Uzman olmak için Şimdi başvurun.
✕Bırakın ödevlerini yapmazsa yapmasın… – Size ne… • Çocuğunuz; – İster anaokuluna gitsin; ister ilkokula; – İsterse ortaokula yada liseye gitsin… – Evde; ister sessizlik saati uygulanarak düzenli ders çalışsın; – İsterse; “çalakaşık” ders çalışıp ödev yapsın…düzensiz…kuralsız…rastgele… • Bu çocuğunuz; bir gün gelip de size: – “ Anneciğim; öğretmenimiz bir çok sayfa ödev verdi…canım ödev yapmak istemiyor.” – “ Babacığım; öyle çok ders verdi ki öğretmenim…
Ama çalışmak istemiyorum…çünkü canım sıkkın…” dediğinde; tavrınız şu olmalıdır: – “ Yapma…sen bilirsin.” – “ Çalışma…karar senin.”. • Biraz sonra; – Gülümseyerek; koşarak; hayretler içinde kalarak yanınıza geldiğinde; kucağınıza zıplayıp sizi öptüğünde ve sizden şöyle bir ricada bulunduğunda: – “ Ama babacığım; okula gelsen de öğretmenle bu konuda konuşsan…” – “ Anneciğim; yarın okula gelip; ödevlerim hakkında öğretmenimle konuşur musun;”… • Yanıtınız gayet kesin ve tutumunuz son derece kararlı bir şekilde: – “ Bak işte bu olmaz…Bize söylediğin gibi; öğretmenine de; canının sıkkın olduğunuz; canının istemediğini; kendin söylemelisin.” • Bakın bakalım bu çocuk; kaç gün derslerini; ödevlerini savsaklayacak… • Anneler-babalar; – Çocuklarının bütün iradelerini elinden alarak; – Onların hislerine; duygularına “ipotek” koyarak; – Çocukların kendilerine ait işlerini burunlarını sokarak; aslında şunları yapmış oluyorlar:
1- Çocukları ile aralarında çatışma ortamı oluşturuyorlar
2- Onların “aidiyet” duygularını zedeliyorlar
3- Çocukların; gelecekleri ile ilgili; akademik başarıları ile ilgili ileride kendilerinde belki oluşacak olan “haz” ve “merak” larını kırıyorlar.
Halbuki;
– Dersine çalışmadığı için
– Ödevlerini yapmadığı için; okulda öğretmeni; sınıf içinde kendisini uyardığında; arkadaşlarına mahcup olduğunda; eziklik hissettiğinde…büyük bir istekle derslerine; ödevlerine odaklanacaktır…tabi; evde; ebeveyni tarafından çeşitli zamanlarda; ruhu değersizlik; suçluluk hisleri ile rencide edilmemişse.