Tek ve İki Aşamalı İmplant Sistemlerinin Osseointegrasyona Etkisi
TEK (NONSUBMERGED) VE İKİ (SUBMERGED) AŞAMALI IMPLANT SİSTEMLERİNİN OSSEOİNTEGRASYONA ETKİSİ
Erken yükleme ile yakın bağlantılı olan bir soru yüksek başarı oranları için iki aşamalı implant sistemlerinin gerekli olup olmadığı konusundadır.
İKİ AŞAMALI İMPLANTLAR:
Daha sık kullanılan iki aşamalı (submerged) implant tekniğinde implant yerleştirildikten sonra mukoperiostal bir flep ile örtülerek üzerine yük gelmesine ve enfeksiyon riskine karşı korunmaktadır. Böylece osseointegrasyonun başarısızlık oranı düşmektedir. İyileşme sürecinin ardından transmukozal abutment kısmının bağlanması için ikinci bir operasyon gerekmektedir. Bu aşamada implant zaten osseointegrasyonunu sağladığından; ikinci operasyonun osseointegrasyon başarısızlığına etkisi yoktur.
İki aşamalı Implantlar orijinal olarak mandibuladaki sabit protezler için dizayn edilmişler; ama maxillada da kullanılmışlardır (Adell ve ark. 1981). Erken Branemark verilerinden itibaren iki aşamalı implantlar kısmi edante hastalarda; total protezlerde ve tek diş restorasyonlarında kullanılmıştır.
İki basamaklı teknikte osseointegrasyon:
Literatür; epitelin implanta gerçek bağlanmasının epitel-diş bağına benzediğini; iki aşamalı implantlarda %50-%70 arasında kemik - implant yüzeyinde direkt kontakt olduğunu ve iki aşamalı implant sisteminin mikrobiyal florasının doğal dişlere yakın özellikler gösterdiğini belirtmektedir. İki aşamalı implantların %90’dan fazla başarı oranları olduğu ve özellikle mandibulada daha başarılı oldukları görülmüştür.
İki aşamalı implantların potansiyel osseointegrasyon başarısızlığının nedenleri peri-implantitis; zayıf kemik kalitesi ve hatalı yüklemedir.
TEK AŞAMALI İMPLANTLAR:
Daha yeni bir teknik olan tek aşamalı (non-submerged) implant tekniğinde ise implantlar transmukozal olarak yerleştirilmekte ve ikinci cerrahi işlemden kaçınılmaktadır. Bu teknikte de implantların fonksiyonel yüklemesinden önce belirli bir iyileşme periodu bırakılması önerilmektedir.
Tek basamaklı teknikte osseointegrasyon:
Operasyon sonrası özellikle marjinal kemikte osseointegrasyon sorunları yaşanmaktadır. Bunun sebepleri gıda ve diğer maddelerden kaynaklanan iritasyonlar; ağız hijeni sağlanamadığında enfeksiyon ve operatör tekniğine bağlı enfeksiyondur.
TEK VE İKİ AŞAMALI İMPLANTLARDA OSSEOINTEGRASYONUN KARŞILAŞTIRILMASI:
Yapılan araştırmalarda Ericsson ve ark. edante hastalara yerleştirilen tek ve iki aşamalı Branemark implantlarde kısa vadede kayıba rastlamamışlardır. Weber ve ark. ise köpeklerde plazma spreylenmiş submerged ve non-submerged titanyum implantlarla yaptıkları karşılaştırmada implant tepesi ile kemik sınırları arasındaki mesafe her iki yöntemde de benzer bulunmuştur. 3 ay sonra kemik seviyesi submerged implantlar için 2;9 nonsubmerged implantla riçin 3;0 mm ölçülmüştür.
Ericsson ve arkadaşlarının köpeklerde tek ve iki aşamalı implantların iyileşme süreleri üzerinde yaptığı araştırmada ise 3 ay sonra tek aşamalı implantların radyografik olarak ölçülen kemik kayıpları (2;4 mm) iki aşamalı sistemlere göre (1;3 mm) oldukça belirgindir. Ancak sonraki 3 ayda tek aşamalı sistemlerde 0;2 mm kayıp meydana gelirken iki aşamalı sistemlerde 0;8 mm kemik kaybı oluşmuştur. Böylece 6 ay sonunda toplan kemik kaybı tek aşamalı sistemde 2;6 mm ve iki aşamalı sistemde 2;1 mm olmuştur.
Tek Aşamalı
Çift Aşamalı
0-3 ay içerisinde kemik kaybı
2;4 mm
1;3 mm
3-6 ay içerisinde kemik kaybı
0;2 mm
0;8 mm
6 aylık toplam kemik kaybı
2;6 mm
2;1 mm
Bu sonuçlara göre tek aşamalı implantlar edante mandibular rekonstruksiyonlarda iyi osseointegre olarak iyi fonkisyon görmektedirler.
Tek aşamalı implant prosedürleri aynı zamanda daha az operasyon ve abutment yerleştirilmesi ile protetik restorasyonun bitimi arasındaki sürenin daha az olması gibi avantajlara sahiptir.
Her iki implant tekniği de değişik oranlarda olsa da başarılı sonuçlar vermektedirler; ve özellikle cerrahi teknik (özellikle tek aşamalı implantlarda) bu sonuçlara etki eden en önemli faktördür.
Tek aşamalı sistemlerle karşılaştırıldığında iki aşamalı sistemlerle ilgili mevcut araştırmalar daha fazla olduğundan; osseointegrasyon kalitesi ile ilgili daha kesin sonuçlara varılabilir.
Tek aşamalı sistemlerle ilgili özellikle 5-6 yıllık test sonuçlarının azlığı sonucu kesin sonuçlara varmak güçtür.
İki aşamalı implantlar testlerde daha iyi osseointegrasyon oluşumu göstermektedirler; ancak tek aşamalı implantlardan farklı olarak osseointegrasyon kayıpları da daha uzun bir zaman periodunda devam eder.
Implantların osseointegrasyon davranışında implant yerleştirme tekniğinin önemi; dizayn karakteristiklerine ve yüzey özelliklerine oranla daha azdır.