Çocukların resimleri onların iç dünyasına açılan sihirli bir kapıdır. Henüz kelime dağarcığı yeterince gelişmemiş olan çocuklar yaşadıkları duyguları tanımlama konusunda da yeterli beceriye sahip değildir. Onu üzen bir durum yaşadığında bazen sadece ağlayabilir ya da küsebilir. Bu durumda yetişkinler onun neden ağladığını veya küstüğünü anlamakta zorluk yaşayabilirler. Çocuğa sordukları zaman da tatmin edici bir yanıt alamazlar. O nedenle çocuk resimleri çocuğun içsel yaşantılarına ulaşmak için önemli bir yoldur. Ancak burada gözden kaçırılmaması gereken önemli bir konu vardır. Genel olarak resimlerin yorumlanması yansıtmaya çok açıktır. Insanlar bir resme baktıklarında kendi iç dünyalarını gösteren bölümleri en önce görme eğilimdedirler. Bu durumda çocuğun resmini yorumlarken yorumlayan kişinin kendisini yansıtması ihtimali çok güçlüdür. Bu gerekçelerle çocuğun resmini yalnız kendisinin yorumlaması esastır. Hatta çocuğa resim hakkında soru sorarken yönlendirici sorular tercih edilmezse daha doğru yanıtlar alınabilir.

Üç yaşındaki bir çocuk küçük karalamalarını “anne”; “baba”; “otomobil” olarak açıklayabilir. Çocuğun resmine değer verilerek bakılır ve ilgi ile anlattıkları dinlenirse onun da anlatma isteği ortaya çıkacaktır. Bu resimlerin sergilenmesi ona değer verdiğimizin bir göstergesidir. Hatta bu resimlerin bir dosya içinde saklanması gelecekte dönüp bakmak için oldukça değerlidir.

Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır; tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.