Fizyoterapinin Otizmde Yeri
Postür; vücudun tüm kısımlarının;kendisine bitişik diğer segmente ve bütün vücuda oranla en uygun şekilde yerleştirilmesidir.Vücut; adale aktivitesi sırasında eklem bağlarının desteği veya stabilite sağlamak ya da bir harekete temel teşkil etmek için bir çok adalenin ahenkli çalışması ile bu duruşu elde eder.
Postürün devamlılığının sağlanması genellikle yerçekimine karşı çalışan adalelerin çalışması ile mümkündür. Bu adaleler genellikle ekstansiyon yönde kasılarak vücudu dik tutmaya yararlar ve fonksiyonları hızdan çok kuvvetle ilişkilidir;uzun süre yorulmadan kasılı kalabilirler.
Postüral refleks ;Vücudun çeşitli bölgelerinden gelen uyarılara(göz;kulak..) verilen motor cevaptır. Postürde deri duyusunun da çok büyük bir rolü vardır. Özellikle ayak tabanının hissiyeti postür organizasyonunda etkilidir.
Eklem hareketleri yeterli değilse postürü sabitleştirir ve hareket için değişiklik yapılması mümkün olmaz. Bütün bu bölgelerden gelen uyarılar merkezi sinir sistemin içinde koordine edilirler.Beyinde koordinasyonu sağlayan asıl merkezler Serebral korteks; beyincik ve çekirdeklerdir.
Bedensel duyarlılığı normalleştirmek
Vücudunu tanımak ve bilincinde olmak
El fonksiyonlarını geliştirmek
El becerilerini geliştirmek ve uygulamak
Vücudunu kontrol ve idare etmek
Hareket etmek
Yüz ve çene motorunu geliştirmek
Uyarıların farkına varmak
Uyarıları tekrarlamak
Davranışları gözleri ile izlemek
Beden eğitimi etkinlikleri ilginç ve basit oyunlar şeklinde başlayıp hareketler gittikçe güçleştirilmelidir
Öncelikle kol-bacak-gövde gibi büyük adale ve organların kullanılmasını gerektiren hareketlerden başlamalı
Bu hareketlerde beceri arttıktan sonra küçük adalelerin ve organların kullanılmasına yönlendirilmelidir
Beden eğitimi etkinliklerinde hareketi TAKLİT ve diğer derslerle ilgili faaliyetlerin pekiştirilmesine aracılık eden etkinliklere izin verilmelidir (Uzunluk ölçüleri ile ilgili olarak; bahçenin boyu adımları ile veya ağacın çapı kulaç ile hesaplatılabilir)
Beden eğitimi daima bir grup içinde yaptırılmalı; gerekirse çocuklar seviye gruplarına ayrılmalıdır
Beden eğitimi sırasında müzik eşliği sağlanması ritmik hareketlerin algılanmasını kolaylaştırır ve çocuklar için egzersiz daha zevkli bir hale dönüşebilir
Beden eğitimi derslerinde çocukların seviyelerine uygun halk oyunları ve danslarının basitleştirilerek öğretilmesine özel bir önem gösterilmelidir (Sosyal becerileri kazanmasını sağlar).
Etkinliklerin süresi onları yormayacak; usandırmayacak uzunlukta ayarlanmalıdır
Egzersizler sırasında tehlikeli hareketler yapmaktan sakınılmalıdır.
Egzersiz; mümkün olduğunca rahat giysilerle yapılmalıdır.
Beden eğitimi etkinlikleri her çocuğun boş zamanlarında zevkle yapacağı; daha sonra sportif faaliyetlere katılmalarını sağlayacak temel alışkanlıklar ve beceriler kazandıracak şekilde düzenlenmelidir.
Otistik çocuklar fiziksel açıdan değerlendirilirken nörogelişimsel ve duysal olarak değerlendirme terapi için ayrılmazdır.
Temel Nörogelişimsel tedavide değerlendirmede; Postural Tonus; doğrulma reaksiyonları; denge reaksiyonları ve onların bağlantılı oldukları postüral düzgünlük stabilite ve mobilite (kaba motor beceriler); hareket değişiklikleri; ROM (Hareket genişliği) değerlendirilir
Temel Sensorial integrasyonda (Duysal bütünsellik terapisinde) değerlendirme ; Sensorial sistem modülasyonu; taktil sistem; pozisyonel nistagmus; hareket duyarlılığı; proprioseptif duyarlılık; duysal değerlendirme yapılır ve çeşitli materyaller kullanılarak planlı ve kontrollü bir şekilde denge; pozisyon ve hareket duyumlarına yönelik etkinlikler (dokunsal uyarılar; sallanma;..) çalışmaları planlanır
Postürün devamlılığının sağlanması genellikle yerçekimine karşı çalışan adalelerin çalışması ile mümkündür. Bu adaleler genellikle ekstansiyon yönde kasılarak vücudu dik tutmaya yararlar ve fonksiyonları hızdan çok kuvvetle ilişkilidir;uzun süre yorulmadan kasılı kalabilirler.
