Yaşam; birçok olumlu ve elbette olumsuz deneyimleri barındıran bir süreçtir. Ancak; bu deneyimlere olumlu ya da olumsuz demek; yeterli bir tanımlama olmuyor. Zira; yaşantıların tarifi ve yarattığı sonuçlar farklı şekillerde deneyimlenebiliyor.
Biliyoruz ki bir yaşantıyı deneyimledikten sonra; o artık geçmiştedir.
Fakat; bu deneyimin yarattığı etkileri (özellikle olumsuzsa) şimdiye taşımakta oldukça iyiyizdir.
Bu deneyimi geçmişte bırakmaktansa; tekrar tekrar hatırlayıp; yaşananların sebeplerini inceleriz.
Sonra yetmez ve sonuçları hakkında da düşünmeye başlarız.
Bu davranış bazen bir iş üzerindeyken; derste veya keyifli bir aktivitenin ortasında bile belirir. Ancak işimizi; dersimizi; uykumuzu veya aktivitemizi bölmekle yetinmez; o deneyimin yarattığı duyguları şimdiye çeker.
Böylece; olayla ilgili detaylar tekrarlayıcı bir şekilde zihnimizin içinde dönüp durur ve olumsuz duygularımızla şimdide baş başa kalırız.
Oldukça yaygın olan ve psikolojik sağlığımızı; davranış ve tutumlarımızı olumsuz etkileyen bu davranışa “ruminasyon” denir.
Ancak bilinmelidir ki ruminasyon yalnızca geçmiş hakkında tekrarlı düşüncelerden ibaret değildir. Kendi özelliklerimiz; davranış ve tutumlarımız veya duygusal durumumuz hakkında yapılan ruminasyonlar da oldukça yaygındır.
Geçmiş; şimdiki olumsuzluklar derken elbette ruminasyonun dahil olduğu bir zaman dilimi daha var; o da gelecek.
Zaten geçmiş veya şimdi hakkında ruminasyon yapmak; geleceğe yönelik de olumsuz tutumlarda bulunmayı doğurur.
Dolayısıyla; ruminasyon birçok çeşidiyle hayatımızın içine yerleşir ve bizi olumsuz bir şekilde etkiler.
Ruminasyonun bu olumsuz etkiyi yaratmasının en temel sebeplerinden birisi; onca zihinde dönen değerlendirmelere rağmen problemi çözmeye yönelik adım attırmaması ve harekete geçirmemesidir.
Oldukça duygu-odaklı bir süreç olduğundan probleme tüm detaylarıyla odaklanmakta zorlanılır.
Böylece; harekete geçemeyiz; harekete geçmedikçe deneyimi rumine ederiz; rumine ettikçe yaşantının oluşturduğu duygulanımları şu ana çekerek; şimdiki zamandaki işlevselliğimizi bozarız.
Peki ruminasyon devamlı hale gelince neler olur? Araştırma bulgularına göre fatura epey bir kabarık. Buyrun bir de siz göz atın:
Değersizlik ve böylece iştah; uyku ve önceden çekici gelen aktivitelere yönelik ilgide değişimler (depresyon);
Artan üzgünlük; memnuniyetsizlik; yetersizlik; yorgunluk ve bitkinlik hali;
Kaygılı kuruntular ve anksiyete ile artan bir karamsarlık ve performans düşüklüğü;
Bazı bilişsel becerilerde azalma (örn. problem çözme; alternatif düşünce üretme; odaklanma; karar verme vb.)
Az ve kalitesiz insan ilişkileri gibi…
Bize bu faturayı sunan ve kronik psikolojik sorunlara yol açabilen bu davranışımızı daha iyi anlamak için örneklendirelim.