Bazen yaşadığın bazı olayları unutmak istesen de unutamazsın. Yok sayamazsın; olmamış gibi davranamazsın. “Yeter artık unutmak istiyorum!” desen de olmaz bir türlü… Ne zamanı geri alabilirsin ne de yaşadıklarını unutacak bir güç bulabilirsin.

“Affetsem mi?” dersin; affetsen bile kırılmıştır bir kere gönlünün kapıları. Ne yapsan nafile…

Düşün bir bakalım.

• Hiç ummadığın anda; ummadığın birinden ummadığın bir tepkiyle karşılaşınca affeder mi yüreğin?
• Yoksa “Affettim; tamam; oldu bitti işte” deyip kendini mi kandırırsın?
• Tamam; diyelim ki affettin. Peki ya yanlış yapanı sık sık affetmek onu kötü biri mi yapar?
• Yoksa affetmek; “Cebimde taşlarım olsun” deyip biriktirmek midir sana yaşatılanları?
• Ya da affedilene bir lütuf gibi “Seni affettim!” deyip; yine yeni ve yeniden şans mı vermektir?

1. Bana unutmak mı; affetmek mi diye soracak olsan; vazgeçmek derim…
2. Biliyorsun; vazgeçmek de bir seçimdir.
3. Çünkü vazgeçersen bitmiştir.
4. Çünkü vazgeçersen özgürsündür.
5. Çünkü vazgeçersen; küllerinden yeniden doğabilirsin.
6. Çünkü vazgeçersen; olumsuz gibi gözükse de aslında sen doğru olanı tercih etmişsindir.
7. Dediğim gibi vazgeçmek bir seçimdir!
8. Ancak gerektiği zaman ve ölçüsünde kullanıldığı zaman..
9. Seçimlerin senin mutluluğundur.

Unutma!

Kimileri siyahla mutlu olur; kimileri beyazla…

Sevgilerimle;

Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır; tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.