İnat dönemi genellikle 2-4 yaş arası her çocukta yoğun bir şekilde görülür. Bunun nedeni çocuk artık anne-babadan ayrışmaya başlamıştır. Kontrol gücünü ele almak ister. (Özerklik). Kendine kimlik arayışına girmiştir. Anne-babanın onu artık kontrol edemeyeceğini kanıtlamak ister (Bağımsızlık). Dünyayı yavaş yavaş deneyimlemeye başlamış bunun için heyecanlı ve meraklıdır. Anne-babasından ayrılmaya başlaması onun için bir ilktir ve kaygılıdır.
Bu dönemde;
- Kurallara uymakta zorluk çeker.
- Sorulara neden ve hayır cevapları vermeleri sıklaşmıştır. ( Merak eder; isyan eder )
- Hayır denilen şeylere itiraz ve ısrar eder.
- Kabul edilmeyen isteklerin de ağlama krizleri; öfke nöbetleri görülür.
- Artık kucakta taşınmaktan rahatsız olur; kendi başına hareket etmek ister; el tutmayı reddeder.
- Kısacası dünya ile tanışmaya başlamıştır; kendinin farkına varmıştır. Bu bir inat dönemi olmanın yanında çocuk için bir keşif dönemidir. Bu dönemde anne-babanın verdiği tepkiler sosyal gelişimi için büyük önem taşır. Hem anne-baba hem de çocuk için zor bir dönem olarak görülür.
Anne-Babalar Ne Yapabilir?
-Çocuğun kendi başına yapmak istediği eylemler desteklenmelidir. Örneğin bu dönemde çocuk yemeğini kendi yemek ister; kıyafetini kendi seçmek ister.
-Anne-babalar hayır kullanmaktan sakınmalıdır. Hayır demeden hayır demeyi öğrenmelidir ☺ ‘’Hayır’’ kelimesi çocukta inat davranışını başlatacaktır.
- Kurallar koymak yerine yaptığı doğru davranışlar ödüllendirilmelidir. Böylelikle o davranışı yapma sıklığı artacaktır.
-‘’Hayır’’ yerine çocuğa yaptığı davranışın neden kabul görmediğinin sebepleri anlatılmalıdır; aynı zaman da çocuğun o anda yaşadığı duygular yansıtılmalıdır. Örneğin; Yağmur yağarken çocuk şort giymek istiyor olsun. ‘’ Biliyorum şimdi şort giymek istiyorsun ve bana öfkeleniyorsun; ama şort giymeni istemememin bir nedeni var. Bak dışarda yağmur yağıyor. Bu seni hastalandırabilir. Hasta olmak ister misin? Eğer istersen farklı bir kıyafet seçebilirsin.
-Aile içinde herkesin uyması gereken kurallar konusunda anne – babaların ortak dil kullanması önemlidir. Annenin uygun görmediği bir davranışı baba desteklememelidir.
-Çocuğa alternatifler sunulabilir; öfkelendiğinde dikkatini dağıtılabilir.
-Meli; malı cümleleri kullanılmamalıdır. Bunu yapmalısın; bunu yemelisin yerine ; bunu yapmak ister misin? Bunu yemeğe ne dersin? Gibi. Gereklilik ve emir cümleleri çocukta bireyselliğine tehdit olarak algılanır ve inat davranışını başlatır.