"Savunmasızlık ve ihtiyaç hissinin dışavurumu kişileri yaklaştırırken; öfkenin dışavurumu kişileri uzaklaştırır." diyor Greenberg and Johnson Duygu Odaklı Çift Terapisi adlı kitabında.
Düşünüyorum; "Ne kadar savunmasızlığa izin veriyoruz aşkta?. "Ne kadar sana ihtiyacım var diyoruz?"
Bu modern toplum; içinde bulunduğumuz modern çağ; bize hep aynı şeyi söylüyor sanki: Güçlü ol; güzel ol; başarılı ol; iyi ol; zayıf ol…
İçinde bulunduğumuz çağ; hep en iyi olmanın  peşinde koşarken savunmalarımızı bırakmamıza izin vermiyor sanki. Başkasına ihtiyaç duymamıza müsaade etmiyor sanki.
Oysa Greenberg ve Johnson ne diyor: savunmasızlık yaklaştırıyor bizi oysa aşkta; savunmasızlık büküyor boynumuzu; savunmasızlık "sana ihtiyacım var" dedirtiyor. Savunmasızlık... savunmasızlık izin veriyor aşka… "Kimseye ihtiyacım yok!" demeden aşktan; sevgiden; sevgiliden beslenmemizi; ondan yardım almamızı sağlıyor… Savunmasızlık gerçeği kabul edip; her şey olmadığımızı anlamamızı sağlıyor. Bundandır savunmasızlık sevgili ile bütünleşmemizi sağlıyor. 

Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır; tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.