Oks Stresi ve Günü Yaşamak
Anne-baba; çocuk ve sınav
O.K.S yaklaşıyor ve birçok öğrencide sınav kaygısı da olmasa gerektiğinden çok daha fazla artış gösteriyor. Bunun sebepleri var elbette ama önce; bir miktar kaygının normal olduğundan söz etmeliyiz.
Çoğu zaman öğrencinin sınava hazırlanırken aşırı strese girmelerindeki sebeplerinden biri ve önde geleni; anne babanın sınava yüklediği anlamdır ve bunu çocuğa; sanki sınavı kendileri için kazanması gerektiğini yansıtırlar. Çocuk da sınavı kendisinden çok ailesi için kazanması gerektiği gibi düşünecektir. Öğrenciyi bu düşünceye iten anne babanın “biz senin için dünyanın parasını döktük sende bizim için bu sınavı kazanmak zorundasın” bakış açısıdır.
Bir diğeri; düzenli çalışma alışkanlığı olmayan öğrenciler; sınava çok az bir süre kala konuları yetiştirmeye çalışıyorlarsa bu da onları kaygıya itecektir. Mutlaka planlı bir çalışma sistemi düzenlenmelidir.
Sıvadan önce anne-babanın yapılması gerekenler:
—Sakin ve aceleden uzak bir tutum izlenmeli zamanın doğru planlanması gerekir.
—Sınavda başarısız olunması demek dünyanın sonu olmadığını ve her zaman başka alternatifler olduğu çocuğa gösterilmeli.
—Çocuğu cesaretlendirme adına iyi olduğu noktalar vurgulanmalı.
— Gerçekçi olmayan beklentilere çocuğu kendinizi sokmamalısınız.
—çocuğun kendi kapasitesi doğrultusunda hedefler belirlenmeli.
—Ara sıra sınav hakkında kendisini nasıl hissettiği konusunda çocukla duygularını paylaşın.
Sınavdan önce öğrencinin yapması gerekenler:
—düzenli uyumak
—Dengeli beslenmek
—fiziksel aktivitelere katılma
—sosyal aktivitelerde yer alma; sinema gezi gibi
—meditasyon ve düzenli nefes olma tekniklerinden faydalanma
—Genelde aynı ortamda çalışma.
—Çalışılan ortamın gürültülü olmaması.
—Çalışırken enstrümantal müzikten yararlanma.
Cebinizdeki altın anahtar..
Bu güne kadar başınızdan kötü olaylar geçmiş olabilir. Sevdiğiniz insanları kaybetmiş; iyi bir evlat yetiştirememenin verdiği derin üzüntü ve başarısız bir iş hayatının ardından kendinizi yapayalnız ve çaresiz ortada kalmış hissediyor olabilirsiniz.
Peki.. en yoğun hissettiğiniz duyguyu sorsam?
Birçoğunuz eminim ki kendime acımak diyecektir.Hatta kimisi; sonu gelmeyecek umutsuz bir bekleyişin içine girmişçesine hayattan elini eteğini çekip; durumu daha da dramatize eder.
Çok sevdiğim bir dostum; kısa bir süre önce babasını kaybetti. Kendisi başarılı bir ses sanatçısı. Bence; Türkiye’nin en iyi seslerinden biri ve babasıyla ilişkisi her zaman iki arkadaş gibiydi. Mesleki yaşamındaki başarısında; babasının büyük rolü olduğunu hep dile getirirdi. Ölümün ardından; elbette; bir yas dönemi yaşandı.
Olması gerektiği gibi..
Ardından kısa bir süre sonra; bir bebek dünyaya getirdi ve bebeğe babasının ismini koydu. Bu olayı anlatmamın sebebi; hayatta her şey olması gerektiği gibi oluyor. Bir ölüm ve ardından savunmasız ve muhtaç bir insan yavrusu dünyaya geliyor.
