Anne ve babalardan sıklıkla duyduğum cümlelerden bir tanesidir bu ‘okulda ki kurallara uyuyor eve gelince bambaşka biri oluyor’.

Bunun nedenlerine;

Evdeki sınırların okulda ki sınırlardan daha esnek olması;

Anne ve babanın tutarlı davranmaması;

Çocuğun gerçek hayırı bilmemesi; anne ve babanın sıklıkla hayır ı kullanması

Anne-baba-çocuk arasında olumlu iletişimin sağlanmaması

gibi örnekler verilebilir.

Doğru İletişim için birkaç küçük tavsiye; 

İlk olarak çocuklarınızın da bir birey olduğunu kabul ederek onlarla iletişim kurmalısınız. (Yaşı kaç olursa olsun; çocuğunuzdan isteklerinizin nedenlerini açıklarsanız ve bu çocuğunuz tarafından kabul edilirse zaten o davranışı gerçekleştirecektir.) Yine bir birey olarak kendinizi düşünün aklınıza yatmayan bir davranışı sergiler misiniz? Şunu da unutmayın ki; çocuklarınız her istediğinizi yapmak zorunda değil. Neden yapmadığını onunla konuşarak; ortak çözümler bulabilirsiniz. 

Çocuğunuzdan beklentilerinizi gelişimini dikkate alarak isteyin. Örneğin; daha önce oyuncaklarını toplamayan çocuktan toplamasını istemek mantıklı olmayacaktır. Bu gibi görevleri daha basit parçalara bölerek; ya da oyunlaştırarak kolaylıkla öğrenmesini sağlayabilirsiniz. 

Bu görevleri gerçekleştirdikten sonra; kesinlikle takdir edin. 

Görevde ki eksiklerini göstermek yerine; başarılarına odaklanın. Örneğin; tüm oyuncaklarını toplamış; bir iki oyuncağı yerde kalan çocuğa ‘Oyuncaklarının iki tanesi hala yerde demek yerine; oyuncaklarının bir çoğunu toplamışsın harika bir iş çıkardın diyebilirsiniz.’ 

Sizi dinlesin istiyorsanız ilk önce siz çocuğunuzu dinleyin. Sınırlarını bilsin; kurallara uysun istiyorsanız ilk önce siz onun sınırlarına uyun. Ona özgür olduğu; alanlar tanıyın. Örneğin; yine oyuncak toplama davranışında kendi odasında istediği gibi oynaması özgür olsun ve siz buna saygı duyduğunuzu ifade edin. ‘Burası senin odan ve dilediğin gibi oynayabilirsin; sana saygı duyuyorum’ Ama salon ortak bir alan orada oynadığın zaman oyuncaklarını toplamalısın gibi’. 

Tutarlı davranın. Hayır demeden önce iki defa düşünün; sonrasında evet diyeceğiniz bir şeye hayır demeyin ki çocuk gerçek hayır’ ı ve sınırlarını bilsin. Annenin evet dediğine babada evet; babanın hayır dediğine annede hayır desin. Eğer tutarsızlık olursa çocuk hayır diyen tarafı değil; evet diyen tarafı dinler.

Bazı durumlarda evet dediğiniz bir şey hayır olabilir. Örneğin; kendi evinizde elinde yemek yemesine izin verirken; misafirlikte vermeyebilirsiniz. Burada mutlaka çocuğa bu ayrımı anlatın. Neden evde evet iken; misafirlikte hayır olduğunu bilsin. 

Gerçek hayır’ın çocuk tarafından bilinmesi çok önemli; gerçek hayır bedenle; jest mimik ve ses tonuyla da desteklenmelidir. Burada sert olmak değil; kararlı görünmek gerekir. Ve mutlaka hayırın nedenleri; çocuğa anlatılmalıdır. Unutmayın çocuğun üstüne hakimiyet kurmaya çalışmıyorsunuz ortak olarak aile sınırlarınızı öğretiyorsunuz. 

Çocuğunuzu başka çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk birbirinden farklı ve özel; her ailede öyle. Her ailenin kendine göre kuralları ve sınırları var. Çocuğunuzu yalnızla kendi ile kıyaslayın ve gelişimine odaklanın. 

Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır; tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.