Postüral refleks ;Vücudun çeşitli bölgelerinden gelen uyarılara(göz;kulak..) verilen motor cevaptır. Postürde deri duyusunun da çok büyük bir rolü vardır. Özellikle ayak tabanının hissiyeti postür organizasyonunda etkilidir.
Eklem hareketleri yeterli değilse postürü sabitleştirir ve hareket için değişiklik yapılması mümkün olmaz. Bütün bu bölgelerden gelen uyarılar merkezi sinir sistemin içinde koordine edilirler.Beyinde koordinasyonu sağlayan asıl merkezler Serebral korteks; beyincik ve çekirdeklerdir.
Bedensel duyarlılığı normalleştirmek
Vücudunu tanımak ve bilincinde olmak
El fonksiyonlarını geliştirmek
El becerilerini geliştirmek ve uygulamak
Vücudunu kontrol ve idare etmek
Hareket etmek
Yüz ve çene motorunu geliştirmek
Uyarıların farkına varmak
Uyarıları tekrarlamak
Davranışları gözleri ile izlemek
Beden eğitimi etkinlikleri ilginç ve basit oyunlar şeklinde başlayıp hareketler gittikçe güçleştirilmelidir
Öncelikle kol-bacak-gövde gibi büyük adale ve organların kullanılmasını gerektiren hareketlerden başlamalı
Bu hareketlerde beceri arttıktan sonra küçük adalelerin ve organların kullanılmasına yönlendirilmelidir
Beden eğitimi etkinliklerinde hareketi TAKLİT ve diğer derslerle ilgili faaliyetlerin pekiştirilmesine aracılık eden etkinliklere izin verilmelidir (Uzunluk ölçüleri ile ilgili olarak; bahçenin boyu adımları ile veya ağacın çapı kulaç ile hesaplatılabilir)
Beden eğitimi daima bir grup içinde yaptırılmalı; gerekirse çocuklar seviye gruplarına ayrılmalıdır
Beden eğitimi sırasında müzik eşliği sağlanması ritmik hareketlerin algılanmasını kolaylaştırır ve çocuklar için egzersiz daha zevkli bir hale dönüşebilir
Beden eğitimi derslerinde çocukların seviyelerine uygun halk oyunları ve danslarının basitleştirilerek öğretilmesine özel bir önem gösterilmelidir (Sosyal becerileri kazanmasını sağlar).
Etkinliklerin süresi onları yormayacak; usandırmayacak uzunlukta ayarlanmalıdır
Egzersizler sırasında tehlikeli hareketler yapmaktan sakınılmalıdır.
Egzersiz; mümkün olduğunca rahat giysilerle yapılmalıdır.
Beden eğitimi etkinlikleri her çocuğun boş zamanlarında zevkle yapacağı; daha sonra sportif faaliyetlere katılmalarını sağlayacak temel alışkanlıklar ve beceriler kazandıracak şekilde düzenlenmelidir.
Otistik çocuklar fiziksel açıdan değerlendirilirken nörogelişimsel ve duysal olarak değerlendirme terapi için ayrılmazdır.
Temel Nörogelişimsel tedavide değerlendirmede; Postural Tonus; doğrulma reaksiyonları; denge reaksiyonları ve onların bağlantılı oldukları postüral düzgünlük stabilite ve mobilite (kaba motor beceriler); hareket değişiklikleri; ROM (Hareket genişliği) değerlendirilir
Temel Sensorial integrasyonda (Duysal bütünsellik terapisinde) değerlendirme ; Sensorial sistem modülasyonu; taktil sistem; pozisyonel nistagmus; hareket duyarlılığı; proprioseptif duyarlılık; duysal değerlendirme yapılır ve çeşitli materyaller kullanılarak planlı ve kontrollü bir şekilde denge; pozisyon ve hareket duyumlarına yönelik etkinlikler (dokunsal uyarılar; sallanma;..) çalışmaları planlanır