Bu durumda eğer anne geçmişin acısında kurtulmasaydı bebeğe göstermesi gereken ilgi ve sevgiyi sağlayabilecek miydi acaba?
Sağlayamayacağı gibi bebeğin psikolojisini de bir o kadar olumsuz etkileyecekti.
Unutmayın bebekler hisseder!
Kısaca; olumsuzluk olumsuzluğa gebe dersek yanlış söylememiş oluruz.
Yaşadığımız olumsuz olayları tümden unutup; yok saymak gerçekçi bir düşünce olmayacağı gibi geçmişteki olaylardan edindiğimiz tecrübeleri de bir kenara atmamız demektir.
Travmalar kolay kolay unutulmaz. Hiç ummadığınız bir zamanda; yaşamış olduğunuzu bile hatırlamadığınız bir olay pat! diye aklınıza geliverir ve onu hatırlamanın verdiği şaşkınlıkla bir ikinci travma daha yaşarsınız. Bir danışanım; seans esnasında birden bire hıçkırıklara boğuldu ve beş yaşında yaşadığı cinsel tacizi hatırladı. Bugüne kadar bilinçaltına ittiği için varlığından bile haberdar olmadığı bir olay; davranışlarıyla ilgili sorularının da cevabı olmuş oldu.
Her ne yaşarsak yaşayalım; bugünü; kendimize acıyarak geçirmemeliyiz. Geçmiş; bugünü yaşamamızı engelliyorsa eğer; bugün de; yarını engelleyecektir. Bunu nereye oturtursunuz bilemiyorum ama; tecrübe etmiş biri olarak söylüyorum hayat gerçektende sürprizlerle dolu ummadığınız anda; her şey sizin lehinize dönebiliyor. Hayal kırıklıkları yaşamadan da güzel anların tadını yeterince çıkartamıyoruz.
Cebinizdeki altın anahtar İNANÇ!
O.K.S yaklaşıyor ve birçok öğrencide sınav kaygısı da olmasa gerektiğinden çok daha fazla artış gösteriyor. Bunun sebepleri var elbette ama önce; bir miktar kaygının normal olduğundan söz etmeliyiz.
Çoğu zaman öğrencinin sınava hazırlanırken aşırı strese girmelerindeki sebeplerinden biri ve önde geleni; anne babanın sınava yüklediği anlamdır ve bunu çocuğa; sanki sınavı kendileri için kazanması gerektiğini yansıtırlar. Çocuk da sınavı kendisinden çok ailesi için kazanması gerektiği gibi düşünecektir. Öğrenciyi bu düşünceye iten anne babanın “biz senin için dünyanın parasını döktük sende bizim için bu sınavı kazanmak zorundasın” bakış açısıdır.
Bir diğeri; düzenli çalışma alışkanlığı olmayan öğrenciler; sınava çok az bir süre kala konuları yetiştirmeye çalışıyorlarsa bu da onları kaygıya itecektir. Mutlaka planlı bir çalışma sistemi düzenlenmelidir.
Sıvadan önce anne-babanın yapılması gerekenler:
—Sakin ve aceleden uzak bir tutum izlenmeli zamanın doğru planlanması gerekir.
—Sınavda başarısız olunması demek dünyanın sonu olmadığını ve her zaman başka alternatifler olduğu çocuğa gösterilmeli.
—Çocuğu cesaretlendirme adına iyi olduğu noktalar vurgulanmalı.
— Gerçekçi olmayan beklentilere çocuğu kendinizi sokmamalısınız.
—çocuğun kendi kapasitesi doğrultusunda hedefler belirlenmeli.
—Ara sıra sınav hakkında kendisini nasıl hissettiği konusunda çocukla duygularını paylaşın.
Sınavdan önce öğrencinin yapması gerekenler:
—düzenli uyumak
—Dengeli beslenmek
—fiziksel aktivitelere katılma
—sosyal aktivitelerde yer alma; sinema gezi gibi
—meditasyon ve düzenli nefes olma tekniklerinden faydalanma
—Genelde aynı ortamda çalışma.
