Etrafınızdaki kişilere affetmenin ne demek olduğunu sorduğunuzda; “uğradığınız haksızlıkları unutup; o kişiyle ilişkinizi sürdürmeye devam etmek” anlamına gelen cevaplar alırsınız.

Halbuki affetmek; ne yapılanları unutmak; ne de o kişiyle konuşmaya devam etmektir. Affetmek; o kişiyi suçsuz bulduğunuz anlamına da gelmez; hatasını görmezden geldiğiniz anlamına da. Birçok kişiden şu cümleleri duyabilirsiniz; ”Affettim; çünkü onu çok seviyorum.”; “Affettim; çünkü onsuz yapamıyorum.”; “Affedersem kendimden ödün vermiş olurum.”; “Affedersem aynı hatayı tekrar eder.”

Fakat affetmenin karşı tarafla alıp veremediği bir şey yoktur. Affetmek; bizim seçimimizdir. Affetmek; kendi iç dünyamızda aldığımız bir karardır. Özgür irademizle; yaşadıklarımızdan kaynaklanan olumsuz; bizi yıkan duyguları daha fazla içimizde barındırmaktan vazgeçmemizdir. Bu durumu “Başkasını affetmeyen kimse; kendisinin de üzerinden geçmek zorunda olduğu köprüyü yıkmış olur.” sözüyle çok güzel bir biçimde ifade etmiş George Herbert.

Affetmek; karşılaştığınız durumlardan ders çıkarmanızı sağlar. Affetmediğiniz sürece kendinizi cezalandırmış olursunuz; siz her ne kadar karşı tarafı cezalandırdığınızı düşünseniz de. Ve affetmek zordur; onun için ”Affetmek büyüklüktür.”

Affetmek; sizi iyileştirir. Bunu anlamak için; karşı tarafı affetmediğinizde neler deneyimlediğinize dikkat etmeniz yeterli olacaktır; hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak… Affettiğinizde hafifleyeceksiniz.Kendinizi serbest bırakacak; özgürleştireceksiniz.

Araştırmalar da affetmenin birçok olumlu etkisini gözler önüne seriyor. Affeden kişiler; daha sağlıklı ilişkiler kurabiliyorlar. Kan basınçları azalıyor ve kalp atım hızları normalleşiyor. Hafızaları daha güçlü oluyor; vücut savunma sistemleri daha iyi çalışıyor; kronik ağrıları ve uyku problemleri azalıyor; dolayısıyla yaşam kaliteleri oldukça yükseliyor.

Siz de tüm bu değişiklikleri kendinizde fark etmek istemez misiniz?

Öyleyse; biraz kendinize müsaade edin ve yalnız kalın.

Şimdi iyice düşünün… Kimi affedemiyorsunuz? Kendinizi mi; yoksa size haksızlık ettiğini düşündüğünüz birisini mi?

Yaşadığınız deneyimi kabullenin.

“Bunu bana nasıl yapar?”; “Nasıl böyle bir hata yaptım?”; “Bunun sonuçlarına katlanmalı(yım).” gibi ruhunuzu incitecek düşünceleri bir kenara bırakın.

Ona / kendinize söylemek istediklerinizi söyleyin.

Ve onu / kendinizi affettiğinizi de söyleyin.

O kişi affettiğinizi bilmese de siz KENDİNİZ İÇİN bilin.

AFFEDİN…

Kaynakça: Nakajima; Şafak (2017) ” Affetmek”

Tibbits; Dr Dick (2007) Affetmenin İyileştirici Gücü. Çev. H. Canlı; Kalemus Yayınları

Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır; tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.