır daha sicak. Geç kalmak kavramı bir yorumdur ve kişiden kişiye değişir. Bazı toplumlarda 30 dakika geç kalmak normal sayılırken; bazılarında saygısızlık olarak algılanır.
Bu yüzden sağlam verilerle sağlam iletişim kurabiliriz.Sol sütunumuzu doldurmadan verileri kullanarak kendimize yeni tanıklar bulabiliriz.