—Çalışılan ortamın gürültülü olmaması.
—Çalışırken enstrümantal müzikten yararlanma.
Anne babalar çocuklarınızın sınavdaki başarısının ne olacağından endişelenmeyin; hayat sınavındaki başarısı sizin için birincil önem taşımalı. Bir sınavdan kalınır bir sınavdan geçilir. Önemli olan ayakta kalmaktı
Cebinizdeki altın anahtar..
Bu güne kadar başınızdan kötü olaylar geçmiş olabilir. Sevdiğiniz insanları kaybetmiş; iyi bir evlat yetiştirememenin verdiği derin üzüntü ve başarısız bir iş hayatının ardından kendinizi yapayalnız ve çaresiz ortada kalmış hissediyor olabilirsiniz.
Peki.. en yoğun hissettiğiniz duyguyu sorsam?
Birçoğunuz eminim ki kendime acımak diyecektir.Hatta kimisi; sonu gelmeyecek umutsuz bir bekleyişin içine girmişçesine hayattan elini eteğini çekip; durumu daha da dramatize eder.
Çok sevdiğim bir dostum; kısa bir süre önce babasını kaybetti. Kendisi başarılı bir ses sanatçısı. Bence; Türkiye’nin en iyi seslerinden biri ve babasıyla ilişkisi her zaman iki arkadaş gibiydi. Mesleki yaşamındaki başarısında; babasının büyük rolü olduğunu hep dile getirirdi. Ölümün ardından; elbette; bir yas dönemi yaşandı.
Olması gerektiği gibi..
Ardından kısa bir süre sonra; bir bebek dünyaya getirdi ve bebeğe babasının ismini koydu. Bu olayı anlatmamın sebebi; hayatta her şey olması gerektiği gibi oluyor. Bir ölüm ve ardından savunmasız ve muhtaç bir insan yavrusu dünyaya geliyor.
Bu durumda eğer anne geçmişin acısında kurtulmasaydı bebeğe göstermesi gereken ilgi ve sevgiyi sağlayabilecek miydi acaba?
Sağlayamayacağı gibi bebeğin psikolojisini de bir o kadar olumsuz etkileyecekti.
Unutmayın bebekler hisseder!
Kısaca; olumsuzluk olumsuzluğa gebe dersek yanlış söylememiş oluruz.
Yaşadığımız olumsuz olayları tümden unutup; yok saymak gerçekçi bir düşünce olmayacağı gibi geçmişteki olaylardan edindiğimiz tecrübeleri de bir kenara atmamız demektir.
Travmalar kolay kolay unutulmaz. Hiç ummadığınız bir zamanda; yaşamış olduğunuzu bile hatırlamadığınız bir olay pat! diye aklınıza geliverir ve onu hatırlamanın verdiği şaşkınlıkla bir ikinci travma daha yaşarsınız. Bir danışanım; seans esnasında birden bire hıçkırıklara boğuldu ve beş yaşında yaşadığı cinsel tacizi hatırladı. Bugüne kadar bilinçaltına ittiği için varlığından bile haberdar olmadığı bir olay; davranışlarıyla ilgili sorularının da cevabı olmuş oldu.
Her ne yaşarsak yaşayalım; bugünü; kendimize acıyarak geçirmemeliyiz. Geçmiş; bugünü yaşamamızı engelliyorsa eğer; bugün de; yarını engelleyecektir. Bunu nereye oturtursunuz bilemiyorum ama; tecrübe etmiş biri olarak söylüyorum hayat gerçektende sürprizlerle dolu ummadığınız anda; her şey sizin lehinize dönebiliyor. Hayal kırıklıkları yaşamadan da güzel anların tadını yeterince çıkartamıyoruz.
Cebinizdeki altın anahtar İNANÇ!