Huzursuz birlikteliği sonlandırma kararı verdiniz. Sırf çocuk için ilişkiyi sürdürmek gibi bir hataya kapılmayıp; çocuğunuzun/çocuklarınızın sırtına bu sorumluluğu yüklemeyip; mümkün olduğunca yansıtmadan ilişkinizi sonlandırdınız.
Peki şidmi çocuğunuza ne yapmalısınız? Zarar görmemesi için herşeyi yapmaya hazırız. Çevrede her zaman boşanmanın olumsuz yanlarına değinilir; oysa çocuğunuzun huzurlu olmayan; sürekli fiziksel ya da psikolojik şiddetin olduğu bir evde yetişmesi ona çok büyük bir zarar.
Çocuğunuz ve kendiniz için bu kararları verirken; boşanmış ailelerin çocukları için olumlu özellikleri düşünmekte fayda var. Kafanız karışmış olabilir; boşanmış ve anne babası ile zaman geçiremyen bir çocuk ne ölçüde ailesiyle verimli zaman geçirebilir ki diye? Oysa siz ona huzurlu bir ortam sunma kararı verdiniz. Unutmayın anne-baba ne kadar mutsuzsa çocuk da o ölçüde mutsuz olur.
Ancak boşanmış aile çocuklarının olumlu yönlerine ve çocuk için avantajlarına bakıldığında; doğru bir karar verdiğinizi görüyor olacaksınız. Çocuğunuza bunu bahsederken; mutsuz olduğunuz karı-koca ilişkinizin bitmesinin onun anne-babası olmaktan vazgeçtiğiniz anlamına gelmediğini açıklamakla başlamak gerekiyor.
Aksine avantajlarına bakıldığında iki farklı odası olması; anne ve babayla birebirde daha dolu ve kaliteli zaman geçirecek olması; her şeyden önemlisi huzurlu bir ortamda yetişecek olmasıdır.
Boşanmış aile çocukları diğer çocuklara göre çok daha çabuk bilinçlenir. Çünkü hayatta olumlu şeylerin olduğunu bildikleri kadar; olumsuz şeylerin de olabileceğinin farkındadırlar.
Duygusal anlamda daha güçlü olurlar; çabuk olgunlaşıp ilişkilerdeki durumlara daha dikkatli yaklaşırlar.
Insanları tanıma konusunda daha rahat ilerler ve doğru arkadaşlık kurmada; kimi yaşamlarına almayı isteyip; kimi istemediklerini seçmede daha başarılı olurlar.
Ergenlikl döneminde bir çocuğunuz varsa ve depresyona girer diye endişeler yaşıyorsanız; ergenlik döneminde yaşanılan anne-baba boşanması nedeniyle yaşamı sorgulama yoğun olacağından; bu kişinin yaşama daha etraflıca bakmasını sağlayacaktır.
Aynı zamanda boşanmış aile çocukları kendi ayakları üzerinde durmayı daha kolay öğrenmekte ya da öğrenmek durumunda kalmaktadır. Çünkü sürekli yardım eli beklemezler; yaşamda tutunmaları gerektiğinin farıkındadırlar.
Sevdikleri insanlara kıymet verir ve destek olurken; evlenecekleri kişiyi seçmede çok dikkatli davranırlar. İleriye dönük bakmaları gelişmiştir. Bu sayede daha sağlam ilişkiler kurabilirler.
Iş yaşamında daha hırslı olurlar; kimseye yaslanıp ilerlemek istemezler. Aksine kendi ayakları üzerinde durmak isterler.
Çocuk sahibi olmaya karar vermeden önce de ayrıntılı bir düşünme sürecinden geçerler; "ona güzel bir hayat sunabilir mi; evliliği nasıl gidiyor gibi" tartmadan çocuk yapma kararı vermezler.
Bu gibi etkenler açısından bakıldığında; huzursuz bir evde mutsuz çocuk yetiştirmek sizce ne kadar doğru?